hoofdstuk 20

744 37 8
                                    

"Hij is je wát?" vraag ik. Ze kijkt me fronsend aan "heb je hem ontmoet?" vraagt ze. Ik knik "jammer genoeg wel" mompel ik. "Waarom is het jammer? Hij is de liefste man die ik ooit heb ontmoet" zegt Catherine met een dromerige blik. "Cat, Mitch hoort bij het leger van de zwarte wolf" zeg ik voorzichtig.

Ze kijkt me aan met tranen in haar ogen "Mitch zou dat nooit doen" zegt ze met schokkende schouders. Ze laat zich snikkend op de grond zakken. Ik ga naast haar zitten en geef haar een knuffel. Ze legt snikkend haar hoofd op mijn schouder.

"Weet je echt niet hoelang je hier al bent?" vraag ik nog eens. Ze schud haar hoofd ik ik bijt nadenkend op mijn nagel. "Je zei toch dat je van kamp bèta kwam he?" vraag ik, ze knikt en veegt haar tranen af. "Niemand in het kamp, behalve Mitch wist dat ik een Alpha wolf was." zegt ze.

"Hoelang bestond kamp bèta al toen je vertrok?" vraag ik twijfelend. "Euhm, 15 jaar denk ik." antwoord ze. Ik kijk haar met grote ogen aan "toen ik wegging uit het kamp, bestond het al 17 jaar. Je bent hier al 3 jaar." Zeg ik geschrokken.

Ze kijkt me met angstige grote ogen aan. "Hoe komt het dat je het niet wist?" vraag ik nog steeds geschrokken. "Op mijn achttiende verjaardag kwam ik erachter dat ik de aarde kan besturen en ben ik naar hier gegaan, maar tijd loopt hier niet zoals het hoort." verteld ze me.

"Hoe bedoel je?" vraag ik verward. "Ik zal je het sebiet wel uitleggen. Eerst zullen we naar mijn schuilplaats gaan" zegt ze. We staan recht en ze loopt een paar gangen in.

Ik volg haar met moeite. Alle geluiden worden dof en ik word duizelig. Ik klamp me vast aan de muur en word ondersteund door Catherine. We komen aan bij een ruimte met een geïmproviseerde slaapplaats. Catherine legt me neer en ik val in slaap.

Ik schiet recht en draai de kamer rond. Beelden van gisteren schieten binnen en ik begin rustiger te ademen. Catherine komt binnen en kijkt me glimlachend aan "je bent wakker" ik leg mijn hand op mijn buik. "Wat is er?" vraagt Catherine bezorgd. Ze komt naar me toe en legt haar hand op mijn schouder. "Ik heb gewoon buikpijn" zeg ik.

De buikpijn gaat al weg en ik ga terug rechtstaan. Catherine geeft me een beker water en ik drink het in een teug op. "Dus, ga je me nu eindelijk vertellen hoe het komt dat er een tijdverschil is?" vraag ik uiteindelijk. Ze kijkt me aan en we gaan op een soort van stoelen zitten gemaakt van rots.

"Je weet toch hoe de Alpha wolven zijn gecreëerd, toch?" zij kijkt me aan en ik knik. Ze schraapt haar keel en begint terug te spreken "nadat Eleana stierf, nam haar dochter de troon over. Haar dochter was woedend op de eerste wolven en gaf hun de schuld van haar dood. Ze zette een bewaker bij elke tempel van de Alpha wolven. De meeste zijn verslagen maar er zijn nog tempels met een bewaker. Die tempels noemen we vergeten tempels en natuurlijk moesten wij er zo eentje vinden" legt Catherine me uit.

Ze trekt haar vest uit en ik zie dat ze vier merken op haar arm heeft. "Je hebt er vier" fluister ik amper hoorbaar. "Ja een paar dagen geleden gebeurde het opeens toen ik de gangen controleerde, ik werd aangevallen door het beest, mijn haar werd blond en ik kreeg een blekere huidskleur. Ik rende naar hier in een minuut in plaats van een kwartier en een harde windvlaag sloot de deur. En ik had er 3 bij." zegt ze verward.

Ik laat haar mijn arm zien en haar ogen worden groot als schoteltjes "je hebt er 7" stamelt ze verbaasd uit. "Ja, lucht, aarde, vuur, water, teleportatie, onzichtbaarheid en flora" zeg ik terwijl ik de merken aanduidt. Catherine laat haar arm zien en doet hetzelfde "lucht, aarde, snelheid en vermomming" zegt ze.

"Ik moet hier weg, ik moet naar de lucht tempel en naar de draken. Je kan mee als je wilt, we moeten toch naar dezelfde plaatsen." vraag ik aan haar. Ze glimlacht en komt naast me staan "ik zou graag meegaan, maar er is een probleem" zegt ze. Ik kijk haar vragend aan "we vergeten de bewakers" zegt ze. "wacht, zei je nu bewakers? Als in meervoud?" vraag ik. Ze knikt "we hebben de driekoppige hond, Cerberus. En de furie. Als ze ons te pakken krijgen, slepen ze ons naar de onderwereld." ik kijk Catherine geschrokken aan.

"Dan is er nog maar één manier om hier weg te komen." zeg ik, "We gaan op monsters jagen."

____________________________

Wat vinden jullie tot nu toe van Catherine?

waarom zou Mitch zijn mate verraden door naar degene te gaan die op alpha wolven jaagt?

Haha een paar dagen te vroeg maar geef het toe, beter te vroeg dan te laat he

Kan iemand zich voorstellen dat ik eigenlijk kei verlegen ben in het openbaar? 😂

x Gallifrey-stands

De Alpha Wolf  ✓VOLTOOID✓Where stories live. Discover now