hoofdstuk 39

545 31 0
                                    

Catherine duwt de wolf opzij. Ze rollen grommend en vechtend over het gras. De wonden die de wolf heeft toegebracht, verdwijnen langzaam aan. Ik voel dat mijn botten terug op hun plaats springen. Je kunt u al voorstellen dat dit verrekt veel pijn doet. Ik rol kreunend over de grond.

Na 5 minuten stopt het. Ik ga terug rechtstaan en mijn enkel voelt zo goed als nieuw. Ik verander in mijn wolvenvorm en spring op Catherine haar aanvaller af. Ik zet mijn tanden in zijn poot en sleur hem van Catherine af. De wolf springt op me af en ik doe hetzelfde als bij de eerste wolf. De tak doorboord hem alsof hij van boter is.

Ik verander terug in een mens en help Catherine overeind. We rusten uit op de grond "we moeten door" zegt Catherine opeens. Ik knik en sta recht. Ik pak mijn tas en we stappen een random richting uit.

Een week later

We zijn nu eindelijk langs alle draken gekomen. We stappen de weg die we hebben afgelegd opnieuw af richting de uitgang. We stappen terug naar de elfenzussen en geven ze een knuffel. Catherine en ik veranderen in onze wolvenvorm en we lopen zo snel als we kunnen naar de uitgang van het bos. Gelukkig kunnen de elfenzussen en de beschermdieren even hard lopen als ons.

We komen helemaal buiten adem aan bij de poort. De poort opent zich en we komen terug aan bij het sprookjesachtig bos. Alethea geeft ons een knuffel "ik begon al ongerust te worden" zegt ze. Ze kijkt naar de elvenzussen en loopt op hun af. Ze geven een groepsknuffel en gillen als een groep menselijke tienermeisjes "jullie zien er niet uit" merkt ze op.

Ze stapt weg en komt even later terug met een stapel kleren. We trekken de propere kleren aan en zien dat ze nog een stapel kleren vast heeft maar dan gevechtskleren. Ik kijk haar vragend aan "binnenkort is jullie gevecht met de zwarte wolf en dan zal alles wat jullie denken te weten zal een illusie blijken" zegt ze. We kijken haar verward aan maar ze heeft zich al omgedraaid en stapt naar de uitgang.

We volgen haar en ik geef Jacob direct een knuffel en een passievolle kus. Ik wil nog Alethea vragen wat ze bedoelde maar ik zie dat ze weg is. Voor de opening ligt een stapel Gevechtskleren. Ik geef ieders een setje kleren en we stoppen ze in onze tas "wie zijn jullie?" vraagt Daisy aan de elfenzussen. Snow haalt het haar uit haar gezicht "ik ben Snow, dit is autumn, dit is Camilla en dit is Luna" zegt ze. "Waar komen jullie vandaan?" vraagt Mitch "Rivallon" antwoord Luna terwijl ze haar veter probeert te strikken. Ze laat een geïrriteerde zucht horen "weet iemand hoe die draden vast moeten?" vraagt ze. Ik zak lachend op mijn knieën en strik gauw haar veters.

"we moeten maar eens vertrekken" zegt Catherine na een een paar uur. We stemmen in en breken het kamp af. Alethea komt terug en geeft ons een kaart. We bedanken haar en we nemen afscheid.

Onze beschermdieren komen tevoorschijn en de rest kijkt ons raar aan. We zien dat er nog een paar zijn bijgekomen voor de elfenzussen. Ik pak mijn rugzak en we gaan op stap naar het laatste gevecht.

_________________________
Sorry voor het korte hoofdstuk maar het leek me een goed moment om te stoppen.

Xx whovians-in-hogwarts

De Alpha Wolf  ✓VOLTOOID✓Where stories live. Discover now