O L Y M P I A S (Home of the gods)

Fourty Nine

Laela pala ang pangalan niya.Magkamukhang-magkamukha sila ni Ms. Altheia.Pinagkaiba lang ay ang kanilang mga mata.Nasaan na nga ba si Ms. Altheia?Mula ng matapos ang delubyo ay pareho sila ni Ms. Helen na hindi ko na muling nakita.Patay na ba sila?Imposible.

Pinagmamasdan ko ang mukha ni Laela.Sobrang amo ng mukha niya,di ko akalain ganun pala ang hangarin niya na mapatay ako.Ang daming tumatakbo sa isip ko ngayon.Sa sobrang dami,parang gusto ko ng sumuko...sobrang pagod na ako.

I know that death did not stop chasing us.The great war between heaven and hell did not happened in the catastrophe made by the seven deadly sins but it may happen tomorrow or the day after.

"Ughhh." Napatayo ako ng marinig ko ang mahinang pagdaing ni Laela.Nakapikit pa din siya pero makikita sa mukha niya ang nararamdaman niyang sakit.Ganoon ba talaga kalala ang nagawa ko sa kanya?

"Laela.Hey.Wait lang tatawag lang ako ng nurse." Dali-dali akong lumabas ng clinic ng bigla akong may makabangga.Kainis naman!Pero nagmamadali ako kaya di na dapat ako makipagbangayan sa nakabangga ko.And ako din naman ang may kasalanan.

"Zoelle." Parang kusang napatigil ang sarili ko sa boses na narinig ko.Hindi ako pwedeng magkamali.Siya yon.Matagal na din ang lumipas simula nung nakausap ko siya.

"Zelus..." Hindi ko mapigilang mapangiti ng makita ko siya.Grabe ang laki ng pinagbago ng itsura niya.Mas lalo ata siyang gumwapo.

"Greetings,Milady!Miss me?" Ang saya sana makipag-usap sa kanya ngayon kaso kailangan ko munang tumawag ng nurse para maasikaso si Laela.

"Mamaya na Zelus!Come with me first!" Walang sabi-sabi na hinila ko siya at halos takbuhin ko na ang buong campus para lang hanapin yung nurse and finally andun siya!May kausap pa at kinikilig!

"Nurse!We need your help...like really!" Wala na akong pakialam sa kung sino kausap niya ngayon.Trabaho naman niya na asikasuhin ang mga pasyente niya.

"May nangyayari ba?" I almost roll my eyes sa sinabi ng nurse.Seriously?Hindi naman siguro ako magmamadali na tumakbo dito kung walang nangyari diba?

"Yes.May nangyayari na kasi sa nag-iisang pasyente sa clinic at walang nurse ang nandoon." Breaktime kasi din nila pero sana man lang may isang nagbabantay kaso wala.Bakas sa mukha ng nurse ang gulat kaya nauna pa ito sa amin na tumakbo.Tatakbo na sana ako ng may humila sa kamay ko.

"Who's that?"

"Tyrone?" Teka.Siya yung kausap nung nurse kanina?Hindi ko kasi siya masyadong pinansin dahil sobrang nag-aalala na din kasi ako kay Laela.

"Why are you holding his hand?Answer me,Zoelle." Masama ang tingin niya pero hindi sa akin kundi kay Zelus.Napabitaw naman ako agad sa pagkakahawak ko kay Zelus.

"Hindi mo ba siya naaalala?" Tanong ko dito.Pinaningkitan nbaman niya ang tanong ko.Of course hindi niya ako papakinggan hangga't di ko sinasagot ang tanong niya.Napabuntong hininga na lang ako.

"Why would I remember someone if he's stealing something from me?" Hinawakan ko ang kamay ni Tyrone na nakahawak sa kabilang kamay ko.

"Listen.He's Zelus.Siya yung tumulong sa akin nung nawala ako sa magical forest.Calm down pwede?" Tinitigan ko lang siya habang mariin siyang pumikit at dahan-dahan binitawan ang kamay ko.

"Don't hold his hand anymore.I'll paralyze him for sure." Napangiti naman ako sa sinabi niya.My Ty is so cute.Obviously he's jealous and I find it really adorable.

"Woah chill man!Grabe ka naman!Di naman aagawin eh,grabe mangbakod." Natawa naman ako sa inasal ni Zelus.Dahil sa sinabi niya ay medyo nakampante si Tyrone.

"Pwede bang mamaya na yan?Puntahan muna natin si Laela." Hindi ko na hinintay silang dalawa basta ako tumakbo na ako para puntahan si Laela.

