Chapter 29 | Run Away

23 2 2
                                    

Chapter 29 | Run Away


"This time I'm ready to run
Escape from the city and follow the sun
'Cause I wanna be yours, don't you wanna be mine?
I don't wanna get lost in the dark of the night
This time I'm ready to run
Wherever you are is the place I belong
'Cause I wanna be free, and I wanna be young
I will never look back now I'm ready to run
I'm ready to run"
-One Direction, Ready To Run


•••


Liam's Pov


Others said that running away are for weak and coward. But in my situation, it was my only resort para hindi ako ma-tuloy sa letseng home therapy na 'yan. Fortunately for me, there was Tiffany who suggested this and is willing to come with me, admittedly with I using a little force use, pero atleast sasama pa din siya.

Seven thirty nandito na si Tiffany, na ipinag taka naman ni Dad at kuya kung bakit siya nandito. I just told them, that I asked her to be with me on my "last day" here in Makati and luckily they gave in to that.

Na sa labas din ng room ko si Ace at Sandrew, na laman din kasi nila na ngayon 'yung alis ko papunta sa home therapy sa Batangas. For all I know, they are only here to laugh at my sorry ass. Bahala sila diyan.

"Okay na ba 'yung gamit mo? Puntahan ko lang si Dad sa office ni Doctor." Sabi ni Clyde as I nodded. Lumabas na din siya ng room.

Wrong move, brother.

Putting the hood of the black hoodie I'm wearing, sinabit ko na sa balikat ko 'yung bag pack ko na ang laman lang naman ay yung damit na sinuot ko nung party at 'yung suot ko na ngayong white t-shirt, black hoodie, black jeans and gray vans shoes at siyempre underwear obviously. Sa cr ng room ko na din ako na ligo.

"Tara na!" Malakas kong bulong kay Tiffany, grabbing her hand. Naka sukbit na din 'yung draw string bag niya sa balikat niya. She was wearing a white t-shirt na may print na I'm somebody's DUFF in colored blue letters. She wasn't wearing any make up at naka lugay lang buhok niya and that doesn't make her less beautiful.

Pumunta kami sa may bintana. Binitiwan ko muna 'yung kamay ni Tiffany, saka ko binuksan 'yung kurtina at bintana ng sliding window. Na inspeksyon ko na tatakasan namin kagabi, kaya alam ko na dadaanan namin. Umakyat ako sa bintana at bumaba sa bakal na hagdan na daan pababa. Umakyat na din si Tiffany, as I held her hands para maka baba siya. Sinara ko 'yung bintana and made our way down.

Nang maka baba kami, agad kaming pumunta sa highway at nag abang ng taxi. Nang naka sakay na kami, nag pa hatid kami sa may pinaka malapit na ATM.

"Kuya, 'yung pinaka malapit ha, 'wag mo akong gagaguhin para lang maka singil ka ng mataas." Maangas kong sabi as the driver nodded nervously.

"Ang sama talaga ng ugali mo." Naka simangot na sabi ni Tiffany. I just smirked at her, leaning my back on the seat.

Nang maka baba kami sa may bangko, agad akong pumunta sa may ATM machine. Kinuha ko sa bulsa ko 'yung pitaka ko, kung na saan ang ATM card ko, saka ko naman kinuha 'yung ATM card ko at sinalpak sa machine and it said, naka disable daw 'yung account ko.

Great. They found out na tumakas ako at agad pina disable ni Dad 'yung bank account ko, para 'di ko ma-widraw 'yung 30k na laman, which was was my weekly allowance. Tiningnan ko naman kung mag kano pa laman ng wallet ko, four thousand five hundred. Pwede na 'to.

Binalik ko sa bulsa ng jeans ko 'yung pitaka ko, as I grab Tiffany's hand, walking our way sa side walk para mag abang ulit ng taxi.

"Saan na tayo pupunta?" Tanong ni Tiffany, I look down at her and smiled, caressing the top of her hand with my thumb.

Lost StarsWhere stories live. Discover now