MY FAMOUS BROTHER: NIALL HORAN ✔ (Dutch)

32.

(XXL hoofdstuk)

Nialls pov
Als we klaar zijn met ons concert lopen we naar de boys backstage. 'Hey boys! Hoe ging het?' begroet Micheal ons vrolijk. 'Goed! Het was best leuk'. 'Mooi, geen watergevecht deze keer?'. 'Nope, maar waar zijn onze tortelduifjes?'. 'We hadden een te awkward gesprek met ze over hoe ze stonden, dus die zitten volgens mij nu samen op de bank' grijnst Sven. 'Waarom zijn zij de enige die niet zien dat ze elkaar leuk vinden?" vraagt Luke met een zucht. 'Geen idee'. 'Liefde maakt blind' lach ik. 'Kom, we gaan heel stil naar ze toe om te kijken hoe ze zitten!' zegt Joppe. We knikken, en lopen zachtjes naar de deur van de kleedkamer. Die staat nog op een kier. Ik duw zachtjes de deur open en kijk richting de bank. Daar zitten ze dan. Luke heeft Stans sweater aan en is helemaal tegen hem aangekropen, Stan heeft zijn arm beschermend/liefdevol om Luke geslagen en samen kijken ze naar Luke's telefoon. We sluipen naar binnen en kijken grijnzend naar Lou, die ze zo te zien al de hele tijd in de gaten houd met Lux. Ik sluip naar de bank, en ga achter ze staan. Nu zie ik dat ze beide een telefoon vast hebben. Ze zijn door elkaars foto's aan het kijken. Ik draai me om naar de jongens, en trek een smelt gezicht. Ze grijnzen, en Harry steekt zijn hand op. We kijken hem allemaal aan. Hij gaat op de grond liggen en gebaart dat wij dat ook moeten doen. Als iedereen op de grond ligt klopt hij een paar keer op de vloer. Stan en Luke kijken achterom en schieten in de lach. 'O-ok hallo-o' lacht Luke. Wij schieten ook in de lach, en gaan naast/rondom ze zitten.

'Hey Niall, wat gaan we eigenlijk nog verder in Nederland doen, want we gaan toch nog neit meteen?'. 'Nee, we gaan pas over een week. Morgen hebben we een rustdag in de tourbus en dan hebben we overmorgen nog een concert. Daarna hebben we nog een intervieuw, maar wanneer weet ik niet precies. Dan gaan we naar Amerika'. 'Oké, dus we blijven vooral hier?'. 'Ja hoezo?'. 'Nou, dan kunnen we de jongen misschien vaker hier uitnodigen, gewoon om te chillen'. 'Ja hoor leuk idee!'. 'Mooi, en wat gaan we nu doen?'. 'Nou, wij hebben dadelijk een meet & greet, dus als je wil mag je mee'. 'Maar dan moet Stan sowieso mee, want wij hebben allemaal ook een van onze personal bodyguards bij voor het geval er een fan te hysterisch is'. 'Ik vind het best' zegt Stan, en hij kijkt naar Luke. 'Ik ook!'.  'Moet je dan niet even iets anders aan dan Stans sweater?'. 'Neeh'. Stan lacht. 'Als jij dat fijn vindt houd je hem aan'. 'Yes!' roept Luke, en hij stopt zijn hoofd weg in de sweater. 'Sowieso ruikt hij nu aan de binnenkant' fluistert Sven in mijn oor. Ik grinnik en knik. 'Maar dan moeten we nu wel gaan' zegt Harry. Luke steekt zijn hoofd weer uit de sweater en staat op. We zeggen de rest gedag, aangezien die nu naar huis of naar hun tour bus gaan.

Luke's pov
De meet en greet is in een kamer bij de ingang. We kunnen daar gewoon ongezien komen. De personal bodyguards van Niall, hebben zich ook even aan mij voorgesteld. Zij wisselen met Stan de nacht diensten af voor mijn slaapwandelen. De rest van de bodyguards keken me alleen chagrijnig aan. Ik laat het maar achter me. In de kamer staat een tafel met allemaal stiften en wat water. 'De eerste komen over 3 minuten' zegt de headset man. Ik krijg van Liam een snelle uitleg. Het is nu gewoon de bedoeling dat ik rustig moet blijven en als de fans iets vragen gewoon antwoorden. Behalve als het een vraag is die ik niet wil beantwoorden, dan mag ik liegen. Ik ga naast Niall staan en de eerste fans komen binnen. Het is een groepje van 3 meisjes. 2 beginnen te huilen als ze de jongens een knuffel geven. Het derde meisje glimt helemaal. Ze geven iedereen een knuffel, zelfs mij. 'Mogen wij een handtekening op ons shirt?' vraagt er een. 'Ook van mij?' vraag ik. 'JA!'. Ik grinnik en zet ook mijn handtekening op hun shirt. Dan is de volgende en lopen ze weer naar buiten.

