O L Y M P I A S (Home of the gods)

Thirty One

Naglalakad ako mag-isa ngayon sa campus, na-late kasi ako ng gising kaya iniwan na ako nina Angel at Mori.May battle training din ngayon and for sure mas mahirap na ang mga makakalaban namin ngayon since tumaas yung division namin lalo na ako.Mamaya baka makalaban ko ang mga Pancras.Alam kong malalakas sila pero confident din naman ako na kaya ko silang talunin lalo na yung si Diana.That bitch.

"Hi Zoelle!" Napaatras ako ng lumitaw sa harap ko si Seth.He's wearing his signature smile while waving his hands na sobrang lapit na sa mukha ko.Agad ko naman hinampas ng mahina yung kamay niya para tanggalin niya sa harap ng mukha ko.

"Ano kailangan mo?" Tanong ko dito.Nakita ko itong napangisi.Napaatras ako dahil alam kong may gagawin siyang kakaiba.

At hindi nga ako nagkamali.

"Ikaw!" Pasigaw nitong sagot tsaka ako hinila palayo sa Pholeos.Hinihintay pa naman ako nina Angel at Mori sa loob!

"SETHHHHHHH!" Sigaw ko dito.May mga estudyanteng tumingin sa amin pero buti na lang at halos lahat ay nasa Pholeos na.Hindi ko alam kung saan ang daan na tinatahak namin.Mukhang siya lang ang nakakaalam nito dahil walang estudyanteng dumadaan dito.Puro puno ang makikita mo dito at sandamakmak na mga kakaibang halaman.Iba ito sa magical forest na pinuntahan namin noon for a mission.

"Surprise!" Itinaas niya ang isa niyang kamay while shaking it.He's doing that 'surprise' pose in the most awkward way possible.Napangiwi na lang ako dahil nag-cringe ako sa itsura niya ngayon.

"Okay na Seth.Stop doing that." Pagkasabi ko noon ay umayos na siya ng tayo at agad na binaba ang kamay niya.Umalis siya sa harap ko and that's when I see the beauty of it.I appreciate the stairs of what it seems like a thousad steps.Di siguro ako mapapagod pag-akyat dito.

"So?" Napatingin ako kay Seth na ngayon ay nakangiti sa akin.Di ko siya pinakitaan ng kahit anong emosyon.Tumango-tango ako sa kanya.

"It's beautiful." Tipid kong sabi dito tsaka ko ibinalik ang tingin sa hagdan na nasa harapan namin ngayon.I wonder kung saan kami dadalhin nito.Halos wala ni isa sa amin ang nagsalita.I am just appreciating nature habang si Seth?

Ito, hindi pa din niya inaalis ang tingin niya sa akin kaya medyo naiilang ako.Na-conscious tuloy ako.I mean, is there something wrong?With my face?

"If I were you, I would be staring at this beautiful and enchanted forest." Sabi ko ng hindi siya tinitignan.Hindi naman kasi ako bulag at manhid para hindi malaman na nakatingin siya ng direkta sa akin.I don't assume things that easily as well.

"You are as beautiful and as enchanted as this forest, Zoelle.So is it wrong to stare at you?" Napataas naman ang isa kong kilay sa sinabi niya.Agad ko siyang binalingan ng tingin at seryoso ko siyang tinignan.

"It's awkward kasi Seth so stop looking.Please lang." Paliwanag ko dito.Natawa naman siya.Anong nakakatawa sa sinabi ko?

"You're beautiful kasi.I like you." Nagulat ako sa bigla niyang sinabi pero hindi yon bakas sa mukha ko.It is my heart who skipped a beat.

"So are you confessing your feelings now?" Diretso kong tanong.He's not even fazed about my question.That did not answer my question but my instincts says so.

"Yes." That one word finally shuts my curious mind.Though I'm not astounded by his sudden confession, my heart's uncontrollably beating so effin loud and I can even hear it.

Damn.

"Zoelle,I am probably not the guy that you are looking for but I fucking promise you that I'll exceed your expectations.Give me a chance...please?" Lumipas ang ilang segundo ng katahimikan then I laughed.Wala lang, sudden realizations came in.Mukha naman naguluhan si Seth.