Revenge of the Gangster's Twin

thirty five**

(Raikoo POV)

I'm in the middle of my comfortable sleep when someone poke my cheeks. I do really hate when someone wakes me in my deep slumber so i groan in frustration. But suddenly i hear a giggle then that someone poke my cheeks again and again and again. And that irritates me so i open my eyes to see who's the one poking me.

We meet eye to eye and I'm totally dumbfounded. My heart skip a beat and it keeps on pounding faster than the normal beat. But her sudden smile gives me a heart attack. Seriously what's with this girl. Why is it she keeps me feel uncomfortable but comfortable at the same time.

Jagi your awake *chup* good morning.

Did she just kiss me?? Oh my ghad this is the best morning i encounter ever since in my whole life.

"Good morning Ikoo. Luto ka ng pagkain please. Nagugutom na ako"- Winter with matching puppy eyes pa siya at alog sakin. geez panaginip lang pala yung kiss. Hay Winter ano bang ginagawa mo sakin.

"Naku Winter pasalamat ka mahal kita kundi nabigwasan na kita."

"As if naman kaya mo. Baka di mo pa man nalalapit ang kamay mo bali bali na buto mo. Ano magluluto kaba o gusto mo pang masaktan."

"Yan ang kilala kong Winter yung nananakot para sundin mo. Wag mo ng lambingan ang boses mo kung mag uutos ka kasi nangingilabot ako. Mukhang may gagawin kang masama kasunod."

"Magluto kana nga tara na dami pang satsat eh."

"Eto na magluluto na taena under ako oh"

Narinig ko na lang siyang tumawa. Aisst this girl. She's making me crazy ang happy at the same time. Kailangan ko na bang mag confine sa isang mental institute??

At naalala ko. Nasan naba ang mga tao sa bahay na ito?? Umaga na at lahat lahat wala pa din sila.

"Ikoo bakit ang kalat ng bahay?"- Winter

"Hindi mo maalala?"

"Ha? Bakit bumagyo ba?"

"Kagabi tinawagan ako ni Ralph at sinabing puntahan kita agad kasi umuulan at mag isa ka lang. Noong una di ko sila maintindihan pero nung nakita kita kahapon at noong makita ko ang mga gamit nalaman ko na di ka pala pwedeng iwanan mag isa pag umuulan."

"Nangyari na naman pala. Nakasakit ba ako ulit?? Nakapatay ba ako ulit ng daan daang tao??" maluluha luhang sabi niya.

"Hindi naman siguro kasi tingnan mo oh. Naka on pa din ang security kaya di ka makakalabas dito kahit magwala ka pa."

"Ayaw ko na ulit makapatay ng mga taong walang kasalanan. Ayoko ng mandamay pa ng mga taong malalapit sakin. Pero di ko mapigilan eh. Nawawala ako sa sarili ko at di ko na macontrol ang nangyayari sakin."

"Malalagpasan mo din to Winter. Makokontrol mo din ang sarili mo at pag nangyari yun wala ka ng masasaktan pa."

Natahimik lang siya at mukhang may malalim na iniisip. Tinuloy ko na lang ang pagluluto ng tempura. Dinamihan ko na din kasi baka maghingi pa siya tapos wala na. Mahirap na baka magwala siya at mamatay ako ng wala sa oras.

"Kain kana Winter."

"Tempura huh. Alam mo talaga ang paborito ko."

"syempre naman kung pagkain na lang ang magagawa ko para mapasaya ka kahit na habang buhay ako magluto ayos lang sakin basta makita kita laging masaya."

"mga banat mo huh. May cheesy side pala ang isang Raikoo haha ambaduy putek."

"tss"

Kumain lang kami ng tahimik. Yung tunog lang ng utensils ang naririnig. Nakakaantok tuloy parang gusto ko munang umidlip saglit. Tama matutulog muna ako.

"Aray naman Winter." Sigaw ko sa kanya habang sapo sapo ang ulo ko. Binato lang naman niya ako ng kutsara ang sadista naman oh.

"Kanina pa ako nagsasalita natutulog ka lang pala putek oh bastusan ka ikoo."

"Sorry naman daw inaantok ako eh. Ano bang sinasabi mo?"

"Sabi ko tulungan mo ako."

"ha? Tulungan saan?"

"Tulungan mo akong makontrol ang sarili ko. Tulungan mo akong wag magwala pag umuulan."

"Paano naman kita matutulungan?"

"Di ko alam. Malamang ikaw mag iisip dahil ikaw ang tutulong. Gamitin mo nga utak mo Ikoo naku."

"oo na lang ako. Sige tutulungan kita..... baka sakaling mahalin mo na din ako pag nagkataon."

"Anong sabi mo?"

"Wala sabi ko di paba tumawag sila Thunder sayo kung nasan sila?"

"Ha tumawag na."

"Bakit di mo sinabi sakin?"

"Nagtanong kaba kanina."

"Oh sige ako na mali. Nasaan daw sila?"

"Nasa bahay niya."

"Dapat sinabi mo para pumunta na lang tayo agad dun."

"Eh gusto ko munang kumain eh."

"Minsan talaga Winter di ko maintindihan tumatakbo sa utak mo."

"Hugasan mo na lang pinagkainan tapos mag ayos kana para makapunta na tayo sa bahay ni Thunder hyung."

Ano pa bang magagawa ko?? Edi maghugas ng pinagkainan house husband ang peg ko nito eh. Tapos yung wife ko petiks lang. Shhh lang kayo di pa niya alam na wife ko na siya wahaha aabot din naman kami dun eh. Taas ata self confidence ko kaya aabot kami doon.

Pagkatapos naming mag ayos sumakay na kami sa kotse ni Winter at siya daw ang magddrive. Dahil na din sa inaantok ako matutulog muna sana ako pero wala pa man atang tatlong minuto akong natutulog pinapababa na niya ako. Ano to teleport?? Di nga??

Paglabas ko ng kotse.... WHAT THE HELL. Eh kapit bahay lang pala ng bahay ni Winter ang bahay ni Thunder hyung. Tapos nagkotse pa kami nagkakalokohan naba talaga?? Pwede namang lumakad diba. Bakit di na lang kami naglakad.

"Taena kapit bahay mo lang pala si Thunder hyung tapos nag kotse pa tayo."

"Bakit nagtanong kaba sakin."

"I mean pwede namang lakarin eh."

"eh sumakay ka sa kotse ko eh. Aayusin ko lang sana pagkapark kaya lang sumakay ka kaya tinuloy ko na ang pagdidrive."

Napasapo na lang ako sa noo ko at mentally facepalm mababaliw na ata ako. Lord bakeeet mo to ginagawa sakin.

"edi sana pinababa mo ako."

"natulog ka eh. Nahiya naman ako sayo."

"Taena natulog ako ng ilang minuto isa, dalawa o tatlo tapos ginising mo din ako nahiya ka pa sakin sa lagay na yun?"

"yup" sabi niya sabay ngiti. Nawala naman ang galit ko sa ngiti na yun. Baket ba ang unfair ng life. Bakeeeettt

_____________________________________

ceikret

**edited**

ai wo