GURUR SAVAŞI Güzel Seven Kadınlar Serisi 2 (Bitti)

50. Bölüm Final Part II

LÜTFEN BÖLÜMÜ OKUMAYA GEÇMEDEN ÖNCE AŞAĞIDAKİ YAZIYI OKUYUN!!!

Bilen bilir benim hiçbir zaman iyi yazıyorum, mutlaka kitabım çıkacak gibi bir gayem olmadı. Zaten Yüreğime Kan Damlar kitabını da neden yazmaya başladığımı sizlere açıklamıştım. Karakterlerimin bu denli sevileceği ve benim yazmamın mutlaka devam edilmemin isteneceğini hiç düşünmemiştim. Hayal dahi edemezdim o yüzden beni yürekten destekleyen herkese teşekkür ederim. 

Gurur Savaşı beni çok yoran bir kitap oldu. Aslında daha çok romantik komedi ve yine toplumsal vakalara dokundurma gibi bir hikaye hayal ediyordum. Ben Cihat'ı bile iste böyle yazdım. Çünkü etrafımızda da sırf rahat büyüdüğü  ya da yakışıklılığına güvendiği için bütün kadınları elde edebileceğini zanneden, her kadınla yatağa girebilecekmiş gibi  özgüvene sahip erkekler yok mu? 

Bence var!

Anti Cihat'çılar  çoğaldıkça, Cihat'a küfürler edildikçe ben çok mutlu oldum. Düşüncelerimi yazılarıma yansıtmışım demek ki tam istediğim etkiyi alabildim dedim. Asla Cihat'a kızanlara kızmadım kırılmadım. 

Ancak! 

Öyle yorumlar oldu ki ben kadınları aşağılayan, karaktersiz aptal bir kadın konumuna  düşürüldüm. İşte o zaman kırıldım. Bazı mesajlara inanamadım. Beni deli gibi takip edenler birden bire okumayı bıraktı. Bunun sebebini çok sorguladım. 

Normal hayatımda da sakin yapılı bana yapılan ters davranışları yada sözleri güzellikle alttan alarak fakat düşüncelerimi de mutlaka söyleyerek halleder, kimse ile kırgın kalmamaya çalışırım. Burada da normalden daha çok yazıştığım hatta arkadaşım oldu dediğim kişiler bile yazdıkları mesajlara yada yorumlara gayet güzel cevap vermeme rağmen bana tepki gösterdiler. 

Bir baktım ki kendime not aldığım yazacağım sahneleri bırakmışım, bana tepki gösteren özellikle yorumlarında bana dokundurma yapan kişilere bölümlerin içinde cevap vermişim.  Bazı yorumlar geceleri beni uyutmadı. Bazısı ağlattı ama yine de kimseye sert çıkışmadım. Hatta kitabı silmeyi düşündüm. Çünkü devam edemiyordum. 

En çok zoruma gidende başka kitapları okuyan bu arkadaşlar yaptıkları her yorumda yazar tarafından azarlanmış ama bana verdiği tepkiyi yazara vermeyi bırak birde gülümsemiş. Ben bunun ceremesini özel hayatımda yaşıyorum. Kimseyi kırmamak için uğraşırken kendim kırılıyorum. Burası benim kafa dağıttığım sıkıntılarımdan arındığım mutlu olduğum bir yerdi. Yalnız bu kitaptan sonra bırakın kafa dağıtmayı sanki hiç derdim yokmuş gibi buradaki bana yapılanlara üzüldüm.

2019 yılının başında tüp bebek tedavisi sonucu hamile kaldım. 25 Ocak da bebeğimin kalbi durduğu için kürtaj oldum. Bu benim üç yıldır üçüncü bebek kaybımdı. Kürtajda yapılan bir hata sonucu sol bacağımdan yürüyememeye başladım. İki ay boyunca bir gece bile üç dört saatten fazla uyuduğumu hatırlamıyorum. Bir ay haftanın beş günü fizik tedavi gördüm.  Nisan ayının ortalarına dek bu ağrım devam etti. 

İş yoğunluğumu zaten size yazmıştım. Bu tedavilere rağmen bir gün bile işten izin kullanmadım.  İş yoğunluğum ve yaz ayındaki özel hayatımın sorumluluklarıyla yazamadım. 16 Eylülde abimi kaybettim. Gelen giden iş çocuk derken inanın kendim bile kitap okuyamıyordum. Sonrasında üzüntü stres sıkıntı derken kurdeşen döktüm. Bir hafta boyunca her gün acillik oldum. Neredeyse bir ay çektim. Buna rağmen söz verdiğim zamanlarda bir hafta bile sizin bölümlerinizi ihmal etmedim. İnsanlar benim sıkıntılarımın ceremesini çekmek zorunda değil onlara karşı sorumluluğum var dedim.