Rodavlla Samiera University: The Unreliable |Completed|

CHAPTER 3: First day of trouble

Amira's POV

"Are you ready?" tanong ni dad habang pasakay na kami sa car niya.

"Yeah," tipid kong sagot.

"Bye mom, bye manang Mellie," ni-hug and kiss ko sila. Sweet ko ngayon 'no?

"Take care, baby," mom said while hugging me and kiss me on my right chick.

"Of course, mom. Sila pati ang mag ingat sa 'kin 'no."

Sumakay na ako sa car at isasara ko na sana ang pinto nang magsalita si kuya kaya lumingon ako sa kaniya.

"Bye, baby."

"Kuya, can you stop calling me baby. I'm not baby anymore," I pouted.

"But you're still my princess."

"Our princess," dagdag pa ni dad.

Kaya nagtawanan sila at tuluyan ko nang isinara 'yong pinto ng kotse. Sumakay na din si dad after he kiss mom.

They are always calling me baby, princess or what so ever. And that was so annoying.

Medyo may kahabaan ang biyahe papunta sa University. Mga one hour and a half. Malayo kasi talaga 'yon buti may dorm.

"Baby, we're here."

Nakatulog pala ako sa biyahe.

"What time is it dad?" I asked.

"7:30 am. Just go to the guidance office to get your schedule."

"But how about my things?"

"Ako ng bahala."

"You sure dad?"

"Yeah."

"Okay. Thanks for letting me here, dad," I kissed him oh his chick habang naka smile then bumaba na ako ng kotse. Ang sweet ko talaga ngayon. Ako ba talaga 'to? Baka naman naiwan ko pang natutulog 'yong katawan ko sa kwarto ko.

Well, dala ko na 'yong bag ko ngayon. Naka black jeans lang ako and white croptop na may nakasulat na 'I love bad girls' then naka white rubber shoes. Then, nakalugay ang medyo curly kong buhok. Wala pa akong uniform sa ngayon.

Woah! Ang laki pala talaga ng school na ito. Ang laki pa ng gate tapos nakasulat R.S. University. Nice.

Pumasok na ako sa entrance. Natural, alangan namang sa exit 'di ba?

Ang tataas at ang lalaki ng mga buildings. Ito na ata ang pinakamalaking school na pinasukan ko. Or let me say ito na talaga.

Ang ganda din ng view doon sa may mga bench gawa ng garden. Ang daming magagandang bulaklak at may mga butterflies din na lumilipad.

Syempre, alangan namang gumapang 'no.

Pero isa lang talaga ang pinakang nakakuha ng atensyon ko 'eh. Iyong fountain na nasa mismong center. As in pagkapasok ng gate ay matatanaw mo na siya kahit malayo ka pa.

Nagpatuloy ako sa paglakad palapit sa may fountain. Feeling ko may nagtutulak sa 'kin na alamin yung nasa loob ng fountain. Parang may kakaiba kasi 'eh.

Nang tuluyan akong makalapit dito ay may napansin akong dalawang ibon sa loob. Phoenix? Medyo blurred siya gawa ng tubig.

Nagulat na lang ako ng biglang may sumirit na tubig sa gilid ng fountain. Buti na lang at nakalayo agad ako. Nabasa lang ako ng konti pati 'yong braso ko.

Sisirain pa talaga ng fountain na ito ang outfit ko. Tinuyo ko 'yong braso ko gamit ang kamay ko.

I feel weird at the atmosphere.