2. Sezon - 6. Bölüm |Eve Dönüş|

50.9K 2K 130
                                    

Keyifli okumalar herkese! <3

****************

Bir kağıda bir Çınar'ın ciddileşmiş surat ifadesine baktım. Kalbim çok hızlı atıyordu. Bu beklenmedik duruma kalbimin verdiği tepki fazlasıyla normal olmalıydı.

Evlilik ciddi bir konuydu. Ve kendimi o kadar çok hazırlıksız hissediyordum ki kelimeler adeta boğazımda büyük bir düğüm oluşturmuştu. Yutkunamıyordum bile.

"Çok duygulandım."

Bu ses...İblis'in sesiydi. Tam kafamın içinden geliyordu. O tüm bunları görmüş müydü!

Çınar'ın sabırsız, meraklı ama yine de ciddi olmayı başaran surat ifadesine öylece bakarken İblis'in beni korkuttuğunu düşündüm.

"Yirmi yaşında ne yaptığını bilseydin ondan hemen uzaklaşmak isterdin." diye devam etti İblis.

Çınar gibi etrafında gelişen olayların onu etkilemesi zor birini ne bu kadar etkilemişti de onu böyle güçlü bir karara itmişti bir türlü aklım almıyordu. İblis'in kafamın içinde olması da zaten önceden beri aklımın almadığı başka bir durumdu. Pekala, şimdi birbirine yapıştırdığım dudaklarımı açmalı ve benden cevap bekleyen Çınar'la konuşmalıydım.

"Sen yirmi yaşındayken ne oldu? Anlat bana." dedim hafif titreyen sesimle.

Çınar gözlerini devirdi. Benden söylememi istediği şey kesinlikle bu değildi. Belimi sımsıkı tutmaya devam etti ve beni kendine çekerek "Duru..." diye sözüne başladı. "Şu an yapmanı istediğim tek şey yüzüğü alıp bana sarılman, soru sorman değil."

İblis'in bakışlarını ensemde hissedebiliyordum. Bu bana kesinlikle rahatlık kaybettiriyordu. Yine de lacivert kutunun içindeki yüzük kutusunu elime aldım ama açmak için vakit kaybetmeden Çınar'a sarıldım. Bu sarılmanın içtenlikle olmasını dilerdim. Ama İblis'in dediği kafamı karıştırmıştı. