Vampire VS Werewolf

Chapter 55: Goodbyes

GOODBYES

ZAN'S POV

I caress the bed, I look at the ceiling, I look every parts of the room. I gonna miss this, my room here in the mansion, ang naging saksi sa pag-iyak ko ngayong huling araw.

I heave a sighed.

Okay na ako, nasabi ko na kay Ozy ang lahat, nakapaliwanag na ako, kung tatanggapin man niya, paniniwalaan o hindi walang problema, dahil aalis naman din ako.

Napatingin ako sa bintana, gabi na, at ilang sandali aalis na ako. Sa ngayon gusto ko munang mapuntahan ang bawat isa to look at them for the last time.

Una kong sinilip si Mila, the girl who fight for what she think is right, madaldal, maingay, palaban, she deserve to live long, I wish she could finally find her happiness and love with Johen, they're opposite but there's a saying that opposite attracts like a magnet, so hopefully they will hold each other til end even they're different creature.

Sunod kong pinuntahan si Abby, who thought na itong maarte at inggiterang babae ay makakaligtas kasama namin, and change to being a caring and palangiting babae, although hindi pa din nawawala ang kaartehan atleast she knows where she would stand and be contented to what she have. Buti nga andiyan si Ruco who made a large contribution to her change. Who can imagine she will like a guy na walang ginawa kundi ngumisi at mang-asar.

I close Abby's door then tinahak ang room ni Carren na nasa tabi lang nang room ni Abby. The woman na masyadong tahimik, naka eyes glass, di mo basa ang iniisip, laging nagbabasa nang libro, at laging sunod-sunuran kay Abby, nung una nga nagtataka ako kung bakit naging kaibigan niya si Abby eh masyado silang opposite pero I saw how their friendship was strong, kahit magkaiba man nang ugali pinagkakatiwalaan nila ang isa't isa at hindi ko akalaing magiging parte siya nang journey namin sa pagtakas.  And who would imagine na magkakagusto siya kay Lieven who happy-go-lucky but what I said opposite attracts.

Tinahak ko naman ang room ni Eva, I open the door, mahimbing ang tulog niya, ito 'yong kaibigan kong paiba-iba nang ugali, minsan tatahimik, minsan magdadaldal, pero what I like to her that she know peoples emotion, alam niya paano ito sasabayan. I wish she too could find happiness with Ansen.

Room naman ni Kristen ang tinahak ko, next to Eva. Pumasok ako sa loob nang room niya, mahimbing na din ang tulog niya. I look at her, the woman who really close to me, siya ang inaalala ko, although I know she can turn herself into strong woman and can handle things nag-aalala pa din ako dahil kapag sobrang nasasaktan siya iiyak na lang siya at dedepende sa iba. I used to be at her side since then kaya iniisip ko kapag umalis na ako paniguradong masasaktan siya pero I hope she will understand me and can forgive me, andiyan naman sila para protektahan siya kaya di dapat ako masyadong mag-alala. Lumapit ako at hinalikan noo niya, nagulat ako nang magmulat siya nang mata.

"Zan." I smile and tap her head.

"Just sleep, lalabas na ako. Take care always. Mahal na mahal kita. Mahal na mahal ko kayo." Pinilit kong itago ang lungkot, dahil baka mag-usisa.

"I love you too. Take care too. Goo--" di na niya natapos sasabihin pumikit na ang mga mata niya and little bit sound come out from her mouth. Natulog uli siya.

I heave a sighed tapos lumabas na din nang kwarto ni Kristen.

Lumipat naman ako sa kwarto ni John. Lock 'yong pinto niya. Aist. Ayaw talaga nito magpaistorbo. Dinikit ko ang tainga ko sa pinto, he's sleeping soundly. This guy was caring and thoughtful, akala ko nga sila ni Eva magkakatuluyan pero things happen ee didn't expect nang mapagdaanan namin ang lahat hanggang sa pagtakas at pagpadpad dito sa mansion and I observe he's sweet to Lexie, I hope they will find happiness with each other.