hoofdstuk 25

666 34 1
                                    

Pov Jacob

(twee dagen geleden)

Ik schrik wakker door het geluid van brekend glas. Ik draai me vermoeid om en zie dat Kristy niet meer naast me ligt. Ik wrijf in mijn ogen en zie niemand. Vol paniek kijk ik in het rond en zie spiegelscherven op en rond een steen liggen.

Sheila en Daisy komen uit hun tent en zien me bezorgd kijken "wat is er gebeurd?" vraagt Daisy aan me. Ik haal mijn schouders op en kijk nog eens rond.

Er staan een paar strepen op de grond, alsof iemand zich heeft verzet. "Ze hebben mate meegenomen" gromt mijn wolf. "Er is hier iemand geweest" zeg ik uiteindelijk, "maak Catherine en Mitch wakker, ze hebben Kristy meegenomen". Sheila knikt en opent de derde tent.

Ik schrik op door een gil uit de tent. Ik draai me om en zie Sheila Mitch naar buiten sleuren. Zijn ogen staan wagenwijd open naar boven gericht en zijn lippen vormen woorden maar er komt geen geluid uit zijn keel. Sheila knielt naast hem neer en laat haar hand wit opgloeien.

Ze haalt haar hand weg en slaakt een zucht "hij is getroffen met een vloek. Ik kan hem wel neutraliseren maar dan moet ik daarna een dag rusten" zegt ze verslagen. "Maar we hebben geen tijd, ze hebben Kristy" werp ik tegen. Ze kijkt me aan "als ik het niet doe dan sterft hij" sist ze tegen me waardoor ik een beetje achteruit deins.

Ze kijkt terug naar Mitch en begint een paar woorden te prevelen in een onbekende taal, net zoals ze toen deed toen Kristy gewond was. Maar dan andere woorden. Haar handen beginnen een paarsachtige gloed te krijgen.

Mitch gaat rechtzitten en kijkt paniekerig om zich heen "waar is Catherine. Ze hebben haar meegenomen" zegt hij vol paniek en ongeloof. Sheila zakt op de grond van vermoeidheid.

We stormen allemaal naar haar toe en leggen haar in een tent. Ik ga naast Mitch op een steen zitten. "Waarom ben je naar het leger van de zwarte wolf gegaan als je wist dat je mate een Alpha wolf is?" vraag ik na een tijdje.

Hij kijkt me aan met een triestige blik "ongeveer drie jaar geleden werd Cat 18 en vierden we dat we al een jaar lang een relatie hadden en dat we elkaars mates zijn." hij schraapt zijn keel, "ze vertrok en ging opzoek naar de aarde tempel. Maar ze kwam nooit terug." zegt hij.

Hij kijkt vol schaamte naar de grond en tekent een paar cirkels in het zand. "Op een dag werd ik gecontacteerd door de zwarte wolf. Hij zei dat als ik precies deed wat hij wou, dat hij zou zeggen waar Cat is." geeft hij met moeite toe. Ik kijkt terug naar de struiken.

Ik kan niet langer kwaad op hem zijn na zijn kant van het verhaal. Ja, hij heeft een fout gemaakt maar ik zou hetzelfde hebben gedaan voor Kristy. Ik mis haar.

Ik heb haar een week lang niet gezien, daarna komt ze zwaargewond aan, heeft dan een dag bewusteloos geweest en net wanneer ze wakker is wordt ze ontvoerd en hoogwaarschijnlijk gemarteld.

De gedachte dat ze weer bij de generaal is, laat me alweer paniekeren. Het geschreeuw die we hoorden toen we in het tentenkamp van de generaal waren, galmt nog door mijn oren waardoor ik echt heel veel moeite heb met mijn wolf te controleren.

Er wordt een hand op mijn schouder gelegd waardoor ik opschrik uit mijn gedachten. Ik draai me om en zie Daisy me triest aankijken. Ze legt haar hoofd op mijn schouder en ik voel mijn t-shirt nat worden. Ik leg mijn arm om haar heen en geef haar een kalmerende knuffel.

Na een tijdje gaat ze rechtop zitten, ze kijkt me aan met een trieste glimlach "we vinden ze wel" stelt ze me gerust. Ze draait zich om en stapt naar Sheila's tent.

Ik schop tegen een paar stenen en stap naar mijn tent. Kristy haar geur hangt nog in de tent alsof ze er nog steeds is. Een traan rolt over mijn. Ik veeg hem ruw weg en ga liggen. Ik sluit mijn ogen en alle beelden van gisteren komen boven.

Het beeld van toen ik gisteren wakker werd, komt naar boven. Ze was zo prachtig, het zonlicht scheen perfect op haar en ze glimlachte gewoonweg perfect.

Een traan rolt uit mijn ooghoek en ik leg mijn hoofd in mijn kussen om het geluid te dempen. Ik weet dat de tent nog steeds geluidsdicht is, maar het voelt gewoon vertrouwd aan. Mijn schouders schokken en ik kan alleen maar aan Kristy denken.

_________________________
OMG wat heb ik gedaan 😫
Ik zit hier bekan te wenen.
Denken jullie dat ze elkaar nog terugvinden?

Sorry voor het korte hoofdstuk. En omdat ik er zin in heb, zet ik het volgende hoofdstuk er vanavond ofzo ook op

Stem, reageer en volg me.

OMG heb ik al gezegd dat ik 2 volgers heb 🤗😆

Xx Gallifrey-stands

De Alpha Wolf  ✓VOLTOOID✓Where stories live. Discover now