De rest van de meet en greet gaat rustig. Ik heb veel knuffels gekregen en gegeven. Er was zelfs een meisje die bijna flauwviel. Ik heb haar samen met Stan naar de EHBO gebracht, wat weer veel geschreeuw opleverde van de mensen in de rij, aangezien we daar langs moesten. We zitten nu in de bus alle cadeautjes te bekijken. Ik heb er ook een paar gekregen. Een t-shirt met Luke Horan erop, en een hele grote teddybeer. Stan en ik liggen nu in de cabines elkaar vragen te stellen. 'Oké, mijn beurt. Wie was je eerste vriendje?' vraag ik aan Stan. Hij kijkt me even ongemakkelijk aan. 'Hij heette, niet lachen please, Jan'. Ik houd met veel moeite mijn gezicht in plooi te houden. 'Je wil lachen hé?' vraagt Stan. Ik knik. 'Oké, lach maar dan'. Ik grinnik even kort en lach dan best hard. Als ik klaar ben kijk ik Stan aan. 'Klaar?'. Ik knik. 'Dan mag ik weer een vraag stellen'. 'Vraag maar raak'. 'Vind je iemand leuk?'. 'Ja'. 'Wie?!'. 'Iemand die heel sterk is'. 'Ken ik hem?'. 'Sowieso'. 'Is hij knap'. 'Heel erg!'. 'Knapper dan mij?'. 'Weet ik niet'. 'Oké'. 'Hoe heet hij?'. 'Ga ik niet zeggen'. 'Ah, waarom niet?'. 'Omdat je hem te goed kent!'. 'Nou!'. 'Vind jij iemand leuk?' verander ik het onderwerp. 'Ja'. 'Ken ik hem?'. 'Heel goed'. 'Is hij knap'. 'Wel knap, best sterk'. 'O, waarom vindt je hem leuk?'. 'Hij is spontaan, grappig, schattig, druk... Vooral heel druk'. 'Oké'. Ik ben niet sterk of knap. Ik ben niet grappig. Dus ik ben het sowieso niet. Ik draai teleurgesteld op mijn zij.

'Ik ga slapen denk ik' zeg ik, en ik pak mijn joggingbroek en een t-shirt uit het kastje boven mij. Ik kijk even naar Stan . Hij knikt en staat op. Hij loopt de kamer uit terwijl ik me omkleed en in bed ga liggen. Ik ga met mijn hoofd bij de deur liggen en pak de teddybeer en doe Stans sweater er omheen. Raar genoeg past hij gewoon. Ik ga liggen en pak de beer. Ik duw mijn neus in de sweater en val in een diepe slaap.

Stans pov
Luke kleed zich om en ik loop richting de jongens. Ze zitten op de bank te kletsen. 'Hoe gaat het?'. 'Met mij goed, Luke slaapt' antwoord ik Niall. 'Mooi, die zien we zo wel verschijnen'. 'Zeg jongens...' begin ik. Ze draaien naar me toe en kijken me afwachtend aan. 'Luke en ik hadden het net over wie we leuk vinden. Ik heb hem omschreven, maar ik weet niet of hij het snapte. Hij had heel iemand anders omschreven! Nu ben ik echt bang dat hij me niet leuk vind'. 'Wat zei hij?'. 'Dat het iemand was die knap en sterk is, meer wilde hij er niet over kwijt'. 'Jij bent toch ok knap en sterk?'. 'Ik, knap?'. 'Ja, je wil niet weten hoe vaak Luke dat tegen me heeft gezegd!' zegt Niall. Meteen slaat hij zijn hand voor zijn mond. De jongens kijken hem boos aan. 'Hij noemde me knap?'. 'Uhmm...'. 'Niall!'. 'Ik mag niks meer zeggen!'. Ik wil verder vragen, maar Luke komt de kamer binnen gewandeld. Hij gaat zonder iets te zeggen op mijn schoot zitten. Gaat ook moeilijk als je slaapt. Ik sla mijn armen om hen heen zodat hij niet omvalt. Hij legt zijn hoofd in mijn nekholte en slaat zijn armen ook om mij heen. 'Ik maak een foto!' fluister roept Liam. Ik kijk snel de andere kant op en Liam maakt een foto. 'Ik stuur hem naar de groep van 5sos en vrienden'. 'Zullen we hem terug leggen en dan ook gaan slapen?'. 'Doen we!'.

Ik pak Luke's bovenbenen vast, zodat hij rustig blijft zitten. Dan draag ik hem naar de slaapcabines. Luke en ik hebben als enige een tweepersoonsbed. Ik leg hem in zijn bed en trek de dekens over hem heen. Dan zie ik dat hij de teddybeer mijn sweater heeft aangetrokken. Het ziet er wel schattig uit. 'Geef hem een slaapkusje!' fluistert Niall. Ik kijk hem aan. Hij knikt bemoedigend. 'Hij slaapt, dat merkt hij niet' vult Harry Niall aan.  Ik geef hem een kusje op zijn wang en kleed me dan om. Ik ga in bed liggen en val in een rustige, diepe slaap.