The Forgotten Magic

Κεφάλαιο 25

Ορέλια.

Ένα πράγμα ήταν σίγουρο, έπρεπε να πάω μόνη μου στο ξέφωτο, γιατί θα καταλάβαιναν άμα ερχόταν κάποιος μαζί μου και μεταμορφωμένος να ήταν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχαμε σχέδιο, γιατί σιγά μην πήγαινα με το Σκοτάδι.

"Για χιλιοστή φορά," είπε ο Δαρείος και με έπιασε από τους ώμους και με κοίταξε στα μάτια "μην αφήσεις ούτε μία σταγόνα αίμα εκεί πέρα. Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορούν να σου κάνουν."

"Μάλιστα, ούτε μία σταγόνα αίμα." είπα με κουρασμένα. Προς υπεράσπισή μου, είμασταν πάνω από μία μέρα ξύπνιοι και φτιάχναμε το τέλειο σχέδιο.

Βέβαια έσκασε και μία έκπληξη που μας καθυστέρησε λίγο. Στις 3 το βράδυ ακριβώς, άρχισε να χτυπάει το παράθυρο ένα κοράκι ξανά και ξανά μέχρι που το έσπασε. Είχε δεμένο στον λαιμό του ένα γράμμα, το οποίο έλεγε ότι πρέπει να είμαι στο ξέφωτο αύριο τα μεσάνυχτα.

Το ξέφωτο ήταν πολύ σημαντικό για μένα. Ήταν το μέρος που γεννήθηκα, ο καθένας νιώθει την δύναμη που εκπέμπει. Παλιά δεν καταλάβαινα γιατί ένιωθα σαν να υπάρχει ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα κάθε φορά που πάταγα το πόδι μου εκεί. Όταν ήμουν μικρή είχα σκαρφιστεί διάφορες ιστορίες για νεράιδες που προστατεύουν το ξέφωτό τους με τις δυνάμεις μου, αλλά εμένα με άφηναν να μπω γιατί έχω περίεργα μαλλιά και διάφορα άλλα τέτοια που όταν μεγάλωσα τα έβγαλα από το μυαλό μου ως πιθανότητες και πίστευα ότι υπάρχει μαγνητικό πεδίο στο σημείο αυτό.

Αλλά η πραγματικότητα ήταν καλύτερη από οποιαδήποτε φαντασίωση ενός αφελούς ανθρώπου. Στη γέννηση ενός Μάγου της Αύξησης, μεταφέρονται οι δυνάμεις της μητέρας, στο παιδί. Όπως είναι φυσικό, κάποια ίχνη Μαγείας ξεφεύγουν και ποτίζουν τη γη δίπλα τους. Το ξέφωτό μου κρύβει τη Μαγεία της μαμάς μου, τη Μαγεία που μου έδωσε για να υπάρξω. Είναι το μόνο μέρος πάνω στη Γη που μπορώ να νιώσω έστω και έτσι τη μαμά μου και δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω τους Σκοτεινούς να μου το καταστρέψουν.

Στις 11.15 ήμουν έτοιμη για να φύγω και αποφασίσαμε να επαναλάβουμε το σχέδιο άλλη μια φορά για καλό και κακό.

"Πριν μπεις στο ξέφωτο, θα μου το πεις από το μυαλό σου." άρχισε να λέει ο Δαρείος.

"Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι μπορούσατε τόσο καιρό να μιλάτε μυστικά και δεν μου το είπες. Νόμιζα ότι είμαστε φίλες." διέκοψε η Τζούνια για χιλιοστή φορά σήμερα.