GURUR SAVAŞI Güzel Seven Kadınlar Serisi 2 (Bitti)

45. Bölüm

Lütfen bölüme başlamadan önce yıldıza dokununuz.

herdem6060 beni takip etmeyi unutmayınız.

Ana sayfamda instagram linkim vardır. nerimanvurgunkitaplari instagram hesabını takip ederseniz çok eğleneceğinize inanıyorum.

İYİ OKUMALAR SİZLERİ SEVİYORUM.

"Söyleyin sevdama öyle ağlamasın, kurşundan daha çok o canımı yakıyor."

Ecem, birden gülmeye başladı. Hemen arkasını döndü. Gözlerini açmış, ona bakan mavi gözlerle yeniden ağlamaya başladı. Ancak bu sefer mutluluktandı. Cihat zorlanarak elini kaldırıp, hemen indirdi. Gözlerini açar açmaz, Ecem demişti. Sonra karşısındaki camda arkası dönük omuzları sarsılarak ağlayan kişiyi tanımıştı. Şimdi de hem ağlayan hem gülen kadınla içi aşkla doldu.

İki gündür bazı sesleri duyuyordu. Hareket etmeye çalışıyordu ama bir türlü gözlerini açamamıştı. Sanki göz kapaklarına kilolarca ağırlık koymuşlar ve o açmak istediğinde baskı yapıyorlar gibi hissetmişti. Uyanır uyanmaz kaç gündür bu durumdayım diye sorduğunda onuncu gün olduğunu öğrendi. Doktorlardan gözlerini çekip, karşı cama baktığında mavişinin neden camekanın ötesinde öyle sarsılarak ağladığını anlamış oldu. Kim bilir ne kadar korkmuştu. Hiç uygun olmasa da Ceren'in bağırmalarına gülmek istedi. Şirin cadısı abi abi diye kendini paralıyordu.

Doktorla Ecem'e haber yolladıktan sonra yorulduğunu hissedip, gözlerini yumdu. Birkaç dakika sonra mavişin ona döndüğünü hissetmiş gibi gözlerini açmıştı. O güzelim cam gibi gözlerinden akan her damla içini yakıyordu. Çok seviyordu bu kadını bir kere daha anladı. Bunları hissederken ona da söylemek istedi. Zorlanarak elini kaldırdı.

"Seni çok seviyorum!" dedi. Ecem'in dudaklarını okuyarak anlamasını umdu. Tekrar gözlerini yumdu. O üç kelimeyi söylemek bile sanki saatlerdir çalışmış gibi yorgun hissetmesine neden olmuştu. Maviş bir elini göbeğine bir elinide kalbine koydu. Cihat'ın ona seni çok seviyorum deyip, gözlerini tekrar yummasıyla kalbi içine sığmaz oldu. Yüreğinde bir ışık yandı. O kadar çok korkmuştu ki ışıklarının sönmesinden, o telaşla;

"Bebeğim, bak baba bize geri döndü. Rabbim çok teşekkür ederim," diye sürekli konuşurken arkadan, Ömer Çınar ve Ali Buğra sarıldı. Sırtını iki abisine yaslayan Ecem kendini daha güvende hissediyordu. Arkasından Kaya ve Doruk geldi. Cihat'a bakarak Ecem'e sarıldılar. Şükürler ederek mavişi başının üstünden ikisi de öptü.

Aradan geçen bir yarım saatin sonunda Ceren'le birbirlerine sarıldılar. On gündür herkes gelip, birbirine sarılmıştı. Teselli etmişlerdi. Ancak Ceren ve Ecem acı çekmekte yarışır gibi kimseyi ne gördüler, ne duydular. Şimdi de korkularının ortadan kaybolmasıyla birbirlerine kenetlendiler. Cihat, tedbir amaçlı iki gün daha yoğun bakım ünitesinde kalacaktı. Doktor, hastasının yanına kimsenin girmesine izin veremeyeceğini anlattı ve iki gün daha anlayış istedi. Cihat'ın hayata dönüşü ile herkes o denli mutluydu ki, kimse yanına girelim diye ısrar etmedi.

Faruk Bey, Ecem'in üstüne titriyordu. Yedikleri içtikleriyle hep kendi ilgilendi. Zaten kızı gibi sevdiği kadının şimdi torununun annesi olması daha çok yüreğini eline geçirmesine neden olmuştu. Kardelen, Kıymet, Kadir, Selcan ve Atiye hepsi yorgun bedenlerine rağmen iki gün daha hastaneden duş almak, kıyafet değiştirmek dışında ayrılmadılar.

Doruk, Cihat uyandıktan bir iki saat sonra günlerin yorgunluğu uykusuzluğu ile dinlenmek için hastanede onlara ayrılan odalardan birine geçmişti. Banyoya geçip, Cihat'ın vurulduğu günden beri içindeki korkunun yine emanetinin uyanması ile toz bulutu olup, kalkmasıyla suyun altında bağıra bağıra ağlamıştı. Gözyaşlarının sonrasında yatağa girmişti. Hangi ara olduğunu bilmediği bir uykuya daldığında bu duruma en çok Atiye Hanım ve Ferhat Bey sevindi. Sürekli kontrol ettikleri oğullarının neredeyse yirmi dört saattir uyumasıyla rahat bir nefes aldılar. Doruk'un ruh halinden itiraf edemeseler de korkmuşlardı. Cihat'a bir şey olsaydı. Biliyorlardı. ki üç oğullarını birden kaybetmiş olacaklardı. Bunun korkusuyla yedikleri içtikleri uykuları konuşmaları her şeyleri zehir gibi olmuştu. Şimdi hayattan tat alabilirlerdi.