Aşk İşi *Tamamlandı*

23. Bölüm

Koray'ın başarılı dvd koleksiyonundan yeni bir film seçmişlerdi.. "Aynı Yıldızın Altında" harika bir dramdı, genç yaşta hasta olmuş iki aşığı anlatıyordu. Rahat yumuşacık koltuklarda Koray'ın kolları arasında çok mutluydu... Yıllardır beraberlermiş gibi hissediyordu, huzur dolu bir geceydi. Film bitince kritiğini de yapmışlardı ve saat çok geç olmuştu , evine dönme zamanıydı. Bunu nasıl söyleyeceğini bilememek gerilmesine sebep oluyordu, gerçekten çok tecrübesizdi , kal derse ya da yakınlaşmak isterse diye düşünürken sanki aklını okumuştu...

-Kal bu gece.. Beraber uyuruz , bak geç oldu zaten..

-Kalamam yani kalmasam daha iyi... Sabah biri görür yanlış anlar, hoş olmaz şimdi..

-Kim ne görürse görsün önemli olan bu mu? Kal hadi sadece sarılıp uyuruz...

-Koray ben sana nasıl hayır diyebilirim daha öğrenemedim... Ben biliyorum sen şimdi bunu bana sırf kibarlıktan soruyorsun... Konuşacağım konuşacağım sonra bakmışım buradayım hala...

-Güzel o zaman kalıyorsun... Belinden tutup gene boynunda nefes almıştı Koray...Sonra tuttu ellerinden konuşmasına fırsat vermeden odasına götürdü.. Bak sadece sarılıp uyuyacağız sana söz... Uyanışını görmek çok güzel , mahrum etme beni...

Sude'nin adımları çok yavaştı, hatta sürükleniyor gibiydi, Koray da farkındaydı ve gözlerinde de gördüğü bu tedirginliği yok etmek istiyordu.

-Sana rahat bir şeyler verebilirim..

-Dolabında kadın giysileri mi var?!

-Tabiki hayır.. İçindeki kıskanç Sude'yle tanışmaya başlıyorum galiba... Yaklaşmıştı ve Sude'nin gözlerine anlamlı anlamlı bakıyordu... Bu odaya senden önce hiçbir kadın girmedi...

-Buna inanmamı bekleme benden...

-Araştırmaların bunu yazmaz biliyorsun.. Ama sana kesin bilgi... Sen bu odaya giren ilk kadınsın! Tabi Nuran Hanım'ı saymazsak!

-Yuh sana Koray çok fenasın... Ayıp kadıncağızı nasıl bir şakaya alet ettin.. Tamam ben sormadım zaten ilgilendirmiyor beni...

-Peki öyle olsun... İstiyor musun bir şeyler?

-İstemiyorum... Burada üstünü değiştirme fikri bile korkutuyordu şuan, hemen pes etmese aslında iyiydi... Ceketimi çıkarırım tamam diyebildi... Gergindi hemde çok... Zaten yolda da uyumuştu uykusu filan yoktu, kesin sabaha kadar gözünü kırpmayacaktı... Kafasında dönen bu fikirlerle uğraşırken...

Önce Koray yatağı açtı yerleşti sonra Sude diğer tarafa yavaşça geçti. Durumu normalleştirmeye çalışıyordu kafasında ama nafile, kaskatı olmuştu ve pişmandı Koray'dan en azından bir tişört almadığına ,yatakta incecik askılı, beyaz,  ipek bir bluzla kalmıştı. Aslında kaldığı içinde pişmandı ama artık çok geçti. Allah'tan kocaman bir yataktı! Kendi tarafında neredeyse yatağın ucunda yatıyordu, yüzünü Koray'a çeviremiyordu bile, anneannesinden başka kimse ile aynı yatakta uyumamıştı, dümdüz tavana bakıyordu. En sonunda Koray...

-Nefes al bari sevgilim deyip ona doğru döndü.. Söz verdim sana merak etme uslu duracağım ben bu gece...

-Koray aynen nefes alamıyorum şuanda ... Hiç iyi bir fikir değil bu...

-Gel bana doğru biraz... Kokunu alayım yemeyeceğim seni... Yatakta hiç zorlanmadan tutup belinden sırtını kendine yasladı Sude'nin...Buz gibi de olmuşsun... Kollarını okşarken, üstünü örttü, saçlarına da yüzünü sokmuştu derin derin nefes alıyordu...

-Kandırma sakın beni! diyebildi Sude... Aralarında hiçbir mesafe kalmamıştı , O da dokunuşları ile kendini kaybedebilirdi her an.