GELDİK! Şimdiden söyleyeyim kemerlerinizi bağlayın. Sonra vay efendim şöyle düştüm, vay efendim yara bere içinde kaldım demeyinasdfghjhgfd tamam şaka yapıyorum ama cidden düşülecek bir bölüm oldu. Düşmeyen de ne biliiiiiiiiimmmm. Heyecanlısınız farkındayım, yazarken karın ağrısından yazamadım çünkü bana böyle hissettiriyor bu ikisi... Velhasıl sıcak çikolata tadında hoş bir bölüm oldu. Multimedyaya koyduğum müzikle dinlerseniz, hatta döngüye alırsanız daha güzel olur. Keyifli okumalar. Gittim ben. ^^
31.BÖLÜM: ''Yarasına Âşık Ruh''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benim hayallerim zihnimin rahmine Akif Selim'le birlikte düştü.
Ondan öte bir yolum yok, ondan gayrı bir dünyam yok, olamaz da zaten. Benim hayallerim tek kalpte iki ruhu yaşatır. Tek bir kalbin içine iki kişilik minik bir dünya sığdırdım işte. Bundan haberi bile yok. Olsun, benimle ya o yeter bana.
Şimdi aynı pencereden bakacağız gökyüzüne onunla, aynı odada kalacağız, aynı yerde olacağız yan yana.
İki gün... Koskoca iki günüm ona ait, onunla geçecek dolu dolu.
Çaktırmayayım diyorum ama kalbim o kadar delicesine atıyor, o kadar çıldırmışçasına sıkışıyor ki her dakika gülümsemekten kendimi alıkoyamıyorum.
''Vay Mislina vay,'' dedi Ezgi omzunu duvara yaslamış bir halde beni süzerken. ''Geldiğin evreye bakar mısın? Şimdi siz bayağı tatile gidiyorsunuz, bayağı yani... Ben buna bir şapka çıkartırım anasını satayım.''
''Ezgi,'' diye güldüm aynanın karşısında son dokunuşlarımı tamamlarken. Akif Selim bana biletle geldiği günden beridir kafayı yemiştim. Bir yandan deli gibi finallere çalışıyor diğer yandan günleri değil saniyeleri sayıyordum. Her an düşünüyor ve aklımdan çıkmadıkça karın ağrılarımla cebelleşiyordum. Öyle ki bir haftadır yanıma alacağım şeyleri ayarlamaya çalışmaktan Ezgi'yi bezdirdiğimi söyleyebilirdim.
Ama ne yapabilirdim ki? Akif Selim ve ben... Evet biz bir yolculuğa çıkıyoruz hem de baş başa. Gecem ve gündüzüm onunla var olacak. Güneşimi onunla göreceğim, ayı onunla selamlayacağım. Bu vakit mutluluktan karnım ağrımazsa başka ne zaman ağrıyacak sanki?
Allah'ım bu kulunu affeyle, zira ben kalbimi affedemiyorum. Onu çok seviyorum ama beni sürekli zorluyor, ya bir gün bu kadar hızlı çarpmasının sonunda durursa? Yok durmasın, hep atsın, tıpkı onu ilk gördüğüm gün gibi.
''Poğaçaları koymuştum değil mi?'' diye sordum kabanımın düğmelerini iliklerken.
Gözlerini devirdi. ''Peynirlileri en alta, patateslileri ortaya ve ıspanaklıları da en üste koydun Mislina. Bir aylık stok hazırladın kızım be!''
