MY FAMOUS BROTHER: NIALL HORAN ✔ (Dutch)

25.

Ik zucht en loop met de jongens mee naar de kelder...

luke's pov
'Nou, waarom moesten jullie mij bij mijn eten weghalen?'. 'Omdat we Stan nu gaan laten horen hoe goed jij kan zingen, omdat hij nu ook in onze vriendengroep hoort'. 'Dus hij houdt zich aan de vriendencode, en zegt dit niet tegen de andere boys, en heeft het recht om het te weten. 'O nee!'. 'Jawel! Jij gaat voor ons zingen!'. 'Nee! Hij weet nou dat ik kan zingen, dus hij houd het geheim. Daarvoor hoef ik niet te zingen!'. Ik kijk van de jongens naar Stan, en weer terug. Ze zetten allemaal een pruillip op. 'Oké, ik kan niet tegen zoveel pruillipjes! Welk liedje, en wat doen we met mijn plankenkoorts?'. 'We doen....'. 'You and I, die heeft Niall ons geleerd terwijl hij zong. Je moet deze dus kennen voor je overhoring van Harry en Liam' zegt Sven. De jongens kijken hem raar aan. Hij geeft ze een blik van; "Leg ik later uit". 'Oké, en mijn plankenkoorts?'. 'Je gaat gewoon op Stans schoot zitten, dan hoef je hem niet aan te kijken, en wij verstoppen ons achter een schans van deze skate ruimte'. 'Oké'. Ik klim op Stans schoot en adem diep in en uit. Dan begin ik met zingen.

I figured it out
I figured it out from black and white
Seconds and hours
Maybe they had to take some time
I know how it goes
I know how it goes from wrong and right
Silence and sound
Did they ever hold each other tight
Like us? Did they ever fight
Like us?

You and I
We don't wanna be like them
We can make it 'til the end
Nothing can come between
You and I
Not even the Gods above
Can separate the two of us
No, nothing can come between
You and I
Oh, you and I

I figured it out
Saw the mistakes of up and down
Meet in the middle
There's always room for common ground
I see what it's like
I see what it's like for day and night
Never together
'Cause they see things in a different light
Like us, but they never tried
Like us

You and I
We don't wanna be like them
We can make it 'til the end
Nothing can come between
You and I
Not even the Gods above
Can separate the two of us (Two of us)
'Cause you and I
We don't wanna be like them
We can make it 'til the end
Nothing can come between
You and I
Not even the Gods above
Can separate the two of us
No, nothing can come between
You and I, you and I

Oh, you and I
Oh, you and I
We can make it if we try
You and I
Oh, you and I

Ik open mijn ogen en haal rustig adem. Dan kijk ik rond. Mijn hoofd stopt als hij niet verder kan door Stans schouder. 'Wat vond je er van? Je vond het vast slecht, ik wist wel da tik niet kon zingen. Daarom zing ik nooit! Ik kan het niet! En nou sta ik helemaal voor schut, want alleen Sven heeft me face-to-face horen zingen, maar de rest niet en..'. Ik wordt onderbroken door een hand op mijn mond. 'Ademen!' zegt Stan zachtjes. Hij haalt de hand voor mijn mond weg en ik haal diep adem. 'Nu ga jij heel goed luisteren naar mij!' zegt Stan, en hij tilt me op. Hij draait me zodat ik met mijn gezicht naar hem toe op zijn schoot zit. 'Jij kan prachtig zingen, misschien wel mooier dan een van de jongens uit 1D. Je moet niet meteen zo negatief denken. Je was toch altijd het positieve jongetje dat ik zo grappig en aanstotelijk vind? Ben dat dan ook, en ben niet zo onzeker! Je kan prachtig zingen, vraag het maar aan wie dan ook in deze ruimte! Ik hoop dat ik het vaker te horen krijg, of misschien vaker vóór mij te horen krijg. Dit was werkelijk geweldig! Nou, haal adem en geef me een knuffel!'. Ik haal diep adem, en Stan opent zijn armen. Ik knuffel hem. 'Je bent echt geweldig!' fluister ik in zijn oor. 'Bedankt, jij ook!'. 'En nu eten!' roep ik hard. De jongens komen vanachter een schand vandaan en we lopen naar de eetkamer. Met zijn allen ontbijten we.

'Ik had bedacht, om ons logeerpartijtje af te sluiten, nog even te zwemmen' zegt Niall. Ik knik. 'Ik heb hier alleen geen zwembroek' zegt Stan. 'Je kunt er een van mij lenen' zeg ik. Stan knikt dankbaar en we lopen naar boven om ons om te kleden.

In het zwembad stoei ik met de jongens, spelen we met een strandbal, en lachen we om elkaar. Ik ben zoveel mogelijk met Sven en Stan bezig. Nou ja, veel met Stan, en net iets minder met Sven, zodat het niet al te veel opvalt dat ik de hele tijd met Stan bezig ben.

Na het zwemmen gaan de jongens naar huis, en gaan wij een film kijken. 'Wie stemt er voor horror?'. Stan, Liam Harry en Niall steken hun arm op. Louis haalt zijn schouders op, en ik kijk bang naar Niall. 'Kan er hier iemand niet tegen horror?' plaagt hij. Ik kijk hem boos aan. 'Jij wil me wel beschermen, toch Ni?'. 'Nee, ik hoef geen fijn geknepen arm, vraag maar aan Hazz. Hij heeft er de spieren voor!'. 'Nee! Stan is daarvoor getraind! Hij mag je beschermen!'. Stan opent zijn armen en ik ga op zijn schoot zitten. Stan slaat zijn armen beschermend om me heen.

Bij de 80e onthoofding draai ik me om, en leg ik mijn hoofd in Stans nek. Zo hoef ik niet naar de film te kijken, en heb ik een goed excuus om zo met hem te kunnen zitten. 'sshht! het is allemaal maar nep' fluistert Stan in mijn oor, en zijn hand gaat rustig op en neer om mijn rug. Ik knik, maar draai me niet om. Ik ga geen minuut langer naar die film kijken! Plus, dit zit zo lekker! 'Je gaat je niet meer omdraaien of wel?' vraagt Harry, die naast Stan zit. Ik schud mijn hoofd. Harry grinnikt en kijkt weer verder. Ik sla mijn armen om Stans nek, terwijl zijn armen nog steeds op mijn rug liggen. Ik luister naar zijn ademhaling. Damn I love him!