Zombie Outbreak: The Apocalypse ✓

CHAPTER SIX (𝙸𝙸)

"Who's that?" Farrah, who acted as if she just came out from the kitchen, said she walked towards my place.

Nakisilip si Farrah sa aking gawi at bitbit pa ang sandok sa kanyang kamay at may suot pang apron- ang bilis, huh?, Wala naman siyang ganito kanina. Medyo gumilid ako para mabigyan sya ng pwesto at makadilip sa labas. Nang makita kung sino-sino ang nasa labas ay napabulong ito sa akin.

"Bakit kasama ni Ash si Ate Tracy? At bakit si Zoe at Shan lang ang nandito? Nasaan sila Travis? At wait... anong ginagawa ng mga hambog na yan dito?!" Bulong lang yan, pero medyo malakas na syang nakakuha ng atensyon ng iba sa amin kaya nagsi-silipan rin upang makichismis. At oo, bulong lang talaga iyon. Pero dahil si Farrah ito... nevermind.

Daming tanong, kala mong hindi ko sila kasama buong araw, ah? Sa mga tanong nya ay iisa lamang ang mayroon kong sagot ngunit... bakit ko sasabihin? Let them explain to prove if we could trust them.

"'Dunno. Why don't you ask them?" Bored na bored kong sagot rito. Seriously, right? Magkakasama kami. Ni-hindi nga ako nawala sa mata nila... pwera kanina. Psh.

"K. But why is that hambogest team is doing here?" Tanong nito at mula sa peripheral vision ko ay nakita ko itong nagcrossed arms. I shrugged.

"'Dunno again," bakit ba ako ang tinatanong nito. Pinanood ko ang papalapit sa amin at oo, mabibilis ang kanilang lakad at sila Shan mismo ang nauuna sa mga iyon. Si Shan rin ang tumawag sa akin kanina.

"Who are the hambogest team members again? Lu- Han? Max kendi? Ano 'yung isa?" I looked at Farrah as I couldn't believe it. Seryoso ba syang sa akin nya tinatanong?

Pake ko sa pangalan nila, diba?

"T-They're Accel, Max and Lukas," Napatingin ako sa nagsalita. Si Adam na may panginig-nginig pa. Magtatanong na sana ako kung paano nya nalaman ang mga pangalan ngunit naunahan ako ni Farrah.

Pero ibang tanong.

"And how did you know what we were talking about them? You were listening? Cheese-mozœ ka!" Farrah said, adding accent when she told chismoso. Napapiksi naman ang lalaki at mukhang natakot. Pinitik ko ang noo ni Farrah. Marahas na napatingin naman ito sa akin habang nakangusong nagsalita.

"Why did you do that? Did you know that it hurts?!" nakanguso nitong sabi na tinaasan ko lang ng kilay.

"I know," Simpleng sagot ko at sa gilid ng aking mata ay nakita kong nasa harap na namin sila Shan, nanunuod sa aming dalawan.

I was about to move away and let this go when Farrah couldn't stop herself.

"But why did you do that?!" Mas malakas nitong tanong sa akin. Napairap ako.

"Handle that guy with care, he's getting scared at how loud your voice is," Itinuro ko ang lalaking may salamin, napayuko naman ito at mukhang napahiya.

"Wow, ha? Coming from you who just scared our group earlier. And I'm just being friendly!" Maktol nito sa akin. Umirap ako.

"A'right. Talk to my hand," Iniharap ko sa tapat ng kanyang mukha ang aking kamay bago sya tinalikuran at humarap sa mga bagong dating.

"What are you doing here? I don't remember that I invited people here, and in our place. How did you know this location?" I crossed my arms and raised a brow to them.

Alam ko namang madali nila itong mahahanap. They're in this place the longest after all.

Nakarinig ako ng tawa kaya napatingin ako rito. Kay Ma'am Tracy. Yuck, Ma'am.

"Is it bad to visit my brother and cousin?" She asked, grinning. I rolled my eyes, that she laughed again. "Don't go rolling your eyes on me, Kae. I'm still older than you," Three years. Sure.