77.

237 6 11
                                    

De bel gaat en ik zucht opgelucht. "Dat zal James zijn." Kondig ik aan, waarna ik haar nagels, die al een tijdje in mijn vel drukten, uit mijn been haal. Ik hoor het gejammer achter me aan lopen, maar ik loop stug door. Mijn schoenen heb ik al aan wanneer Kaylee in de deuropening van de gang verschijnt.

"Zie ik je nog eens?" "Tuurlijk!" Breng ik zo vrolijk mogelijk uit. Ze komt dichterbij en betreedt zo mijn persoonlijke ruimte. Ik probeer de glimlach op mijn gelaat zo goed als mogelijk te behouden. Ongemakkelijk leg ik mijn handen toch op haar heupen, niet wetende waar ze anders moeten liggen. Ze tuit haar lippen en ik raak in paniek. Mijn stem valt weg en uit reflex draai ik mijn hoofd, waarna haar lippenstift op mijn wang beland. Ik laat nog even een glimlach zien, terwijl ik haar geschrokken gezicht zie.

"Bye Kaylee! Was gezellig!" Beeïndig ik ons afspraakje. Zonder naar buiten te kijken, draai ik de deur uit het slot en stap ik naar buiten. Wanneer ik de deur eindelijk terug in het slot hoor vallen, zucht ik opgelucht waardoor mijn schouders mee bewegen. Mijn blik blijft strak op de grond gericht. De zwarte afgetrapte puma's komen in mijn gezichtsveld en ik fleur meteen op.

Nog voor ik mijn blik, gericht op de grond, kan verplaatsen, hoor ik het volgende: "Gelukkige verjaardag, Jack!" Mijn blik schiet als een speer omhoog en daar staat hij dan. Mijn handen schieten automatisch naar mijn mond, om deze te bedekken. Ik begin hyper te springen van het uitzicht. "Oh my god! Oh my god! Oh my god!" Mijn stem verhoogd haar toon met elk woord. "Je haar is paars!" Gil ik uit. "Dat weet ik." Laat Jay me grinnikend weten. Ik vlieg hem in de armen. Hij strompelt achteruit, maar valt uiteindelijk niet door mijn plotse gewicht. Desondanks valt het boeket bloemen dat hij in zijn handen had wel op de grond, maar dat maakt me niet veel uit.

Ik heb hem gemist!

Ik snuif zijn geur op wanneer ik mijn armen nog wat steviger om hem heen nestel. De geur die ik ruik is niet degene die normaal rond hem hangt. Ik verplaats mijn neus iets dichter tegen zijn haar aan en kan de reden al raden. Amandel en cocosshampoo. "Sinds wanneer was jij je haar met cocosshampoo?" Ik laat hem ondertussen los. "Sinds ik bij de kapper ben geweest." Mijn gezichtsuitdrukking licht op.

Mijn hand reikt naar zijn, nog even lange maar gekleurde, lokken op zijn achterhoofd. "Het staat je echt goddelijk." Mijn hand in zijn haar stopt met kroelen en ik besef me wat ik zojuist gezegd heb. Ik haal mijn linkerhand van voor mijn mond en richt mijn geschokte ogen terug op de zijne.

"Sorry. Zo bedoelde ik het niet!" Breng ik bang uit. "Ik wou 'goed' zeggen." Mijn stem klinkt wanhopig. Ik zie hem grinniken door mijn houding. "Het is oké, Little One. Ik weet dat ik goddelijk ben." Knipoogt hij naar me. Ik sla rood aan na die woorden. "Als je dat maar weet." Breng ik al mompelend uit. "Hmm?" "Niks niks." Hoor ik snel uit mijn mond komen, al betwijfel ik door zijn grote grijns of hij mijn woorden al dan niet toch gehoord zou hebben.

Zijn hand glijdt in zijn eigen paarse lokken en zoekt zo naar mijn hand, waarna hij deze laat versmelten. Zo lopen we naar zijn fiets, vergetend dat we voor Kaylees huis staan. Onderweg neem ik het boeket bloemen op en ruik eraan. Ik grinnik even. "Cliché." Is mijn speels antwoord als ik Jay me vragend zie aankijken met zijn fiets tussen zijn benen.

"Spring maar achterop. Ik heb nog een verrassing."

Besmet met liefde *BxB*Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu