Chapter 52: CAUGHT

351 14 1
                                    


CAUGHT

ZAN'S POV

Nagulat ako nang bigla akong tinulak ni Haven. Para akong natauhan sa lakas nang pagkakatulak niya. Damn it, mali diba? Bakit hinayaan kong halikan niya ako? And why I am responding to his kiss?

Napakuyom ako nang kamao ko. Damn it, malaking gulo ito kapag nalaman ni Ozy na nakipaghalikan ako kay Haven.

Napatingin ako kay Haven at nanlaki mga mata ko nang bigla siyang humiyaw. Hindi siya mapakali habang namimilit sa kung ano mang sakit ang nararamdaman niya.

"Haven? What happen?" I asked then nilapitan siya, akmang hahawakan ko na siya nang tumingin siya sa akin, napaatras ako nang makita ang sobrang pulang mga mata niya at ang matalim niyang pangil.

"GO ZAN." pagkuway sigaw niya tapos pinipilit niyang umatras kahit hirap na hirap siya na hindi maintindihan.

"Haven, tell me, anong nangyayari sa'yo?" Humakbang ako palapit pero sinamaan niya ako nang tingin.

Something came in my mind. I knew it. Like what happened to Ozy. Nangyayari din ang ganito sa kanya and I am sure sa iba din nangyayari ang tulad nito. Ngayon ko palang nakita na nagkakaganito siya nang malala.

I need to help him. When Ozy being like this ang kailangan niya ay dugo. Oo tama ang dugo ko. He need to drink human blood to calm him down. From the start hinanda ko na sarili ko sa pagtulong sa kanila kapag kailangan nila nang dugong maiinom and hindi naman ito ang unang pagbigay ko nang dugo sa kanya kaya hindi ito big deal ngayon.

I walk near to him, hindi ko pinansin ang pagsigaw niya sa akin, sa pagpapaalis. He need my blood so, I won't be greedy.

I hold his face kahit tinabig niya ito at pinapaalis ako.

I looked at him, iwas na iwas ang mapupula niyang mata.

"Haven, you need my blood to calm you down." I said.

"NO! just get out of here." Matigas niyang sabi. Umiling ako at ngumiti.

"I told you before whenever you need my blood just tell me. Just suck my blood." Sabi ko. Hinawi ko ang buhok ko at nilapit ang leeg ko sa kanya.

"Do it, it's fine." I said.

"ZAN PLEASE GET OUT!" sigaw niya tapos tinulak ako, napaupo ako pero hindi ko pinakitang nasaktan ako.

"Sorry, please huwag matigas ang ulo. Just get out of here bago pa tumindi ang...ahhhh.. ZAN GO!"

Hindi ko siya pinakinggang, I stand up and hinawakan siya sa braso at hinila at niyakap.

"Just drink my blood. Hindi ako matatahimik hangga't nahihirapan ka." Mariing sabi ko.

"Argg. Ahhh. Zan.. No! Don't...ahhhh." Bigla niya na naman akong tinulak, napaluhod siya at ininda lalo ang kung anomang nararamdaman niya.

"Haven please. Let me help you." I said then lumapit uli sa kanya pero sinigawan niya ako at tinulak uli.

I clenched my fist. Hindi ako aalis dito hanggat di siya kumakalma. I need to find way para hindi niya tanggihan ang pagsipsip nang dugo ko.

Ginala ko tingin ko sa paligid, I need something to help me. I saw a knife at the table. Tinakbo ko ito at walang hesitation na sinugatan ang aking braso, I just want him to smell my blood.

Tumingin ako sa kanya nang sumigaw siya tapos bigla siyang nawala.

"Haven." I whisper.

Umalis siya bakit? I wanted to help him kaya ginawa ko 'to. Geeez, mali bang tumulong? Mali bang tulungan siya? I grip the knife so hard. Useless, I am a useless.

Vampire VS WerewolfWhere stories live. Discover now