CHAPTER 2: Mall

590 58 30
                                    

Amira's POV

*Knock knock*

"Sweetie?"

"Hmmm?" tugon ko. Nakatulog pala ako dahil sa pagod kakalaro namin nila Zils at Sands.

"Let's eat!" mom said, while she open the door and sat beside on me.

"I'm not yet hungry, mom," inaantok kong sagot.

"Are you sure? Ang sarap pa man din noong niluto namin ni Manang na sinigang na baboy."

Parang nabuhayan ako at nawala ang antok nang marinig ko ang sinabi ni mom, kaya napabangon agad ako habang mumukat mukat pa ang mata ko.

"What are you waiting for, mom? Let's go, let's eat. Masamang pinag hihintay ang food."

Napangiti na lang si mom habang hinihila ko siya.

Ang saya. Ang saya pa noong mga araw na 'yon. Noong mga bata pa kami ni kuya. Masaya at lagi kaming magkakasabay kumakain.

Kaso dumating 'yong araw na naging busy sila mom and dad. Hindi na nila kami naaasikaso kaya si manang Mellie na lang palagi ang nakakasama ko dito sa bahay pati si kuya at si Cath. Buti na lang at iniiwan nila tita at tito dito sina Zils and Sands.

Napunta pa sina mom and dad sa ibang bansa noon para sa business nila. Kaya mas lalong nawawalan kami ng time para sa isa't isa.

Until the time na mag 3rd year high school ako. Mas lalong nalayo ako sa kanila pati kina Zils at Sands. Buti na lang naintindihan nila 'yong sitwasyon ko.

  *Ring ringg..
           .. Zils calling...

Nabalik ako sa reyalidad nang tumunog ang cellphone ko.

"Hello?"

"Mirs, hindi ka namin naienroll," bungad sa 'kin ni Zils dahilan para kumunot ang noo ko.

"What? But why?"

"Kailangan daw ikaw mismo mag eenrol sa sarili mo," pag singit naman ni Sandy.

"Mag kasama kayo?"

"Yup! Nasa dorm 2 kami. 5 dorms building kasi mayroon dito. At sa bawat dorm may 5 rooms at sa bawat rooms may 3 beds or 2 beds. 3 beds kinuha namin para magkakasama tayo, hehe. We really miss you Mirs, haha!" paliwanag ni Zils.

"Ah, Okay!"

"Ah, Okay? Yun lang sasabihin mo? Haba haba ng sinabi ko. Wala man lang ba'ng I miss you too dyan? Kailan ko ba maririnig ang salitang 'yon sayo? Ha? I hate you, I hate you, I hate you!" parang batang pag aalburoto ni Zils.

"Yaah! Zils para kang tanga d'yan. Tumigil ka nga. Tamo, may pa-pout pout ka pang nalalaman. Para kang bata." iritang sabi ni Sands kay Zils. Natawa na lang ako, Di pa rin talaga nagbabago 'tong dalawang 'to. Lalo na si Zils parang bata pa rin. Same age lang kaming tatlo. Kung hindi niyo tatanungin parang may sariling schedule talaga 'yong mga parents namin kung kelan nila kami iaanak. Si Sands kasi ay Nov. 29, ako ay Dec. 4, si Zils naman ay Dec. 9.
5 days ang agwatan namin. Oh diba, astig.

Nabalik ako sa sarili ko ng magsalit ulit si Zils. "Oyy, Mirs, Ano? Buhay ka pa ba?"

"Maybe?" kibit balikat at sarkastiko kong sagot.

"Ano? kailan ka papasok?" Sands asked me.

"Uhm.. I don't know?"

"Anong klaseng sagot 'yan?" tanong ni Sands.

Rodavlla Samiera University: The Unreliable |Completed|Onde as histórias ganham vida. Descobre agora