De Alpha Wolf ✓VOLTOOID✓

hoofdstuk 8: stambomen

We lopen nu al een paar uur door het bos.
Voor de eerste keer bedankt ik coach noble voor zijn strenge training.
Maar ik zie dat Sheila al snel uitgeput geraakt.
Ik wil er net iets van zeggen maar Jacob is me voor: "Mitch misschien moeten we even rusten." Mitch stemt in en we gaan in de schaduw staan.
Sheila en ik leunen tegen de boom en drinken wat water.

Ik hoor hoe iemand dichterbij komt en kijk omhoog.
Het andere meisje, Daisy dacht ik dat ze noemt, komt bij ons zitten.
"Hey, ik ben Daisy." Ze geeft ons een glimlach en steekt haar hand uit. Ik schud haar hand "ik ben Kristy en dit is Sheila"

"Heb je mijn broer Jacob al ontmoet?" Ze draait haar om en wijst de jongen naast Mitch aan.
Ik kijk hem aandachtig aan en knik "hij was in het kantoor van de directeur toen ik in het kamp aankwam"
We blijven een tijdje praten voor we terug vertrekken.

Het is al donker voor we ons kamp opstellen en eten.
Ieders heeft wat brood, kaas, water en gedroogd vlees bij.
Iedereen zit nu te eten en te praten in dezelfde groepjes als tijdens de pauze: jongens en meisjes gescheiden, maar ik word nerveuzer met de minuut en luister totaal niet naar Sheila en Daisy.

Stel dat ik geen krachten krijg, dan zijn mijn ouders voor niets gestorven.
Ik word uit mijn gedachte getrokken door Sheila die in haar handen klapt en me vragend aankijkt.
"Ben je nerveus?" ik kijk haar aan en knik .
Daisy lijkt ons niet begrijpend aan. "Waarom zou je nerveus zijn?" ze kijkt van mij naar Sheila.
Sheila kijkt me aan voor toestemming, ik geef een klein knikje en Sheila gaat recht zitten.
"Morgen" fluisterde ze, "wordt Kristy 18."
Daisy kijkt ons met grote ogen aan.
"Bedoel je dat ze morgen haar krachten krijgt?"
"Misschien" verbeter ik haar.
"Natuurlijk ga je je krachten krijgen." Sheila kijkt me streng aan.

De jongens staan recht en komen naar ons toe.
"Jullie slapen in die tent" hij wijst de tent aan die iets groter is dan de andere. Zonder op een antwoord te wachten draait Jacob zich om en stapt hij naar de andere tent.
"Slaapwel dames" Mitch draait zich om en stapt naar dezelfde tent als Jacob.
"Typisch jongens, de ene groep zijn vrouwenversierders, de andere zijn afstandelijk en de andere groep zijn gewoon klootzakken." ik kijk Daisy lachend aan.
Ik wacht tot ik zeker weet dat de jongens aan het slapen zijn en pak het boek uit mijn rugzak.

Ik open het boek op de iets dikkere bladzijde en prik in mijn vinger met een naald en laat 2 druppels bloed op het boek vallen.
Daisy kijkt me geschrokken aan en opent haar mond om iets te zeggen maar sluit haar mond terug als de bladzijden vanzelf beginnen te bladeren.
Haar ogen worden groot van verbazing door de letters die erop verschijnen
"Watte..." Sheila legt haar vinger op haar lippen als teken dat Daisy moet stil zijn.
Ik hoor de regelmatige ademhaling van de jongens en begin door het boek te bladeren.
Ik overlees de laatste pagina's die gaan over hoe je je krachten moet beheersen.
Ik draai de allerlaatste pagina om en zie dat er een paar pagina's zijn bijgekomen. Verbaast lees ik naar de titel.

"Stambomen" mijn stem is net hard genoeg voor Daisy en Sheila.
"de vorige keer was dat er niet" zegt Sheila fronsend.
Ik blader door de pagina's en zie 7 verschillende stambomen. Boven elke stamboom staat een andere naam.

Ik kijk op de eerste pagina.
Raina McVilley.
Ik laat mijn vinger over de pagina glijden.
Ik kijk naar de laatste naam.
Melody Williams leeftijd 16.
Ik kijk aandachtig hoe er een naam naast haar verschijnt: Jessica Williams leeftijd 0.

Ik kijk naar de volgende pagina.
Edward Rodgers.
Ik kijk naar onder en zie mijn eigen naam staan.
Kristy Pond leeftijd 18.
"Blijkbaar is het al middernacht" ik kaak naar Daisy en Sheila die me vragend aankijken.
"Hoe weet je dat zo zeker?" ik kijk Sheila aan en laat haar mijn naam zien.

Daisy kijkt hoe laat het is op haar gsm.
"Het is 5 over middernacht"
Ik kijk terug naar de pagina en zie boven mijn naam mijn ouders staan en mijn gestorven tante.
Achter hun namen staat een kruis en de leeftijd waarop ze stierven.
Ik draai de pagina om en zie nog een naam staan.
Mary Coleman
Ik kijk naar de laatste naam.
Kristy Pond.
Dit is mijn moeders stamboom.
Ik kijk naar de naam van mijn ouders en zie tot mijn verbazing nog een naam staan.
Abigail Rose

"Wat is er?" Ik kijk naar Daisy die me bezorgd aankijkt.
Ik kijk terug naar het boek om te zien of ik het niet verkeerd heb gelezen.
Nee, naast mijn moeder staat nog steeds Abigail Rose.
Ik kijk terug naar mijn vriendinnen.
"Volgens dit boek heb ik nog een tante"

______________________________

Wat denken jullie dat Kristy nu gaat doen?
En waarom hebben haar ouders niet vertelt dat ze nog een tante heeft?
En wat zijn nu haar krachten?

Als je kritiek, commentaar of nog wat leuke ideeën hebt laat het dan weten

Xxx Gallifrey-stands