Ruthless Desire

023

023

Katharina

Palabas na ako ng building nang makatanggap ako ng message galing kay Calvin. Susunduin niya daw ako at wag daw akong aalis. Nag hintay ako sa kanya ng ilang minuto sa labas ng building nang huminto sa harap ko ang kotse ni Callum. Agad na pinanlakihan ako ng mata nang bumaba siya mula duon at lumapit sa akin. Anong ginagawa niya? Gusto niya bang may makakita sa amin at talagang may makakakita samin dahil nasa tapat lang kami ng kompanya niya. Umiling ako sa kanya nang tangka siyang lalapit sa direksyon ko. Agad naman niyang nakuha ang dahilan nang pag iling ko. Tumingin tingin siya sa paligid at tyka walang nagawang bumalik sa loob ng sasakyan. Hindi niya agad instart yung kotse niya at nanatili lang dun, ilang segundo lang ay nakatanggap ako ng message galing sa kanya.

'Take care of yourself, Angel'

Bumaling ako sa sasakyan niya at ngumiti. Hindi ko man siya nakikita dahil super tinted ng sasakyan niya pero alam kong nakatingin siya sa direksyon ko. Mag rereply pa lang sana ako sa kanya nang biglang may sasakyang huminto sa mismong tapat ko. Tinakpan nito yung view ko sa sasakyan ni Callum. Lumabas mula sa sasakyan na yun si Calvin. Nakangiti siyang lumapit sa akin.

"You ready?" Aniya.

Tumango lang ako at inalalayan na niya ako papasok sa sasakyan niya. Muling nag vibrate ang cellphone ko at bago ko pa man mabuksan ang message ni Callum ay agad nang namatay ang phone ko. Nakalimutan ko palang mag charge kanina. Hays.

"Something wrong?"

Umiling iling ako bilang sagot.

Pinagsa walang bahala ko na lang muna iyon at itinabi ko na lang ang phone ko sa bag. Huminto ang sasakyan ni Calvin sa harap ng isang five star hotel.

"Bakit naman dito mo pa ako dinala. Alam mo namang mas gusto ko yung mga turo turo sa mga kalsada." Nakangiting sabi ko kay Calvin pag baba namin ng sasakyan.

"Ngayon lang naman eh." Aniya bago umakbay sa akin at iginaya ako papasok sa five star hotel.

Pagkatapos naming kumain ay inaya pa ako ni Calvin na mamasyal masyal muna saglit sa may park malapit sa hotel na kinainan namin.

"Bukas na ang alis ko pacanada." Untag niya sa may kaseryosohang boses. Napabaling naman agad ako sa direksyon niya.

Aalis na pala siya?

"Talaga? Bakit ngayon mo lang sinabi?"

"Actually ngayon ko lang din nalaman." Natatawang sabi niya pero halata sa mukha niya ang labis na kalungkutan.

Hindi ko napigilang yakapin siya. Maging ako ay nalulungkot din sa pag alis niya. Siya lang ang kaisa isang taong naging kaibigan ko dito sa maynila pero ngayon aalis na siya. Pati ang nag iisang kaibigan na meron ako ay kukuhanin na din sa akin. Siguro nakatadhana na talaga sa akin yung maiwan. Na dapat masanay na ako na kapag may dumating, may aalis din. Wala nga sigurong permanente sa mundong 'to. Lahat ng bagay hiram lang at darating yung araw na kailangan mo na itong isauli.

Tulad ni Calvin, kahit papano, kahit maiksing pagkakataon naging mag kaibigan kami. Kahit papano hindi ko naramdamang mag isa ako dito dahil sa kanya. Pero wala eh. Binabawi na agad siya sa akin. Kinukuha na agad nila yung kaibigan ko sa akin.

"Mamimiss kita." Aniya na tinutugunan ang yakap ko.

"Mamimiss din kita, Calvin."

Pag bukas ko ng pinto ay sinalubong agad ako ni Callum nang isang mariing halik. Isinarado niya ang pinto sa likod ko at isinandal ako duon. Hindi ko alam kung paano ako mag rereact nuong una dahil sa sobrang pagkagulat pero nang makabawi ay agad ko siyang itinulak palayo sa akin.