hoofdstuk 10

1K 49 4
                                    

Ik schiet wakker en kijk rond me heen. Er is niets, alleen maar duisternis.
"Hallo!" Mijn stem echoot.
Dat betekent dus dat ik in een grote ruimte ben, toch?
Ik zie in mijn ooghoek iets in de duisternis bewegen. Ik draai me geschrokken om maar ik zie niets.

Mijn ademhaling word heviger en mijn hart bonst zo hard dat ik het gevoel heb dat hij eruit gaat springen.
Ik hoor het geluid van voetstappen achter me, ik draai me om maar zie niets anders dan zwart.

"Kristy?" Ik draai me om en zie een paar gestalten uit het duister tevoorschijn komen.
"Mam? Pap?" Mijn ouders glimlachen naar me.
"We zijn zo trots op je Kristy" ik kijk mijn vader aan terwijl een traan over mijn wang rolt.
"Waar zijn we?" Mijn moeder komt dichterbij en pakt mijn hand.

"We zijn in de krachten realm, als een Alpha wolf voor het eerst zijn of haar krachten gebruikt dan verlaat de geest even het lichaam om hier raad te vragen aan hun geliefden. Dus, vragen?"
ze kijkt me nieuwsgierig aan, ik knik want er was wel iets niet duidelijk.
"Hoe komt het dat mijn sommige aanvallers verkoolden en sommige verdronken?"
Mijn moeder denkt even na voor ze begint.

"Zoals je al hebt gemerkt, zijn sommige Alpha families met elkaar vermengd" ze kijkt me even aan en ik knik, "heel soms kan het zijn dat een Alpha wolf twee krachten heeft, maar dat is heel zeldzaam.
Jij hebt je waterkrachten geërfd van mijn moeder, je grootmoeder.
En vuur heb je van je vader geërfd." ze kijkt me aan en ik knik om te laten zien dat ik haar begrijp. Ze kijkt me ontroerd aan en streelt mijn haar. "Je bent nog mooier dan we ons konden inbeelden." Een traan rolt over haar wang en vader slaat een arm over haar schouders.

Ik kijk naar mijn ouders en merk iets op aan mijn vaders arm.
"Papa, wat is dat op je arm?" hij haalt zijn arm van mijn moeder af en laat het me zien.

"Dit is het merk, het verschijnt als je je krachten voor het eerst hebt gebruikt. Als je wakker word ga je twee merken hebben, een voor vuur en één voor water."
Ik knik en hoor in de verte iemand mijn naam roepen.

Mijn ouders horen het ook en kijken me aan. Mijn moeder pakt mijn hand en kijkt me liefdevol aan.
"Je vrienden zijn wakker geworden. Kristy, luister aandachtig. Je moet naar mijn ouders gaan."

Ik kijk haar vragend aan. "Maar ik weet niet waar ze zijn."
Het begint wat lichter te worden en mijn ouders beginnen te vervagen.
"Kijk in het boek, hij laat het je wel zien. En vergeet nooit dat we altijd bij je zullen zijn en altijd van je zullen blijven houden."
Ze geven me nog gauw een knuffel voor ze helemaal zijn verdwenen.

Een traan rolt over mijn wang en de stem word harder.
Ik voel hoe ik word teruggetrokken in mijn lichaam.

Ik kan mijn lichaam al terug voelen maar kan me nog niet bewegen. Ik voel hoe iemand me door elkaar schud en zit te huilen.

Ik probeer mijn ogen open te doen maar het lijkt alsof ze zijn vastgelijmd.
"Kristy word wakker, alsjeblieft" ik probeer mijn mond open te doen om te zeggen dat ik wakker ben, maar het lukt me niet.
"Sheila, laat haar. Ze ademt niet meer. Ze is heengegaan." Ik herken de stem van Daisy.
Ik ben niet dood. Ik ben niet dood!

"We moeten haar begraven" nee, dat moeten jullie niet, denk ik wanhopig
"Ja, je hebt gelijk."
Ik hoor Daisy in de verte iets tegen de jongens bevelen maar hoor niet wat.
Er wordt iets koud over mijn gezicht geveegd, een natte doek denk ik.
Ik probeer mijn mond weer te openen, maar tevergeefs.
Waarom kan ik me niet bewegen?

"Je was een soort van dood, en je lichaam en ziel nog niet helemaal zijn verbonden, je hebt geen hartslag of ademhaling" galmde mijn moeders stem door mijn hoofd.

Mijn en lichaam zijn nog niet helemaal verbonden, herhaalde ik in mijn gedachten.
"We zullen haar morgen begraven, het is al donker en we zijn allemaal uitgeput" ik herken de stem van Mitch. Ik hoor Sheila nog snikken. Ik word opgepakt en in een gat -mijn graf- gelegd.
Degenen die me in het graf hebben gelegd, klimmen eruit waardoor ik helemaal alleen ben.

Morgen is dus mijn begrafenis, kijk er naar uit. Denk ik sarcastisch.

_________________________

Ik moest echt huilen bij het stukje dat ze haar ouders ziet.

Hoe denken jullie dat het zal aflopen?

Laat het weten als je fouten heb gevonden.
Stem, reageer, en laat weten wat jullie ervan vonden

Xx Gallifrey-stands

De Alpha Wolf  ✓VOLTOOID✓Where stories live. Discover now