Chapter 6: Invited

810 25 0
                                    

ZAN'S POV

Napatingin ako kay Kristen. Hindi niya halos nagagalaw ang pagkain niya. Hanggang ngayon natatakot pa din siya.

I heave a sighed. Ako din naman hanggang ngayon feeling ko nanginginig pa ang mga internal organ ko.

That unforgetable deadly momentum namin kanina ay sobrang nakakatakot. Sinong mag-aakala na may wolf, tsk werewolf pala dito sa Isla at iyon ang tinatago nila doon sa forbidden forest.

Hindi ko nakwento kina Davis at Kristen about sa nakita kong pagshift nang mg wolf into human, I need to keep it, mas lalo lang matatakot si Kristen. And ang nangyari ay nilihim namin dahil sa pagmamakaawa ni Kapitana. Para din daw ito sa aming lahat, so, alam nila ang bagay na ito at nililihim lang nila.

Kanina kasi after naming makaligtas don sa mga werewolf nakasalubong namin si Kapitana, tila alam niya ang nangyari kaya nagmakaawa siya na sa aming tatlo na lang ang nakita namin, and I am doubt about it.

Our classmate should be aware of this. Kailangan nilang malaman pero somehow it's good para hindi sila matakot.

Gusto ko ding tanungin sana si Kapitana about sa nakita kong shifting but I stay shut feeling ko kasi hindi maganda na malaman nito na may nakita akong ganong pangyayari.

Napansin ko pa kanina na hindi ito talagang nag-aalala sa amin, parang acting niya lang I don't know why I am observer pero I accidentally noticed it. Siguro dahil sa curiousity ko about sa Isla, sa mga tao dito at ang mga pinagbabawal.

I heave another sighed when Kristen stand and walk straight to the exit. Walang pumigil sa kanya. We all know what she's expeeiencing now.

"Zan, ano ba talagang nangyari sa inyo?" napatingin ako kay Mila.

"Wala. May mabangis na hayop lang." aniko pero alam kung hindi nila ito pinaniniwalaan. Mula kanina nang magkita kami panay tanong na nila at puro naman kasinungalingan ang sagot namin ni Davis pero wala kaming magagawa we need to keep it.

"Aist. Sobrang apektado si Kristen. Alvon sundan mo nga siya." ani Eva. Tumayo naman si Alvon at sumunod.

"Geeez, may mga hayop palang mababangis dito. Tsk. Sana sinabi nila." ani Mila. Napatingin ako kay Davis na nakatitig din pala sa akin.Tsk, ang gwapong 'to kung hindi lang ako nakaexperience nang ganon kanina edi kinilig na ako ngayon.

"Island nga diba. Expect those wild animals duhh." napairap ako nang sumabat si Abby.

"Hoy Zan sinunog mo ang mga survey papers. Ano na ngayon ang gagamitin niyo?" ani pa niya.

Nagcross arm ako at tinaasan siya nang kilay.

"Tsk. Problema mo ba iyon? Hindi naman diba. Kaya pwede ba tumahimik ka kung ayaw mong busalan ko ang bunganga mong iyan." angil ko. Tumayo na din ako at padabog na umalis kahit pa paika-ika ako dahil sa sugat ko.

Nagamot na ito at nabigyan nang anti rabies ni Kapitana. Hindi ko nga alam kung bakit meron siyang dala like what I said mukhang alam niya ang mangyayari pero I don't want to judge people like her she's a respected and highest in the Island where I am standing right now, oh not standing difenitely tramping. And I am not a judgemental, I research things or confirming it before giving a thought.

"Zan wait " hindi ko pinansin si Davis pero naabutan niya ako at sumabay sa pagdadabog ko.

"I am starting to have this thoughts." napakunot noo kong napatingin kay Davis.

"About this Island. I feel really strange." binalik ko sa daan ang tingin ko.

Like what I feel. Alam kong hindi lang kami ang nakakaramdam nito, our friends to lalo na si Eva. She has strong senses about places and can determined kung maganda o pangit ang magiging outcome namin sa isang place.

Vampire VS WerewolfOnde histórias criam vida. Descubra agora