GURUR SAVAŞI Güzel Seven Kadınlar Serisi 2 (Bitti)

42. Bölüm

Lütfen hikayeye başlamadan önce yıldıza dokununuz.

herdem6060 beni takip etmeyi unutmayınız.

Ana sayfamda instagram linkim vardır. nerimanvurgunkitaplari instagram hesabını takip ederseniz çok eğleneceğinize inanıyorum.

İYİ OKUMALAR SİZLERİ SEVİYORUM.

Yalova dönüşü birlikte kaldıkları geceden sonra Cihat, iki günlüğüne Antalya'ya oradan Diyarbakır'a giderek beş gün sonra gelmişti. Ecem'den ayrılmak ölüm gibi gelse de, onun işi buydu. Dünyaya açılmak isterken, daha çok çalışmalıydı. Sevdiği kadını ihmal etmiyordu. Ancak bu seyahatler hep hayatında olacaktı. Mavişinin alışması gerekiyordu.

İstanbul'a döner dönmez, ihale alındığı için hemen inşaat şirketi ile görüşmeler başlanmıştı. İlk oteli yapıldığından beri çalıştığı inşaat şirketi, yıllardır her zaman öncelikli tercihiydi. Hem artık yakın arkadaşlardı, hem de yeni otel demek yeni bir sürü iş yükü demekti. İnşaattan Cihat, personel ve satın almadan Kaya, tanıtım ve iç dekorasyondan Doruk sorumlu olacaktı. Diğer otellerin işleyişleri aksamadan işlerine gömülen üç adam, iş yüklerinin farkında olarak canla başla çalışmaya başlamışlardı.

Otelin açılışını on sekiz ay sonraya planladılar. Cihat, o zamana dek oteli can yoldaşlarına vereceğini söylemeyecekti. Açılış sürprizi olarak aklına koymuştu. Avukatlar ile çaktırmadan vekalet alıp, onların adına açacak ve emrivaki yaparak kabul ettirecekti. Bunları düşündükçe bile heyecanlanıyordu. Zaten son zamanlarda, yıllardır olmayan bir mutluluk içindeydi. Sevdiği kadından uzaklaştığı anlarda, çok huzursuz oluyordu ama mutluydu. Çünkü; Ecem tarafından sevilmek gönül rahatlığıydı. Bir kadına, aklında bir milim bile şüphe duymadan güvenmek, sevginin en doyumsuz haliymiş, bu süreçte onu anlamış oldu.

Ecem, uzaktan bile egolu kazmasının üstüne titriyordu. Birlikte oldukları zaman tutkunun ateşini bedenlerinde söndürmeye çalışırken, neşeli sohbetleri ve kahkahalarıyla ruhlarını doyuruyorlardı. Bazı akşamlar Doruk ve Kaya ile yemek yiyorlardı. Birlikte kahve içiyorlardı. Sinemaya, tiyatroya gidiyorlardı. Cihat'ın katılması gereken gala gecelerinde Ecem de eşlik ediyordu. Böyle gecelerde kıskançlık krizleri geçirecek duruma geliyorlardı. Fakat birbirlerine belli etmemek için ellerinden geleni yapıyor, aralarında sorun çıkmasını istemiyorlardı. Kısacası; eğer Cihat İstanbul'da ise her şeyi birlikte yapıyorlardı.

Günler geçtikçe, Ecem'in Cihat'tan her ayrıldığında içine çöreklenen korkular da azalmıştı. Yalova'da birbirlerinin oldukları günden beri, neredeyse bir buçuk ay geçmişti. Cihat sürekli hemen yapılacak bir düğün tarihi almak isterken, Ecem yaz düğünü istiyorum diye geçiştiriyordu. Kasımda aşk başkadır neymiş birlikte öğrenmişlerdi. İkisinin de ayakları yere basmıyordu. Cihat'ın bu mutlu hallerini arkadaşları dalga konusu yaparken, onun için öyle seviniyorlardı ki, bu adam sonuna dek bu mutluluğu hak ediyor, diye konuyu kapatıyorlardı.

Bu koca adamların en büyük zevklerinden biri de, Galatasaray-Fenerbahçe maçlarını mutlaka birlikte seyretmekti. Bu bazen Cihat'ın otellerinden birinin toplantı salonlarında, bazen de Cenkay'ın ya da Ali Buğra'nın evinde oluyordu. Erkek erkeğe yaptıkları gecelerden farklı, dışarı çıkmıyorlardı. Derbinin heyecanıyla bazen birbirlerine küfür ediyor, bazen de yumruklaşıyorlardı. İşleri güçleri yerinde, Türkiye'ye kendini tanıtmış adamların, bu çocuksu hallerini kimse görmesin diye, derbiyi mutlaka evde ya da kapalı bir ortamda seyrediyorlardı. Maç tarihleri çok önceden belli olduğu için bu tarihlerde hemen hemen herkes işini ayarlayıp, birlikte oluyordu.