MY FAMOUS BROTHER: NIALL HORAN ✔ (Dutch)

40

'Wat hebben jullie gedaan?' roep ik.

Luke's pov
Ik kijk naar de grijnzende gezichten. 'We hebben misschien jullie telefoons gejat toen jullie sliepen en samen met Sven en Joppe de achtergronden veranderd'. Ik kijk om me heen. Stan is nergens meer te bekennen. 'Waarom?'. 'Because you two like eachtother (omdat jullie elkaar leuk vinden)' zegt een van de bewakers. 'How do you know? (hoe weet je dat?)'. 'Stan can't stop talking about you. It's now and then quite annoying (Stan kan niet stoppen met praten over je. Af en toe is het best irritant)' lacht een andere bewaker. 'So you think he likes me? (Zo je denkt dat hij me leuk vind?)'. 'I can't say, but there is a change (ik mag het niet zeggen, maar er is een kans)'. Ik maak een vreugde sprongetje. Harry en Louis schieten in de lach. 'Ik mag blij zijn!' roep ik ter verdediging. Ze blijven lachen terwijl we een kamer in lopen. Er staat een meisje van ongeveer 20 jaar.  'Hey jongens ga zitten!'. Ze wees naar vier boxen die voor haar stonden. De jongens gingen zitten, en ik zakte voor ze op de grond. 'We gaan jullie een paar vragen stellen voor televisie, dus wees eerlijk en ben jezelf dan komt alles goed'. Ik knikte en wachtte op mijn beurt. Ze begon met de jongens en kwam al snel bij de vragen waar we allemaal op mochten antwoorden. 'Hoe is de tour?'. 'Erg leuk, we zijn blij dat Luke er bij is en dat de fans hem zo goed ontvangen. Onze eerste twee shows gingen geweldig!' zegt Louis. 'Maar wie kan er het beste zingen?'. 'Meteen begonnen ze door elkaar te roepen. Ik grinnikte. 'Jongens! Stil! Jullie weten allemaal dat ik dat ben' lach ik. De jongens barsten in lachen uit. 'Natuurlijk joh! Blijf maar dromen!' zegt Harry. Ik trek een pruillip. 'Ah, ik denk dat er wel veel meer mensen zijn die het met je eens zijn hoor Luke' lacht de interviewster. Ze kijkt me recht in mijn ogen en friemelt met haar haar. Snel gaat ze verder met de volgende vraag. 'Hebben jullie een oogje op iemand?'. Ze keek me even kort aan, maar richtte zich snel op de jongens. 'Wij niet'. 'Maar jij zo te zien wel' mompelde ik. Blijkbaar had ze het gehoord, want ze werd meteen rood. 'O euhm, waar willen jullie nog graag heen?' veranderde ze het onderwerp. 'Zuid-Afrika, alle wilde dieren op de savanne zien lijkt me cool' antwoord ik, alsof er niks gebeurt is. 'Oké, en de rest'. 'Ik denk wij ook wel, al is Mallorca ook wel mooi'. 'Oké'.

Ze stelt nog wat vragen over mij en over de tour en dan is het interview af gelopen. De interviewster duwt een blaadje in mijn hand, en loopt snel weg. Ik kijk naar het blaadje. Bel me knapperd! xx Lavendel staat er, met haar telefoonnummer erbij. Ik verscheur het blaadje en gooi het in de dichtstbijzijnde prullenbak. 'Wat was dat?' vroeg Niall. 'Het nummer van de interviewster, maar ik mag haar niet'. 'En je hebt al een oogje op iemand anders' lacht Harry. Ik krijg een rood hoofd en loop snel door. Bij de deur staat Stan te praten met een andere bewaker. 'He like's you, trust me (hij vind je leuk, vertrouw me)' zegt de bewaker. Zouden ze het over mij hebben? Ik negeer het. Stan staat met zijn rug naar me toe, en ik leg mijn handen voor zijn ogen. 'Rara wie ben ik' zeg ik met een heel hoog stemmetje. 'Je bent de enige die dit doet, dus ik gok dat je Luke bent' lacht Stan. Hij draait zich om en haalt mijn handen van zijn gezicht. 'Fout! Ik ben een Alieën die Luke heeft ontvoerd en nu jou komt opeten!' roep ik. Ik pak zijn arm vast en doe alsof ik er in ga bijten. 'Dacht het niet!' zegt Stan. In een beweging lig ik op de grond. 'Mijn goede vriend! Daar ben ik weer!' zeg ik, en ik probeer de grond te knuffelen. Iedereen barste in lachen uit, en ik stond op. Ik wachtte springend af totdat iedereen uitgelachen was, en toen liepen we naar de bus. 'Luke, heb je je ADHD pilletje gehad?' vroeg Stan. Ik gaf hem een stomp. 'Je weet dat ik die niet heb!'. We liepen naar binnen en iedereen plofte neer op de bank, behalve ik. 'Kom nou zitten' zei Stan, en hij klopte op zijn schoot. Al wilde ik graag op zijn schoot zitten, schudde ik toch mijn hoofd. 'Te veel energie!'. Stan stond op, tilde me op, zette me op de bank neer, en ging gewoon boven op me zitten! 'Wat doe je?'. 'Ik zit op je om je rustig te maken'. 'Of dat nut heeft'. 'Misschien wel'. 'Hoop je!'. 'Let maar op!'. De jongens lagen allemaal lachend, of filmend op de grond. Dat zag ik als mijn kans, en ik probeerde met alle macht onder Stan uit te komen. Hij liet me gaan, om me daarna terug te trekken en te kietelen. Ik gierde het uit. 'Stop-p !'. 'Als jij rustig blijft zitten!'. 'D-daar heb ik-k te veel e-energie!'. 'Maakt niet uit! Je blijft gewoon rustig zitten!'. 'Ja meneer!' zei ik. Stan stopte en ging zitten. Hij klopte naast zich op de bank, en ik ging zo rustig mogelijk zitten. Na nog geen 3 seconden begon ik weer te stuiteren. De jongens waren allemaal aan het lachen, en Niall en Harry waren het vanaf het begin al aan het filmen. Stan legde zijn hand op mijn hoofd en duwde me naar beneden. 'Zit stil!'. Ik zat drie seconde stil, en begon toen weer te stuiteren. 'Oké, we maken een deal. Jij gaat nu 10 rondjes rennen door de tourbus, en dan druk je jezelf 5 keer op. Wij blijven rustig zitten en wachten. Daarna doe jij rustig en kunnen we een film kijken'. Ik stond op en begon met rennen. Na tien rondje drukte ik me vijf keer op. Nu was ik toch wel moe. Ik ging bij Stan op schoot zitten en haalde een paar keer diep adem. Stan sloeg zijn arm om me heen en zo keken we naar de film.