Vampire VS Werewolf

Chapter 51: A Choice

A choice

ZAN'S POV

"Zan." Napalingon ako. Hinila ako ni Davis palayo sa kumpulan.

"Bakit?" I asked, kunot noo ko. Bigla bigla na lang nanghihila.

"Bumalik na sila galing sa mission nila but Ozy and Alex was wounded." Nanlaki mga mata ko.

"What?" Bulalas ko dahil sa narinig ko.

"Asan na sila?" Sunod kong usisa.

"Nasa kwarto niya si Ozy ayaw magpagamot, si Alex naman ginagamot na nila." Davis said.

I heave a sighed.

"Pupuntahan ko siya." Aniko then naglakad palayo pero humabal si Davis.

"My blood can heal him easily." Aniko pero bigla akong hinawakan ni Davis sa braso, napatigil ako sa paglalakad at napatitig ako sa kanya.

"Zan, hindi pwede." Mariing sabi ni Davis. Nilingon ko ang kumpulan, hindi nila kami napapansin, hindi naman nila malalaman.

"I need to do. Ikaw lang naman makakaalam ehh." Aniko.

"Baka mapahamak ka. Look, iyang mga marka sa leeg mo, what if he saw the other one." Nagcross arm ako.

"Don't worry tinatakpan ko ito. " aniko. Sa ilang araw naming magkasama hindi niya ito napapansin, hindi ko naman kasi pinapahalata na may tinatakpan ako, I naturally act at ipagpapatuloy ko ito kahit habang buhay pa. Mali man pero ayokong mag-away sila ni Haven, at ayoko ding magalit siya sa akin, although handa ako gusto ko pa ding iwasan kung magagawa ko lang din naman.

"Zan." Hinawakan ko kamay niya.

"I'll be fine, sige na bumalik ka na don sa kanila." Aniko tapos hinila siya palapit at bumulong ako.

"Kanina ka pa sinasamaan nang tingin ni Damie, naku baka patayin ako niyan." Sabi ko tapos humagikgik at tiningnan si Damie na nakatingin sa amin pero agad umiwas, si Davis naman napabuga nang hangin.

"Ikaw na lang mag-explain sa kanya." Sabi ko tapos mabilis na umalis.

Nagmadali akong tumungo sa kwarto ni Ozy. Tumigil muna ako at pinakiramdam siya sa loob. Tahimik walang ingay di tulad nang dati na madidinig mo ang sigaw niya.

I hold the knob and twist it and push the door open.

I saw him sitting at the floor, nakatungo siya.

Pumasok ako at sinara ang pinto. I walk near to him. Hindi siya umangat nang ulo o tingnan man lang ako. Anong nangyayari sa kanya?

I sat down and touch his arm.

"Are you okay?" I asked, sinilip ko mukha niya, nakatitig lang siya sa baba. Tiningnan ko katawan niya, napansin ko ang sugat sa tiyan niya at dumudugo ito.

"Ozy." I call him pero di siya gumalaw o sumagot.

Ginaya ko ang pagkakaupo niya, nakasandal sa kama ang likod.

"You want my blood?" I said na nakatitig sa labas nang bintana.

Hindi pa din siya sumasagot. Aist, ano bang nangyayari sa kanya?

Niyakap ko siya.

"Anong problema? Ozy, please magsalita ka naman." I said na niyugyog siya. Wala pa din siyang imik ni hindi gumalaw. Aist, hindi naman pwedeng patay siya ehh humihinga siya gumagalaw ang mga balikat niya taas baba.

Kinulit ko pa siya pero wala talaga kaya naman tumayo ako at lumapit sa bintana thinking what I should do para kausapin niya ako. Nasasaktan ako sa ginagawa niyang ito, hindi niya man lang sinasabi kung anong problema, ni hindi niya ako tinitingnan o pinapansin, pakiramdam ko parang tanga akong kumakausap sa isang tuod.