Taş Kalpli Barbie ( Tamamlandı)

58. Bölüm Gitti Şeftali

"Daha ne kadar beklemem gerekiyor?" Geniş toplantı odasının bir ucunda tek başıma somurtmakla meşguldüm. Beni görmezden gelmeye kararlı Faruk ciddi bir ifade ile müşterilerinden biri ile konuşuyordu. "Anlaşmayı kabul edersen eğer sen işin bitene kadar burada uslu beklerim. Ama sen evet demediğin müddetçe..."

"Ela!"

Elimle fermuar işareti yapıp hayali anahtarı camdan dışarı fırlattım. Zaten odaya girmeyi zar zor becermiştim. Faruk'un müvekkili kabul etmese şuan şurada duramazdım. "Neden bu kadar zor adamı oynuyorsa." Alayla nefesimi verip hemen yanımdaki yuka çiçeğini tırnaklamaya devam ettim. Farkında olmadan sivri yapraklarını parça pinçik etmiş, bildiğiniz canım çiçeği katletmiştim.

"Hep Faruk yüzünden işte. "Kısık gözlerle saf çocuk Faruk'a bakıp yüzümü buruşturdum. En ikna edici en sevimli mimikleri ile müvekkilini dinliyordu. Asansörden yaka paça beni fırlatan birine göre şuan aşırı sempatikti. Özgür'ün Faruk'dan üniversite yıllarında onca parayı nasıl kopardığını inanın bilmiyordum. Sırf benden haber verme karşılığında Faruk'u yolunmuş kazığa çevirdiğini söylemişti. Karşımdaki Faruk kısacık bir tereddütten sonra hızla kendine gelen kontrolü eline alan akılcı bir adamdı. Hoşlandığı birinden haber almak adına herşeyi yapıcak saf çocuk değildi.

Yıllar bizi değiştirdiği gibi onuda değiştirmiş olgunlaştırmış olmalıydı. Yada bugün için yatağın ters tarafından kalkmıştı. Bunu anlamanın yolu vazgeçmeden onu sıkboğaz etmekten geçiyordu. Eninde sonunda pes edecek benden bıkıp anlaşmayı kabul edecekti.

"... İnanın size doğruyu söylüyorum Faruk bey. Kocamı ben yaralamadım masumum. Gerçekten masumum..."

"Önemli olan size benim inanmam değil. Hakimin inanması. Şuan için delil yetersizliği nedeniyle serbestsiniz."

"Tutuklanacak mıyım?"

"Amacımız buna engel olmak."

Oturduğum yerden yavaşça ayağa kalkıp odanın diğer ucuna doğru adımladım."Ben biraz söyle

geleyim. Orada sohbetten çok uzak kaldım."

İşaret parmağını bana uzatıp "Ela, yerinde kal. Kımıldama." dedi. Uslu bir köpeğe komut verir gibi parmağını aşağı yukarı kaldırıp oturmamı emretti. İtiraz etmeden hızla kendimi sandalyeye bıraktım. Faruk'a muhtaçtım.

Anıl'ın en yakın arkadaşıydı. Küçüklükten beri yakınlardı. Üniversite yıllarında bir ara kopmuş olsalarda yine sırtlarını birbirlerine dayamış dostluklarını korumuşlardı.Beni en iyi tanıyan kişi Özgür'se Anıl'ı en iyi tanıyan kişi Faruk'tu. Anıl'ı mutlu edebilecek süprizi biri biliyorsa oda Faruk'tan başkası olamazdı.

"...Polisler neden benden şüpheleniyorlar inanın bilmiyorum. Benim kocamı öldürmüş olabileceğimi nasıl düşünürler?"

Sandalyemi yavaşça masadan uzaklaştırıp yana yana kaydırdım. Tekerlekler ses çıkarmasın diye çabalıyor yavaş yavaş toplantı yapan ikiliye doğru ilerliyordum.

"Komşularınız bir gün önce evde kavga ettiğinizi duymuşlar. Evi terk etmişsiniz. Akşamına kocanızı görmeye eve geri dönmüş onu orada..."

Sandalyenin çıkarttığı ses yüzünden aniden bana dönen Faruk'tan korkup hızla masadaki bir şeylerle oyalanmaya başladım. Yakınlaştığımı farketmeyip kadın ile konuşmaya devam ettiğinde derin bir oh çekmiştim. Oyunuma gelmeyip anlaşmayı reddedecek kadar zeki neredeyse odanın ortasında olduğumu anlamayacak kadar saftı.

"Kocanızı bulan kişi siz olduğunuz için ilk süpheli sizsiniz. Eşiniz şirket için çok önemli biri. Gerçek suçlunun bulunması ve aklanmanız için elimden geleni yapacağım."