Chapter 96: SHE IS

218 7 0
                                    


SHE IS

ZAN'S POV

"Zan are you ready? " napatingin ako kay Ate.

"Di ka pa nakaayos? Ano ba yan. Sige na magbihis ka na antayin na kita dito. " she said then medyo hinila ako pababa ng kama.

Kumilos ako ng wala sa sarili.  I am still hearing Ozy's voice,  his word that making my whole body weak.

**
"Mahal kita at sobra sobra ang takot ko kahapon ng makita kita sa ganong sitwasyon.  Kaya gagawin ko lahat para maligtas kita. "

"Zan, let's fix this.  Hindi natin kailangang magkaganito. If ang reason mo kung bakit iniiwasan mo ko dahil don sa nasaksihan at narinig kong usapan niyo ni Haven,  wala na iyon sa akin. Zan, please ayusin na natin ito. Let's bring the old us."

"Kung iyan ang gusto mo. Basta andito lang ako hihintayin kita at babantayan. Zan, please take care always. Mahal na mahal kita."
**

I am so affected of it. His words,  napapaisip ako kung tama ba itong disesyon ko pero kasi mas magiging kumplikado ng lahat kapag lumabas ng totoo.  Mas magiging mahirap para sa aming lahat and paniguradong pandidirihan nila ako and worst magagalit sila.

"Zan. Kilos na. " bumalik ang ulirat ko sa sinabi ni Ate, I heave a heavy sigh then kumilos na lang ako. Whatever Ozy said kailangan kong isantabi muna dahil hetong si Ate at ang lugar na pupuntahan namin ang dapat ko munang pagtuunan ng pansin. I can feel na mahalag ito.

"Are you ready? " napatingin ako kay Ate.  She's smiling at me.  Alinlangan akong ngumiti at tumango. Wala akong ideya sa pupuntahan namin.

Ilang sandali naglaho kami at lumitaw. 

Nilibot ko paningin ko sa paligid, a wide and long hallway,  and hindi mabilang na kwarto ang nasa kanan ko while sa kaliwa ay malawak na lupain, lot of trees,  may mga bangin at may dagat na matatanaw. It quite amazing but the air, I can smell blood. Where are we?  Anong lugar ito?

Kumunot noo ko ng hinawakan ni Ate mga kamay ko, tumingin ako sa kanya.

"Welcome home." She said with a wide smile. Medyo nagulat ako sa sinabi niya.

'Welcome home? ' my mind asking repeatedly.  I don't have any idea what she's talking about.  I never been in this place. Why she's telling me welcome home?

Muli kong ginala paningin ko tinabig kamay ni Ate. Hindi naman pamilyar sa akin ang lugar na ito never even once I been here. Kahit 'yong mga nawalang alaala ko before Ate Ren and Ate Amy leave me with those stranger who I call parents ay hindi ko nakikita itong lugar.

"Zan. This is our home. " she said,  napatingin na naman ako sa kanya.

"What you mean?  This was our home?  How? " I ask.

Nagulat ako ng hawakan niya uli kamay ko.

"Zan, we're in our domain,  the place of all creatures. " Ate said.

Domain? The place of all creatures? Where?  I don't know what she's saying. 

"Stay here wait for me for half hour.  Hindi nila alam na ngayon kita ibabalik dito kaya ititipon ko muna sila. Mamaya magpapaliwanag ako. " kumunot noo ko na naman sa sinabi niya. She smile then binitiwan kamay ko at naglaho.

Nagpalinga-linga ako. I don't know where we are kaya hindi ko magamit ang paglaho dito maliban nalang kung babalik ako ng mansion pero curious ako dito kaya maghihintay ako sa kanya.

I heave a sigh then naglakad papunta kung saan tanaw ang paligid,  tumingin ako sa ilalim,  mataas ng kinaroroonan ko but I can see using my hybrid eyes what's happening down there,  may mga tao or maybe mga hybrid na katulad ko. Magulo,  maingay nadidinig ko dahil pinatalas ko din ang pandinig ko,  pinilig ko ulo ko,  I don't want to listen,  nakakabingi ang ingay nila.

Vampire VS WerewolfOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz