The Forgotten Magic

Κεφάλαιο 8

Ορέλια.

"Άντε πηγαίνετε να φάτε γρήγορα πρωινό και μετά πηγαίνετε στο γυμναστήριο της Αύξησης μαζί με τους υπόλοιπους. Θα στείλω τον Άδη για να ξεκινήσετε την προπόνηση." είπε η Λίλιθ και φύγαμε από το γραφείο της.

"Την γαμήσαμε." είπε ο Μπράξτον όταν απομακρυνθήκαμε αρκετά.

"Γιατί;"

"Ο Άδης είναι καθηγητής μάχης σώμα με σώμα και ανήκει στον Οίκο του Πόνου. Δεν τον είχα ποτέ αλλά έχω ακούσει ότι είναι σκληρός και δεν συγχωρεί λάθη." είπε και άρχισα να αγχώνομαι.

"Μην ανησυχείς. Το έχεις στο αίμα σου." είπε χαμογελαστός και άνοιξε την πόρτα της καφετέριας. Όλοι ήταν ντυμένοι στα μαύρα και η αύρα τους με έκανε να νιώσω σαν στο σπίτι μου. Έβλεπα πολλούς μεγαλύτερους μαθητές αλλά η Τζούνια μου είχε πει το προηγούμενο βράδυ οτι η φοίτηση στην Ακαδημία κρατάει 8 χρόνια.

Αφού πήραμε πρωινό και καφέ -πολύ δυνατό- ο Μπράξτον με οδήγησε στο κέντρο της αίθουσας που ήταν το τραπέζι με την παρέα του. Καθόντουσαν τρία αγόρια και δύο κορίτσια. Η μία κοπέλα και το ένα αγόρι έμοιαζαν πάρα πολύ στον Μπράξτον.

"Ορέλια να σου γνωρίσω την παρέα μου." είπε όταν φτάσαμε μπροστά στο τραπέζι. "Η Αλιάνα." είπε και έδειξε μία μικροκαμωμένη όμορφη κοπέλα, η οποία μου χαμογελούσε. "Ο Τσέστερ." είπε και έδειξε έναν μυώδη τύπο που φαινόταν να ήταν γύρω στα 22. "Ο αδερφός μου Άαρον." είπε. Και αυτός φαίνεται να είναι αρκετά μεγαλύτερος. "Η αδερφή μου Κάντενς." είπε και η Κάντενς δεν χαμογέλασε καν. "Και ο Κάσπιαν." είπε και έδειξε το τελευταίο μέλος της παρέας. Ο Κάσπιαν μου χαμογέλασε πλατιά και μου έκλεισε το μάτι. Φυσικά είχαν όλοι μαύρα μαλλιά, μαύρα μάτια και χλωμή επιδερμίδα.

"Χαιρόμαστε για την γνωριμία Ορέλια. Εγώ όπως καταλαβαίνεις είμαι η μεγαλύτερη, πιο βελτιωμένη εκδοχή του Μπράξτον." είπε ο Άαρον και γέλασα. Κάθισα δίπλα στην Αλιάνα και δίπλα μου κάθισε ο Μπράξτον.

"Μην λες ανακρίβειες Άαρον. Δεν χαιρόμαστε όλοι." είπε η Κάντενς με θυμωμένο ύφος.

"Κάντενς!" φώναξαν όλοι μαζί.

"Τι; Δεν μπορώ να λέω την αλήθεια; Θα προσβληθεί η Αυτού Μεγαλειότητα;" είπε ειρωνικά και άρχισα να νιώθω πολύ άβολα και να εκνευρίζομαι. Δεν με ξέρει καν και έχει σχηματίσει ήδη γνώμη για μένα!

"Κάντενς σκάσε." είπε άγρια το Μπράξτον και τα μάτια του έγιναν μαύρα.

"Μπράξτον ηρέμησε." είπα απαλά.