De Alpha Wolf ✓VOLTOOID✓

hoofdstuk 13

Pov Sheila

Het enigste dat ik kan doen is haar met een open mond aanstaren. Ik kijk naar de rest van de groep en zie dat ze hetzelfde doen. "Kennelijk zijn jullie verbaasd" ze kijkt ons lachend aan.

Daisy is de eerste die zich herpakt "aangenaam, mevrouw. Ik ben Daisy Johnson, de jongen met het witblond haar is mijn tweelingbroer Jacob, die andere gast is Mitch Johansson, en het ander meisje is Sheila Johansson." Altea kijkt bedenkelijk naar mij en Mitch. "We zijn neef en nicht, niet broer en zus." ze geeft me een kort knikje als teken dat ze het begrijpt.

"Nu dat we onszelf hebben voorgesteld en onze familie toestanden hebben duidelijk gemaakt is het nu jouw beurt." ik kijk haar doordringend en vurig aan.

"Jullie weten mijn naam al, dit is mijn man August Rose. En de rest van de stamboom kunnen jullie zelf al invullen." ik kijk haar vurig aan. "En hoe zit het met Abigail Rose?" Altea en August kijken ons verbaasd en tegelijkertijd triest aan

"jullie hebben zeker het boek gevonden" zegt ze met een zucht. "Abigail, is een bèta wolf. Ze heeft haar krachten niet. Ze was zo verbitterd toen Melanie wel haar krachten kreeg. Ze rende weg van huis en ging met de verkeerde mensen om. Toen ze ook te horen kreeg dat Melanie een achtjarige dochter had was de druppel erover. Ze vond uit waar ze woonden en stapte naar de zwarte wolf." Ze slaat haar ogen neer van verdriet.

"Zou je het boek even kunnen pakken" August kijkt me aan. Ik knik en wil het boek pakken maar merk dat het weg is. Ik kijk in de andere rugzakken. Langzaam begon ik te paniekeren "het boek is weg." de enige die niet verbaasd waren, waren de grootouders van Kristy "ze zal het hoogwaarschijnlijk hebben meegenomen" niet begrijpend kijk ik haar aan "wie?" "Kristy"

verdrietig kijk ik haar aan. "Kristy is dood" ze schud haar hoofd en wenkt ons. We volgen haar naar het graf. Ze hurkt neer en laat ons een paar klimsporen zien. "Die sporen zijn het teken dat er iemand is uitgeklommen, weten jullie wat haar krachten zijn?" ze kijkt ons vragend aan. "Wel, een deel van de aanvallers zijn verkoolt en een deel is verdronken" Altea sluit haar ogen na een tijdje opent ze haar ogen. "Ik weet waar ze is"

Een tijdje later staan we voor een gigantische doornstruik. "Ze is hier." Altea legt haar hand op een tak waardoor de takken een doorgang vormen. "Wat is dit?" vraag ik terwijl we door de gang van doornen stappen.

"Dit is een tempel van water. Als een Alpha wolf krachten krijgt, dan verlaat de geest het lichaam. Vandaar dat jullie dachten dat ze dood was. Maar als een Alpha wolf daarna wakker wordt, dan voelen ze een sterke drang om naar de tempel van hun element kracht te gaan." legt ze uit.

We komen aan bij een prachtige waterval. Mijn ogen worden groot van van verbazing. Ik wordt afgeleid door de waterval die op een of andere manier in twee splijt, mijn ogen worden groot van verbazing. Kristy stapt uit de opening met een blik van rust en kalmte.

Zodra ze Altea staat loopt ze over het water naar haar toe. Wacht even, liep ze nu op het water? Ik kijk hoe Kristy haar grootouders knuffelt en merk dat haar haarpunten blauw zijn net zoals haar grootmoeder. Ze draait zich om en geeft iedereen van de groep een knuffel. Ze loopt naar een boom en opent een zak. Ze haalt opgelucht adem en loopt de weer door de waterval. "Euh, oké. Hoe komt ze aan die kleren?" vraag ik aan Altea.

"Ze heeft het ritueel ondergaan, dan krijg je je stem terug en krijg je twee paar jurken,en lange en een korte, voor op de Alpha feesten." vlak nadat ze dit heeft gezegd komt Kristy terug met haar normale kleren aan. "Deze kleren zitten zoveel beter." ze sluit haar ogen en opent ze weer, net zoals Altea had gedaan
"Ik weet waar we naartoe moeten"

___________________________
Waar gaan ze nu naartoe?

Xxx Gallifrey-stands