can't smile without you | yoonkook

s a k u r a

Finale çok az kaldı. Hem mutlu hem hüzünlüyüm. keyifli okumalar yorumlarınızı bekliyorum çileklerim 🍓

Pembenin en güzel tonuna sahip zarif çiçekleriyle tanrının güzel sanat eserlerinden biri olan sakuranın yaprakları, esmekte olan rüzgarla, altında oturan Bambam'ın omuzlarına dökülüyordu.

Hemen karşıdaki sahanın içinde basketbol oynayan Jackson ise topun kendisinde olmadığı zamanlar bakışlarını bu güzel tabloya çevirip, tekrar enerji doluyor ve maça asılıyordu.

Bu güzelliklere şahit olamayan, her şeyden habersiz yukarıdaki sınıfta tek başına oturup test çözen bir genç daha vardı. Boş sınıfın içerisi batan güneşin yolladığı ışınlarla muazzam bir ortam oluştururken açık olan camlardan içeriye beraberinde getirdiği kokusuyla uçuşan birkaç sakura yaprağı, Yoongi'ye hem huzur veriyor hem de uykusunu getiriyordu.

Önündeki sayfaları işlemlerle dolmuş soru bankasına baygın gözlerle baktığını farkedince ayaklanıp yanındaki camdan dışarısını izlemeye başladı.

Basketbol takımı sahada antrenmen yapıyordu. Gözleri sahanın içini turlayıp sonunda Jungkook'u bulduğunda kitaplarını çantasına yerleştirip bahçeye indi. Büyük ağacın gölgesine, Bambam'ın yanına oturdu.

Yoongi batan güneşin hemen önünde ondan daha göz kamaştırıcı şekilde, koştukça baldırlarını aşan bol basket şortuyla Jungkook'un, bahar mevsimiyle ne kadar da bir bütün olduğunu farketti.

Ilkbahar, Jungkook'un mevsimi olmalıydı.

Az kalsın sınıfta çalışmaya dalıp kendisini tüm bu güzelliklerden mahrum bırakacaktı.

"Beyler! Bu günlük bu kadar!"

Namjoon'un gür sesi sadece kendilerinin olduğu okul bahçesinde yankılandığında, Yoongi Bambam'la birlikte ayaklanıp sahadan çıkan arkadaşlarının yanına gitti.

Jungkook'un yanına ulaşıp kolunun altına gireceğinde Jungkook Yoongi'nin rahatsız olmasından çekinerek "Terliyim balım" demiş ve elini Yoongi'nin eline kenetlemişti.