MY FAMOUS BROTHER: NIALL HORAN ✔ (Dutch)

33.

Luke's pov
Ik word wakker door twee armen om me heen. Ik open een oog en kijk tegen een borstkas aan. 'Hallo?' vraag ik met mijn schorre ochtendstem. 'Hey, blijf maar liggen. Ik kwam er gewoon even bij liggen' hoor ik Stan zeggen. 'Oké, hoe laat is het'. 'Half elf, de boys zijn naar de andere tourbus, behalve Niall, want die slaapt nog'. 'Niet meer!' roept Niall vanaf het bed onder ons. 'Hoi!'. 'Hey, ik ga ook maar even naar de andere tourbus'. 'In je pyjama?'. 'Ja?'. 'Oké!'. 'Bye!'. 'Bye!' zeggen Stan en ik in koor.

'Ugh! ik haat mijn ochtend stem echt!' zeg ik als Niall weg is. 'Ik vind het wel sexy' zegt Stan lachend. Ik schiet ook in de lach. 'O, jij vind mijn ochtendstem sexy?'. 'Dat zeg ik toch net dove!' lacht Stan weer. Ik lach nog harder. Pas na 3 minuten zijn we gestopt. 'Ik zag gister trouwens dat je de beer mijn sweater aan had getrokken?'. 'Ja, hij paste perfect'. 'Waarom?'. 'Anders kreeg de beer het koud, en die sweater is heel erg warm'. 'Wat ben je toch een raar kindje'. 'I know!'. Er valt een korte stilte. 'Luke?'. 'Stan?'. 'Wil je voor me zingen?'. 'Is er nog iemand?'. 'Volgens mij niet, maar ik heb vanmorgen uitgevonden dat als je de cabines dicht doet, ze geluidsdicht zijn. En onze cabines kunnen ook op slot!'. 'Dan doen we dat!'. Stan draait zich om en schuift de deur dicht. Hij zet de klip op de deur en blijft recht zitten. Hij raakt net het plafond niet. Ik ga ook recht zitten. 'Welk lied?'. 'Amnesia'. 'Oké'.

I drove by all the places we used to hang out getting wasted
I thought about our last kiss, how it felt the way you tasted
And even though your friends tell me you're doing fine
Are you somewhere feeling lonely even though he's right beside you?
When he says those words that hurt you, do you read the ones I wrote you?

Sometimes I start to wonder, was it just a lie?
If what we had was real, how could you be fine?

'Cause I'm not fine at all

I remember the day you told me you were leaving
I remember the make-up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to yo

And the memories I never can escape

'Cause I'm not fine at all

The pictures that you sent me they're still living in my phone
I'll admit I like to see them, I'll admit I feel alone
And all my friends keep asking why I'm not around
It hurts to know you're happy, yeah, it hurts that you've moved on
It's hard to hear your name when I haven't seen you in so long

It's like we never happened, was it just a lie?
If what we had was real, how could you be fine?

'Cause I'm not fine at all

I remember the day you told me you were leaving
I remember the make-up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape

If today I woke up with you right beside me
Like all of this was just some twisted dream
I'd hold you closer than I ever did before
And you'd never slip away
And you'd never hear me say

I remember the day you told me you were leaving
I remember the make-up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape

'Cause I'm not fine at all
No, I'm really not fine at all
Tell me this is just a dream
'Cause I'm really not fine at all

Ik zucht diep als ik klaar ben. 'Hoe vond je het?'. 'Prachtig!'. 'Zeg je dat naar de waarheid of om me plezier te doen?'. 'Naar waarheid! Je kan heel mooi zingen, vooral als je voor mij zingt'. 'Bedankt'. 'Ik zit trouwens al sinds gister met de vraag; Ben ik de speciale persoon waar je voor zingt?'. 'Misschien?' zeg ik vragend. 'Ja dus'. 'Ik zei misschien'. 'Maar je zei het op een vragende toon, dus dan betekend het dat ik gelijk had'. 'Oké, jij wint. Jij bent de speciale persoon voor wie ik zing'. 'Waarom?'. 'Omdat je er altijd voor me bent, hoe vaak ik me ook in de nesten werk. Al weet je niet eens wat er aan de hand is, je bent er. Dat vind ik gewoon zo fijn aan je. Ik kan alles bij je kwijt'. 'Bedankt'. 'Graag gedaan'. 'Zullen we een film kijken?'. 'Denk jij wat ik denk?'. 'BELLE EN HET BEEST!' roepen we in koor.

Stan haalt het slot van de deur en we rennen met een deken richting de loungeruimte. We ploffen op de bank en ik zet de film aan. Stan heeft het deken om ons heen geslagen en legt zijn arm om me heen. Ik weet niet waarom, maar dit ligt zo lekker! Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en zo kijken we naar de film.

Harry's pov
Niall was in zijn pyjama hier gekomen. Ik mag zijn kleren halen. Luie donder! Ik loop naar onze tour bus en pak wat kleren. Ik zie dat Luke niet meer ligt te slapen. Vanuit de loungeruimte komen film geluiden. Ik sluip erheen en kijk om het hoekje. Daar zitten ze met zijn tweeën schattig een film te kijken. Ik maak een foto en loop weer terug. 'Ben ik weer!'. 'Hoi!'. 'Hoe is het met onze tortelduifjes?'. 'Ze zaten weer eens samen een film te kijken'. 'Heb je een foto?'. 'Jap!'. 'Als ze straks iets hebben, gaan we ze gewoon een foto album geven met alle foto's die we van ze gemaakt hebben' lacht Louis. Ik grinnik en plof weer op de bank. 'Ik denk het'.