| ⚡️ ZABAWA W CHOWANEGO ⚡️

4.5K 220 11
                                    

Za oknem padał deszcz, a my nie mając czego robić...

- Defenestracja – powiedziała Zuza –No dalej defenestracja – poganiała nas na co Piotrek siedzący obok mnie westchnął

- To coś z Łaciny? – podałam jej długo wyczekiwaną przez nią odpowiedzieć

- To znaczy, najnudniejsza gra świata – oznajmił Edek na co Zuzka spojrzała na niego z złością i zamknęła książkę...

- Pobawmy się w chowanego – zaproponowała łusia

- Nie żal Ci przerywać tej zduniewającej gry? – zapytał Piotr na co parsknęłam śmiechem, a Zuza spojrzała z wrogością na Piotra

- Proszę – Spojrzała oczkami kotka na Piotrka – Piotruś?

- Ehhh....- westchnął – Raz, Dwa, Trzy

- Serio? –zdziwił się Edek na co uśmiechnęłam i wybiegłam z pokoju w poszukiwaniu kryjówki. Postanowiłam że schowam się za dość dużą półką... Nie minęła chwila, a usłyszałam głos Łucji

- Już jestem!!! Nic mi nie jest!!! – krzyczała. O co jej chodzi. Poszłam w kierunku Łucji

- Czy naprawdę muszę objaśniać wam reguły tej gry?- zapytał znudzony i zdziwiony Piotr

- Nie obchodzi was gdzie byłam? – zapytała dwunastolatka. Dobra to się robi dziwne...

- Bardzo obchodzi – powiedział Edek – On cię nawet szukał sieroto – powiedział wrednie na co spojrzałam na Niego z niesmakiem...

- Czyli wygrałam? – zapytała Zuzka podchodząc do naszej czwórki

- Najwyraźniej tak – powiedziałam do niej

- Łucji się chyba odechciało – dodał Piotrek patrząc na mnie

- Minęło wiele godzin – powiedziała zdziwiona. To się robi coraz dziwniejsze...

***Time Skip***

No i teraz szukamy magicznego przejścia do jakiejś krainy o której mówiła Łucja.

- Tu niczego nie ma – oznajmiła Zuzka

- Ale ja tam naprawdę byłam – powiedziała smutnym głosem Łusia

- A jak się nazywa ta kraina?- zapytałam

- Nie no nie mów że jej wierzysz Grace.  – powiedział Edek

- No więc?- zapytała całkowicie ignorując wypowiedź Edka

- Narnia – powiedziała

- Wieże Ci – oznajmiłam

- Nie no świat schodzi na psy – powiedział Edek i wyszedł z pomieszczenia, a za nim Zuzka i Piotrek

- Naprawdę mi wierzysz? – zapytała mnie

- Tak. – oznajmiłam – Nojakbym miała nie wierzyć w krainę w której się urodziłam – dodałam i wyszłam zpomieszczenia...

Córka Aslana ~ Piotr PevensieWhere stories live. Discover now