အခ်စ္စစ္၏ တည္ေနရာ
Season (4)
အပိုင္း(27) -ဒုတိယပိုင္း
အကိုနွင္းထန္၏ မ်က္နွာကို ႀကည့္ျပီး မိုးစက္ သံသယ ခိုင္မာသြားသည္။ အကိုနွင္းထန္ ဒီေလာက္ ကမူးကရူးျဖစ္ ေနတာ မဟုတ္မွ မိမိနွင့္ အကိုႀကီးအေႀကာင္းကိုမ်ား သိသြားသလားဟု ေတြးလို္က္ိမိသည္။ မိမိတို႕၏ ျဖဴစင္ေသာ ဆက္ဆံေရးကို အကိုနွင္းထန္ မည္သို႕နားလည္ထားသည္ မသိေတာ့ေပ။
သို႕ေသာ္ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ အကိုနွင္းထန္က အရင္ကတည္းက အကိုႀကီးကိုဆိုလွ်င္ ႀကည့္မရခဲ့ေပ။ မိိိမိနွင့္ အကိုႀကီး၏ ဆက္ဆံေရးကို အျမဲသံသယထားခဲ့သည္။ ဒါကို မိမိမႀကိဳက္ေသာ္လည္း အက်ယ္အက်ယ္မျဖစ္ေစခ်င္ ေသာေႀကာင့္ အကို႕ေရွ႕ဆိုလွ်င္ အကိုႀကီးအေႀကာင္းကိုသိပ္မေျပာေပ။ သို႕ေသာ္ ယခု မေျပာလို႕မရေတာ့ေပ။ အကိုနွင္းထန္ အထင္လြဲေနပံုက မိမိသာမက အကိုႀကီးကိုပါ ေစာ္ကားရာေရာက္သည္။
"အကို လႊတ္ေပးဦး။ ေျပာစရာရွိလို႕...."
"ေနာက္မွေျပာ..ခု ဖက္ထားခ်င္တယ္.."
နွင္းထန္က မိုးစက္ေျပာသည္ကို ျငင္းလိုက္ေသးသည္။ တကယ္လည္း ခုလို မိုးစက္ကို ရင္ခြင္ထဲမွာ ဖက္ထားခ်င္ေသးသည္။
"မဟုတ္ဘူး အကိုနွင္းထန္။ ကြ်န္ေတာ္ အကို႕ကို စကားေျပာရမွျဖစ္မယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုလႊတ္ေပးပါ။ စကားေျပာရေအာင္..."
မိုးစက္သည္ အကိုနွင္းထန္ကို တည္တည္နွင့္ထပ္ေျပာလိုက္သည္။ ခုရႈပ္မွ ေနာင္ရွင္းမည္ မဟုတ္လား။ အကို႕သံသယကို ေျပာေအာင္ရွင္းလိုက္ခ်င္သည္။
"အင္း...."
နွင္းထန္သည္ မိုးစက္၏ ေလသံနွင့္ မ်က္ႏွာထားေႀကာင့္ မလြတ္ေပးလို႕မရေတ့ာသည္ကို သိလိုက္သည္။ ထို႕ေႀကာင့္ လြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မိုးစက္က ထထိုင္ကာ ထရပ္လိုက္သည္။
"ေဟး..ဘယ္သြားမလို႕လဲ။ "
နွင္းထန္ ထထိုင္ကာ အေလာတႀကိိီးေမးလိုက္သည္။ မုိးစက္က စကားေျပာမည္ လုပ္ျပီးထြက္သြားမည့္ပံုျပင္ေနသည္ မဟုတ္လား။
