De Alpha Wolf ✓VOLTOOID✓

hoofdstuk 23

O my god! Bijna 500 READS !!!! Thank you guys so much (springt handenklappend op en neer)

De zon streelt mijn wang en ik open glimlachend mijn ogen. Ik nestel me nog dieper in Jacob zijn armen. Ik leg mijn kin na een paar minuten op zijn borstkas en kijk hem aan. Hij is zo snoezelig als hij slaapt. Ik schud hem zachtjes wakker. Hij opent vermoeid zijn ogen, kijkt me aan en sluit ze weer.

Na een paar seconden opent hij ze weer en kijkt hij me dolgelukkig aan. Hij gaat boven me hangen en kust me vurig. Ik beantwoord zijn kus passievol en we stoppen pas nadat we helemaal uitgeput zijn.

We kijken elkaar hijgend en lachend aan "ik was bang dat je nooit meer wakker zou worden." zegt hij met tranen in zijn ogen. Ik geef hem een knuffel "ik was daar ook bang voor, maar ik heb alles gehoord." zeg ik huilend.

Hij kust mijn tranen weg waardoor ik begin te giechelen. Ik ga op mijn rug liggen en Jacob neemt me in zijn armen. Ik kruip zo dicht mogelijk tegen hem aan snuif zijn heerlijke geur op.

We liggen amper goed of de tent wordt opengedaan en Sheila, Daisy en Catherine steken hun kop door de opening. Ze open de tent en geven me alle drie een stevige knuffel waardoor ik bijna opnieuw flauwval.

Ze laten me los met tranen van geluk in hun ogen. Jacob legt weer zijn arm om me heen en trekt me dicht tegen zich aan. Catherine kijkt ons triest aan. Zou ze aan Mitch denken? Ze ziet me kijken en begint te lachen, maar haar ogen staan nog steeds droevig. Ze wil er vast niet over praten. Ik kruip dichter tegen Jacob aan en en val in slaap.

Ik word wakker en merk dat Jacob en de rest al weg is. Ik stap uit de tent en zie ze opruimen. Jacob zit met zijn ontbloot bovenlijf de andere tent op te vouwen.

Ik kijk naar zijn spieren. Hij heeft gelukkig geen sixpack. Sommigen zullen denken wat? Welk meisje houdt er nu niet van sixpacks? Ik heb trouwens niet gezegd dat ik ze niet sexy vind, gewoon niet bij de man waar ik mijn hele leven mee ga doorbrengen.

Hij ziet me staren en komt grijnzend naar me toe. Hij trekt me in een lange kus. Ik glimlach tegen zijn lippen. Hij kijkt me glimlachend aan met een twinkeling in zijn ogen.

We laten elkaar los en helpen met het afbreken van het kamp. Een half uur later staan we allemaal klaar om te vertrekken. Jacob en ik lopen hand in hand voor de rest.

Er klinkt geritsel uit de bosjes en ik draai me zuchtend om. Kunnen we echt geen enkele dag door het bos lopen zonder drama of vechten? Aurélie begint te grommen zodra Mitch uit de bosjes komt.

Hij kijkt ons allemaal arrogant aan en laat zijn blik geschrokken met een sprankel opluchting op Catherine vallen. Hij wend zijn hoofd af en generaal Mackenzie komt tevoorschijn.

Ik heb nu echt heel veel moeite om Aurélie te controleren. "Komaan Kristy! Laat me vrij, ik wil wraak nemen!" Zeurt ze de hele tijd. "Nee Aurélie" zeg ik streng tegen haar "waarom niet?" vraagt ze geïrriteerd. "Omdat ze anders Jacob pijn doen. Ze zijn met te veel" antwoord ik kwaad.

Ze zwijgt en laat me met rust. Ik kijk weer naar de generaal "wat is er Kristy, moeite met je wolf?" vraagt hij spottend. Ik geef hem mijn meest dodelijke blik waardoor hij toch een beetje achteruit deinst.

Hij herpakt zich snel en pakt een mes uit zijn laars. Ik kijk naar Mitch en zie dat hij naar Catherine staart. Ik kijk naar Catherine en zie dat ze zijn blik probeert te ontwijken. De generaal stapt naar Mitch een geeft hem het mes "ik wil dat je dat meisje dood" de generaal wijst naar Catherine en we kijken beiden de generaal met wijd opengesperde ogen aan.

Mitch stapt naar Cat en kijkt in haar ogen. Hij blijft een paar seconden staren, hij draait zich razendsnel om en steekt de generaal in zijn buik. De rest van onze aanvallers schieten in actie en ik omring ons gauw met een stenen koepel. "Het spijt me zo Cat." zegt Mitch huilend tegen Catherine.