36. Bölüm

20.4K 1K 4
                                    

                                                                                  İstanbul

Uykusuz onlarca gece geçmişti... Koray'ın içindeki korku öfkesiyle birleşmiş onu hem ruhsal hem de fiziksel olarak çok etkilemişti. Zayıfladığı gözle görünüyordu ama esas içindeki, kalbindeki  hasar çok daha derindi. Ailesi ile görüşmeyi neredeyse kesmiş, kendini sadece elindeki işlere vermişti, eskisi gibi zevkle çalışmıyordu belki ama en azından bu sayede kafasındaki kötü senaryolardan kaçıyordu. Üç ay kötü şeyler düşünmek için ne yazık ki yeterli bir süreydi...

Sude'nin peşine taktığı onlarca kişi vardı ama çoğu bir noktadan sonra ilerleyememişti. Tüm hıncını bu insanlardan çıkarıyordu. Aynı noktada tıkanan raporlara, sonrası yok diyen sözde dedektiflere tahammül edemiyordu artık, mutlaka bir iz olmalıydı ama bulamıyorlardı. Bir şekilde hatırı sayılır dostları sayesinde Sude'nin durumunun basına yansımasını önlemişti ama emniyete yansımış olan durum sebebiyle bir şekilde bazı fırsatçılar Koray'ı sıklıkla rahatsız ediyorlardı. Bazıları ile Halit görüşüyor dikkate bile almıyorlardı ama bazıları Koray'a kadar ulaşıyordu. Haftalar sonra eski bir emniyet müdürü olan şimdilerde ise bazı kayıp vakaları ile uğraşan Ender de , ısrarla Koray'ı aramıştı. Benzer çok kişi ile görüştüğünden önce çok ilgilenmese de en sonunda Halit'in de ısrarı ile görüşmeyi kabul etti Koray. Ekim ayının ilk haftası idi...

Orta yaşlarında olmasına rağmen oldukça fit görünen adam Koray'ın ofisine son derece pozitif bir enerji ile Halit'in refakatinde girmişti. Kendinden emin duruşu,  Koray'ın aylar sonra nihayet ufakta olsa ümitlenmesine sebep olmuştu , bir şeyler çıkmasını deli gibi istiyordu ancak bu duygusunu kendisine sakladı. Geçen onca zaman da defalarca hayal kırıklığına uğramıştı.

-Merhaba Koray Bey! Sonunda size ulaşabildim, adım Ender Sarı, Denizli Eski Emniyet Müdürü...

-Merhaba memnun oldum. Buyurun lütfen. Koray masasının önündeki şık koltuklara keyifle kurulan adamı inceliyordu, rahatlığı sinir bozucuydu , adamın yanından tekrar yerine döndüğünde,  Halit'de izin isteyerek odasının arka köşesinde beklemeye başladı.

-Ofisiniz gerçekten harika! Manzaraya hayran kaldım... Çok keyifliydi adam, oturduğu yerden çok rahat hareketlerle etrafına bakınıyordu. Karşısındaki insanın sabrının tükendiğinin henüz farkında değildi ya da bu tavrın bir sebebi vardı.

-Teşekkürler! Derken sözler dişlerinin arasından sıkıntı ile çıkmıştı Koray'ın, son noktadaydı.

-Şimdi! Birden ciddileşmişti adam... Durumunuzu emniyetteki bir arkadaşımdan öğrendim. Niyetim sizin canınızı daha fazla sıkmak değil! Rahatlığım sizi gerdi farkındayım ama görüşmemizden memnun olacaksınız eminim!

-Umarım! Uzatmayalım, konu benim için yeterince tatsız.

-Haklısınız! Bende aynı fikirdeyim... Koray Bey ben Sude Hanım'ı buldum...

-.... Kalbinin sıkıştığı söylenebilirdi Koray için, her şeye hazırlamıştı kendini ama gerçeklerle yüzleştiğinde ne hissedeceğini düşünmemişti... "Nasıl?" diyebildi sadece...

-Anlatmak için buradayım... Rahatlayın lütfen O iyi...

-NEREDE?! Sandalyesinden kalkıp fırlamış adamın karşısında dikiliyordu, Halit'te aynı hızla yanı başına gelmişti... Patronunun bu gerginlikte yapabileceklerini tahmin edemiyordu.

-Sırayla gidelim siz de sakin olun lütfen... Ender içinde değişik değişik karakterler taşıyor gibiydi, önce rahat ve gevşek bir adam gibiydi, sonra ciddi bir kılığa bürünmüştü şimdi de bir dost gibi bakıyordu suratına , Koray'ın  fevri hareketinden de zerre çekinmemişti.

Aşk İşi *Tamamlandı*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin