GURUR SAVAŞI Güzel Seven Kadınlar Serisi 2 (Bitti)

1. Bölüm - Part I

Can'larım ben geldim. Aslında 3 Eylül de başlayacaktım ama sabırsız bir arkadaşı kıramadım. Yeni hikayem ile ilgili biraz bilgi vermek istiyorum. Bu diğer hikayeyi okumamış kişiler için kopukluk yapmayacak. 

Haydi Bismillah diyorum ve yeni serüvenimize başlıyorum. Hafta bir bölüm olarak düzenli bölüm gelmesi için elimden geleni yapacağım. 

Lütfen bölüme başlamadan önce yıldıza dokununuz.

herdem6060 beni takip etmeyi unutmayınız.

Ana sayfamda instagram linkim vardır. nerimanvurgunkitaplari instagram hesabını takip ederseniz çok eğleneceğinize inanıyorum.

İYİ OKUMALAR SİZLERİ SEVİYORUM.

Ecem, gece pek uyuyamamasına rağmen erkenden uyandı. Bugün en yakın arkadaşının yanında olmalıydı. Hala gözlerini kapattığında Merve'nin üç hafta önceki haline inanamıyordu. Üniversitede en kötü günlerini onun göğsünde ağlayarak geçirmişti. Yaşadığı bütün zorluklara karşın her zaman güler yüzlü yaşamayı seven, utangaç olan arkadaşının gücüne hayrandı. O talihsiz gece nasıl tükendiğini hatırladıkça içi acıyordu. Başına gelenlere kendi bile hala inanamazken Merve'nin ne hissettiğini nasıl toparlanacağını bilmiyordu. Allah'ın, ona bir daha o geceki gibi bir acı vermemesini dileyerek uyumaya çalışmıştı ve yine arkadaşının düşünceleriyle gözlerini açmıştı.

Aslında Buse'nin bu akşam ki davetini kabul edeceğini hiç düşünmemişti. Çünkü kuzeni Buse'nin sevgilisi Cenkay'ın doğum günüydü ve en yakın arkadaşının doğum günü partisine gelmemesi gibi bir durum söz konusu değildi. O zaman ne demeye bu partiye gitmek istemişti. Hiç anlamıyordu. Yatak da doğruldu. Dizlerini kendine çekip, düşünmeye başladı. Merve'nin gözyaşları hala yüreğini yakıyordu. Kızların anlattıklarına göre hala her gece uyuyana dek ağlıyordu. Onların yanında yine gülücükler saçarken yalnız kaldığında hıçkırıklarının sesini duyuyorlardı. Peki bugün ne yapacaktı. O şerefsizle ilk defa karşılaşacaklardı.

Kendisi bir acı yaşarken genelde üstüne gitmek yüzleşmek yerine o ortamı terk eder ya da olmamış, duymamış gibi yapardı. Demek ki Merve karşılaşmak istiyordu. Belki de kendini deneyecekti. Arkadaşı bu gücü kendinde buluyorsa oda ne yapıp, edip o orospu çocuğuna neler kaçırdığını gösterecekti.

Yalnız uyandığından beri tuhaf bir his vardı. Sanki hayatının en önemli olayını yaşayacakmış gibi hissediyordu. Heyecan dese değildi. Kötü bir şey hissediyorum diye düşünse oda değildi. Sonra sanırım son zamanlarda Merve'nin dayanılmaz acısına çok üzüldüm o yüzden böyle düşünüyorum diye mırıldanıp, ayaklandı. İstikamet Buse ve Merve'nin evi diye hazırlandı.

Gökçe hemşire olduğu için nöbetten çıkıp gelecekti. O yüzden oda erkenden kalktı. Birlikte kahvaltı etmeye karar vermişlerdi. İzmir'den İstanbul'a geldiğinden beri Merve'nin sayesinde edindiği dostlarını çok seviyordu. Kendini şanslı da görüyordu. Çocukluğundan beri kendine değil ama annesine edilen laflar, küçümsemeler ve tam ergenlik döneminde anne babasının ayrılığı onu insanlardan soğutmuştu. Çünkü en yakın akrabalarının ve özellikle babasının annesine sırf engelli olduğu için neler yaptığını birebir yaşamıştı. O yüzden bütün insanlar ona şekilci ve önyargılı gelirdi.

Ailesinin dağılmasından bir yıl sonra üniversiteyi kazanıp, kendini Edirne'ye nasıl attığını bilmiyordu. Ondan sonra biraz nefes almıştı. Ancak yüz kişilik sınıfta neredeyse bir ay kimseyle konuşmaya değer görmemişti. Bankacılık bölümü ağırlıklı kızdı ve hemcinslerinin ne kadar acımasız olduğunu daha çok küçük bir yaşta öğrenmişti. Hem de kahramanı olması gereken kişiden...