Pagdating ko doon ay bumakas sa akin ang pagkagulat at pagtataka ng makita ko ang nakahandusay na nurse sa harapan ng clinic.Ngunit nandoon pa din sa loob si Laela.May hindi tama.

"What happened?" Tumabi sa akin si Zelus.Nakita ko naman ang pagtakbo ni Tyrone sa loob kaya natauhan ako at sumunod.

"She's dead." Paanong patay na siya?Sino naman ang magtatangkang pumatay kay Laela?Hindi pwedeng mangyari to.

"She can't be dead!We need her alive!She can be an ally to us at kaya niya tayong tulungan sa mga palaisipan dito sa Olympias!" Napahawak ako sa sentido ko,I need to compose myself.

"Ano bang nangyayari,Zoelle?Di ko na alam kung ito pa ba ang Olympias o isa na itong impyerno." Wala sa sarili akong napaupo sa sahig at napatungo.Hindi ko na napigilan pa ang pagpatak ng luha ko.Bakit ba to nangyayari?

Mga bagay na mahirap ipaliwanag.

Mga bagay na di mo pwedeng pag-isipan lang sa loob ng isang araw.

Mga bagay na minsan hindi mo na kailan maibabalik pa.

Mga bagay na hihintayin mo na lang na makalimutan.

Wala na bang pag-asang tumigil ang delubyo na ito?

Pagod na ako.

"This may sound absurd but maybe you can bring her back to life?" Napaangat naman ang tingin ko kay Zelus.Paano naman niya nasabi yon?

"Paano mo naman nasabi na kaya ko yung bagay na yon?" Hamon na tanong ko sa kanya.Nakita ko ang paglunok niya at mukhang nag-aalinlangan pang sumagot.

"Because I know you can." Patagong sumilay ang nakakainis na ngisi niya.Akala niya siguro na iniisip kong di niya kayang sagutin ang tanong ko.

"Pero hindi ako si Aine.Siya lang ang may kayang gumawa nung bagay na iyon." Umiling ito habang nakangiti.

"Hindi nga ba?" Napaangat ang kilay ko sa mapaglarong tanong niya.Nakakainis.Ano bang gusto niyang sabihin?

"I'm not Aine." Lalabas na sana ako ng hawakan ako ni Tyrone sa kamay.Tinignan ko siya.

"Just try it." Seriously?Pati ba naman siya?

"I want Aine to bring my mother back to life at hindi ako siya para magawa yung bagay na yon." Nagulat ako ng lapitan ako ni Tyrone at malalim na tinitigan sa mata.

"I'm not going to control you.Look at me Zoelle.You just need to try it.Why are you so scared?" Muling tumakas ang luha sa mata ko.Iyon ang tanong na iniiwasan ko.Tanong na matagal ng may sagot pero mahirap sabihin.

"I-i...It's just hard to accept the fact...that my mother killed me.That I am once Aine who was killed by her sister...my mother." Hinila ako ni Tyrone at niyakap.Tahimik akong umiyak,bakit ba kasi kailangan ganito?Parang hindi ako nararapat sa mundo na to.

"You belong here,love.It may be hard but you need to accept it.Things can be really fucked up but hey, your Tyrone's here and I'm not going to give up on you.You're still my Zoelle, once my Isabella.Remember that." Automatic na napatigil ako sa pag-iyak at tinignan si Tyrone.How can this arrogant-looking-guy be this romantic?Crap,it's cheesy but it helped a lot.Di ko mapigilang matawa at yakapin siya ng mas mahigpit.

"Are you even Tyrone?" Natatawa kong tanong.Well if you're wondering kung anong iniisip niya ngayon...here

"She's so weird.What's fucking funny?Then she's hugging me?Good thing I love her, tch."

"Why are you asking that question,love?Ah silly,don't mind that question.Are you ready to perform the magic touch?" Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa pang-aasar niyang yon.Hindi pa ako nakontento at mahinang hinataw siya sa dibdib tsaka nilayuan ko siya.Okay na sana eh,humirit pa.

"That's fucking annoying." Inirapan ko siya pero tinawanan lang ako at niyakap ulit.Para naman akong naestatwa sa posisyon ko ng makita ko si Zelus na nanonood sa amin habang naniningkit ang mata.Holy crap!I totally forgot that we're with Zelus.Ughhh this is soooo embarrassing.Mahinang itinulak ko si Tyrone.

"Fine.I'll do it."