"Deniz ile gökyüzünü ayıran o ince çizgiye astım hayallerimi. Bazen bir rüzgar esti, savurdu düşlerimi. Bazen de yağmur yağdı, damlalar değdi tenime. Umut en güçlü silahımdı. Ben hep bekledim, o hiç gelmeyen gemiyi. Geleceği günün hayaliyle, ne dün...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Deniz Ali,
Kalbimin parmaklıklı penceresini denize aralayan adam...
Hayatım sıradanlığıyla akıp gitmeye devam ederken şu sıralar bana en iyi gelen şey seni düşünmek. Sen yanımdayken sana uzun uzun bakışlarım, sensizken işime yarıyor şimdi. Bir harita gibi çizmişim zihnime, her santimini ezberlemişim güzel yüzünün... Ve sesin kulaklarımda yankılanıyor, o hoş tınısıyla. Gözlerimi kapattığımda da seni görüyorum; gözlerim açıkken de.
Mutlu olduğum anları düşündüğümde zihnime dolan hatıraların hepsinde sen mevcutsun. Öyle ki senin yanındayken geçirdiğim en kötü gün bile, seni tanımadan önce geçirdiğim en güzel günden daha güzel. Varlığın, varlığıma böylesine değer katıyor işte.
Bazen seninle yaşadığım bir an aklıma geliyor ve ben bütün günü, o anın büyüsüyle gülümseyerek geçirebiliyorum. Mesela hatırlar mısın, bir gün seninle ufak bir tartışma yaşamıştık, bu yüzden yan yana ama hiç konuşmadan yürüyorduk Beyoğlu'nun dar sokaklarında. Sonra sen, bir çiçekçinin önünden geçerken aniden orayı işaret edip "Bu çiçekleri görüyor musun?" diye sormuştun. Ben "Evet?" dediğimdeyse, "İşte sen hepsinden güzelsin," diyerek bu ufak hareketle bile gönlümü almış ve yüzüme kocaman bir aptal sırıtışın yerleşmesine sebep olmuştun. İşte böyle anlar öylesine kıymetli ki...
Hiç beklemediğim zamanlarda bile beni mutlu etmek için ne gerekiyorsa yaptın. Bana olan sevgini bir an bile hissetmediğim olmadı. Hiçbir şey yapmadığın anlarda da öyle güzel baktın ki bana, bakışlarının canlılığı ve sıcaklığı bir güneş gibi ısıttı ruhumu. O masmavi gözlerinden içime nehirler akar gibi oldu.
İçinde olduğu her anı güzelleştiren adam... Benim içim tek doğru insan sensin.
