Aşk İşi *Tamamlandı*

13. Bölüm

Bilgisayarın arkasında duran adam Koray olamaz! Suratıma suratıma bakan da o değil. Ben iyice saçmalıyorum! Boynunda boyunlukta yok...

-Demek ben gelmeyince küstün öyle mi?

-Koray Bey yani aman Koray! Ne diyorsunuz siz?

Kahkahası tüm ofiste duyulmuştu herhalde...

-Diyorum ki Sudecim, seni arayacaktım sabahta ben alacaktım ama aksilik işte, -boynunu gösteriyordu- bende kazadan nasibimi almışım ama senin yanında farkında değildim...

-Koray Bey gelin biz dışarda konuşalım... Herkes bize bakıyor...

-Tamam..

Sude başını çeviremiyordu bile, ofisteki sessizlik hiç alışılmış bir durum değildi ve buradan çıkmazsa utancından döneceği bir ofisi de olmayacaktı. Molalar için ayrılmış odaya doğru geçtiler.. Allah'tan bu saatte kimse olmazdı!

-Koray Bey siz ne yapıyorsunuz!? Neden beni ofiste böyle zor bir durumda bıraktınız! Arkamdan neler söylüyorlardır kimbilir...

-Sude... Koray Bey mi oldum gene?

-Offf ben ne diyorum! Sen ne diyorsun..

-Tamam baştan alalım o zaman.. Niye Halit'le gitmedin?

-Niye gideyim ben Halit'le? Halit kim? Zaten senin beni almanda gerekmiyordu. Ben istemedim ki senden böyle birşey!

-Ama ben istedim...Seni görmek istedim... Ama geceyi acilde geçirdim sabah yetişemem diye de gönderdim Halit'i...

Sude şaşırmıştı... Biran toparlayamadı kendini ne diyordu bu adam... Bakışlarını dikmiş siyah siyah suratına bakıyordu Koray ,sessizliği de O bozdu...

-Bak sanırım beni sabah yanlış anladın, niyetim seni kızdırmak değildi. Mecburen gönderdim Halit'i anlıyorsun değil mi?

-Bak Koray... Ben bu tür şeylere alışık biri değilim, sen ince düşünmüşsün beni yormamak için ama ben başedemem senin gibi biriyle... Lütfen zorlama beni aracım zaten çıkar yakında ben taksiyle filan hallederim işimi..

-Benim gibi biri nasıl biri oluyormuş?

-Off işte sen bilmiyor musun kendini.. Böyle iki gündür her kafamı çevirdiğimde etrafımdasın... Görüyoruz senin gibi erkekleri biz magazinden filan, her hafta başka bir kızla... 

-Aaa yanılıyorsun aslında haftayı pek bulmaz iki bilemedin üç gün bana yeter! 

Kızmıştı Koray,  sesi de değişmişti... Sude'ye doğru bir adım attı, simsiyah gözleri başka türlü bakıyordu. Aralarındaki mesafenin bu kadar azalmış olması Sude'yi korkutmuştu, derin derin nefes alan Koray'ın nefesi yüzünü okşuyordu. O da bir adım geri attı ama sırtı duvara yapışmıştı. Koray oyun oynuyordu şimdi bedenini iyice yaklaştırdı duvarla arasında kalan Sude'ye! Aralarında çok güçlü bir çekim vardı ama temas etmiyorlardı.  Saniyeler içinde yaşananlar Sude'nin titremesine sebep olmuştu, bir çırpıda sıyrıldı. Daha doğrusu kaçtı kollarından... 

-Gü-gü güzel! O zaman git o tip kızları bırak evlerine... Sude alev alev yanan vücudunun kontrolünü zar zor toplamıştı. 

-Evet öyle yapayım ben! 

-Şimdi işimin başına dönmem gerek! 

-Dön bakalım işine sen...

-Sana iyi günler!

-Sanada! 

Titreye titreye çıkmıştı mola terasından Sude... Arkasına bakamamıştı. Ofise masasına ulaştığında aradaki adımları nasıl attığını bile anlamamıştı. Yerine oturdu ekrana boş boş dikti gözlerini, etrafına bakamıyordu. Titremesi daha da arttı. Neyse ki Sinem imdadına yetişti!