Besmet met liefde *BxB*

39.

Het laatste bord schuif ik in mijn zus haar handen. Tegelijkertijd neem ik een hand vol schuim dat ik in het gezicht van mijn zusje duw. "Hey! Mijn make-up!" Gehaast rent ze naar de spiegel, hopend dat het nog te redden valt. "Ugh, ik haat je broertje!" Via de spiegel kijkt ze me aan. "Hou ook van jou, dramaqueen," reageer ik soepel waarna een denkbeeldige haarflip volgt. Een klein lachje probeert ze te onderdrukken, maar ik merk toch dat ze lacht door mijn actie. Ik lach triomfantelijk als ik me omdraai, proberend mijn blik te verbergen.

De bel gaat en ik zeg even snel dat ik open zal doen. Eerst laat ik het vuile water in de wasbak naar het putje lopen. Met nog altijd een triomfantelijk blik open ik de deur, maar die verdwijnt al snel als ik de persoon herken die voor de deur staat.

"Wat doe jij hier?" Komt er nogal bot uit mijn mond. Ik hoor voetstappen achter me verschijnen en niet veel later herken ik Lu's stem. "Ik ga wel even naar boven. Dan kunnen jullie alles rustig bespreken." Geduldig wacht ik tot de voetstappen verdwijnen en zet dan uiteindelijk een stap opzij zodat Kaylee kan passeren.

"Ik wou met je praten over. Je weet wel." Ik knik onwennig. "Iets om te drinken?" "Nee bedankt." De zetel zakt in. "Vertel me liever wie die jongen was." Mijn schouders bewegen automatisch op en neer.

Wat moet ik hier nu op antwoorden? "Mijn neefje James waar ik gevoelens voor heb?"

"Mijn beste vriend." Verberg ik de rest van de waarheid. "Waarom?" "Kijk," De zetel veert op wanneer ze zich dichter naar me toe verplaatst. Als reflex staan mijn spieren gespannen, klaar om elke aanraking van haar te blokkeren. "Ik heb wel door dat je hem interessant vindt. Daarom wil ik me excuseren voor mijn woorden. Ze waren hard en niet gemeend. Ik heb een plan om je te helpen." Mijn gezicht buigt naar voor bij die woorden. Mijn vingers draaien rondjes op mijn knie en mijn ogen zijn gefixeerd op de lippen van Kaylee. Geïnteresseerd in haar uitleg, smachtend naar een goed plan.

"We maken hem jaloers." Mijn wenkbrauwen fronsen. "Wie zegt dat ik hem interessant vind?" "Shut up, dat zie je in een paar seconden." Ik zwijg, wachtend op haar plan. "We doen alsof we samen zijn." Rolt ze haar ogen. "We flirten met elkaar en zo zal hij wel moeite doen om een glimp aandacht van je te krijgen." Ik knik grijnzend. "Bezette jongens zijn altijd interessanter, toch?"

De bel weerklinkt. "Ik doe wel open. Onthou wat ik zei." De stem van James weerklinkt in de trappenhal. Als reflex spring ik recht en sprint naar de deur van de woonkamer. Alvorens ik in het zicht kom, besluit ik een knopje van mijn hemd open te zetten en mijn haar door de war te halen.

Wek de foute indruk.

"Ik was hier daarnet ook al maar Lucca-" "Schat? Wie is daar?" Nietsvermoedend verschijn ik van achter de deurpost en zonder een blik op de persoon aan de deur te werpen, vervolg ik mijn plan. Mijn hand glijdt soepel om de heupen van Kaylee, ook al voelt dit onwennig. Nu glijdt mijn blik naar James en ik moet meteen mijn grijns onderdrukken als ik zijn gezicht zie.

"Wat kom je hier doen?" Afschuw is in mijn stem te herkennen, maar ik kijk naar Kaylee. Onze neuzen raken elkaar, ogen verstrengeld in elkaar. Een kuch onderbreekt het moment. "Ik kom voor Lucca." Hij stormt kwaad binnen en raakt daarbij mijn schouder. Een vonk ontvlamt.

The game is on.