"အေျခအေန ဘယ္လုိလဲ။ ဒါရိုက္တာ ႀကယ္ျပာရဲ႕ အရည္အခ်ငး္က...."
နွင္းထန္က အျပင္သို႕ေရာက္သည္နွင့္ မိုးစက္ကို ေမးလုိက္သည္။ မိုးစက္ ေတြေ၀သြားသည္။ ဒါရိုက္တာ ႀကယ္ျပာက မေတာ္ဘူး မဟုတ္။ ေတာ္ပါသည္။ သုိ႕ေသာ္ ၀သုန္နွင့္ သိပ္မကိုက္ဟု ထင္မိသည္။
"အင္း... ေတာ္ပါတယ္။ အကယ္ဒမီရထိုက္သူပါ။"
နွင္းထန္က မိုးစက္ေျဖပံုကိုႀကားေသာအခါ ခ်ာတိတ္ သိပ္ဘ၀င္မက်သည္ကို သိိလိုက္သည္။ မိုးစက္က ႀကယ္ျပာကို ဘယ္အခ်က္တြင္ သေဘာမက်သည္ကို သိခ်င္သြားမိသည္။
"ဘယ္အခ်က္ကို သေဘာမက်တာလဲ ခ်ာတိတ္..."
မိုးစက္သည္ အကိုနွင္းထန္၏ အေမးကို ေျဖ၇န္ စကားလံုးေရြးေနမိသည္။ မိမိသေဘာမက်သည္ကို မည္သို႕ရွင္းျပရ မည္ကို ေတြးေနမိသည္။ ႀကယ္ျပာက ရုပ္ရွင္ကားႀကီးကို ရိုက္တာ ေတာ္ေကာင္းေတာ္လိမ့္မည္။ သုိ႕ေသာ္ သီခ်င္းကို ႀကြတက္လာေအာင္ သရုပ္ေဖာ္ရာတြင္ နည္းနည္းလိုေနသည္ကို ခံစားမိေနသည္။ ဒါကလည္း မိမိက အတုလရဲ႕ MTV ရိုက္တာကို ျမင္ဖူးထားလို႕ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
မိုးစက္သည္ သူ႕ကို ေငးႀကည့္ကာ ေျပာလုိ္က္သည္။
"အိမ္ေရာက္ရင္ အကို႕ကို MTV ရိုက္ထားတာကို ျပမယ္။ ႀကည့္ျပီး ေ၀ဖန္ေပးပါ။"
နွင္းထန္သည္ ႀကယ္ျပာအေႀကာင္း ေမးသည္ကို မေျဖပဲ အျခားအေႀကာင္းကို ေျပာေနသျဖင့္ မိုးစက္ တခုခုေျပာ ခ်င္တာ ရွိမည္ဟုေတြးလို္က္မိသည္။
"ေကာင္းျပီေလ။ "
နွင္းထန္က ကားကို ျမိဳ႕ျပင္သုိ႕ ဦးတည္ထြက္လာခဲ့သည္။
"အကို ဘယ္ကို သြားမလို႕လဲ။"
"လယ္ကြင္းေတြဘက္ကို သြားရေအာင္လား။ ေလေကာင္းေလသန္႕ သြားရႈႀကတာေပါ့.."
နွစ္ေယာက္သား လယ္ကြင္းမ်ားနားတြင္ ကားကိုရပ္ျပီး ေကာက္ပင္စိမ္းစိမ္းမ်ားကိုေငးႀကည့္ေနမိသည္။ မိုးစက္သည္ ေလတိုက္တိုင္း လိႈင္းထကာ အစိမ္းေရာင္ လိႈင္းလံုးႀကိီးမ်ား တက္လာသလို လွပသည့္ သဘာ၀ အစိမ္းေရာင္ လိႈင္းလံုးမ်ားကို ေငးႀကည့္ရင္း စိတ္တို႕ တျဖည္းျဖည္း ေပါ့ပါးလြတ္လပ္လာသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
