Rodavlla Samiera University: The Unreliable |Completed|

CHAPTER 28: Boyfriend

Amira's POV

"RYLIE!!" sigaw ko habang tumatakbo ako para habulin ang isang sasakyan.

"RYYYLIE!" sigaw ko ulit kasabay ng patuloy na pagbagsak ng mga luha ko.

Napaluhod na lang ako at napayuko habang umiiyak dahil tila hindi na hihinto ang sasakyan.

"Amira!"

Napatingala ako nang marinig ko ang boses niya na halos mapaos dahil umiiyak na rin siya.

"Rylie.." saad ko sabay pahid ng luha ko at tumayo sabay yakap sa kaniya at niyakap niya rin ako.

"Saan ka pupunta? Why don’t you tell me that you will leave? Hindi na ba tayo friends? Bakit mo ko iiwan?" umiiyak kong sabi.

"Sshhh.. stop crying, you’re not a baby anymore. Kaya hindi ko sinabi sa ’yo eh." sabi niya habang hinihimas ang likod ko.

"Why? My bestfriend is leaving. What do you want me to do? Just laughing? Be happy?" I said sarcastically.

"No, but please, don’t cry!" Sabi niya nang humiwalay siya ng pagkakayakap sa akin at may kinuha sa pocket niya.

"Here," sabi niya habang hawak ang isang necklace.

"What’s that?"

"Just turn around."

Tumalikod naman ako at isinabit niya sa leeg ko ’yong necklace.

Nang maisabit na niya ’yon ay humarap ako sa kaniya habang hawak ’yong palawit.

"Take care of this necklace, ha? If you misplaced it, I assume for one reason. You already forgot me ’cause on that time I’m not important to you." Seryosong sabi niya

"Ofcourse, I will taking care of it. Promise!" I smiled.

"I’m gonna miss you, Jaine!" He hugged me.

"I'm gonna miss you too, Rylie!" I hugged him back.

"Hey! Rylie we need to go." Sabi ni Tita habang hinihila na si Rylie.

"Jaine, come here." Tawag naman sa ’kin ni mommy.

"Rylie!"

"Jaine!"

Tawag namin sa isa’t isa habang unti unting nagbibitaw ang mga kamay namin.

"I will find you Jaine, don’t worry." He started to cry.

"Promise?"

"PROMISE!" Halos pasigaw niyang sambit nang magkahiwalay nang tuluyan ang mga kamay namin.

"I’LL WAITING... FOR YOU!" Pasigaw ko na ring sambit habang pasakay na siya ng kotse.