Kırmızı Anahtar

Bölüm 2: Redkey

***

Bertolt Brecht, "Galilei'nin Yaşamı" isimli oyununda dünyaca ünlü İtalyan Astronom Galileo Galilei'nin, öğrencisi Andrea ile yaşadığı bir tartışmayı anlatır. Galileo, Dünya'nın güneş etrafında döndüğüne dair ortaya attığı fikirlerden, Engizisyon Mahkemesinin baskısıyla vazgeçince Andrea büyük bir hayal kırıklığı içinde sitem eder:

"Yazık bu ülkeye ki, kahramanlardan yoksundur!"

Galileo ise öğrencisinin sitemine şu cevabı verir:

"Yazık bu ülkeye ki, kahramanlara ihtiyacı vardır."

❧⸻₭.₳⸻❧

Aradan geçen yüzyılların ardından şimdi, sen bu hikayenin neresindesin;

Redkey?

Dünyanın güneş etrafında döndüğü noktasında anlaştık da, kahramanlık mavraları neden senin etrafında dönüyor?

Olduğun şey yüzünden mi, durduğun yer yüzünden mi?

Hiçbir fikrim yok.

Ama sokakta mikrofon uzatılan neredeyse herkesin bir fikri var:

"Aşığım ona ben! Hayallerimin erkeği resmen! Maskenin içinden bile çok yakışıklı duruyor. Yani bence o benim bitanem(!)" (Dişi kahkahalar.)

"Şeytan gibi bir şey." (Çitlenen çekirdekler yere atılır.)

"Gizemli kahramanım benim... Ben de istiyorum o kırmızı anahtarlardan." (İmali gülüşmeler.)

"Pek anlamam bu işlerden ama çok duyuyorum adını... Kaçak ya da suçlu gibi bir şey sanırım ya da katil?" (Kafalarda soru işareti.)

"Gurur duyuyorum kendisiyle! Ülkeyi, böyle mücadeleci gençler kurtaracak!" (Kuaförden çıkmış, sarı, fönlü saç.)

"Ülke için iyi yani. Bir şeyleri gösteriyor toplum olarak? Farkındalık şey oluyor(?) Ama suç işlemesin yani. Hepimiz vatansever bir insanlar olarak devletimizi sayarız o zaman yani." (Sinsice kameraya yaklaşıp konuşan adam.)

"İdolüm. İnanılmaz işler yapıyor. Ülke olarak, onun gibi korkusuz, cesur insanlara ihtiyacımız var. Bize gerçekleri gösteren, kör göze parmak sokan bir adam var artık." (Gözlüklü öğrenci itemi.)

"Devlet sırlarını ortalığa saçan terörist bir kişi! Hain! Allah'ın cezası-... Ne diyeyim ben? Hükumetimiz ne derse arkasındayız." (Dişler fırçalanmamış.)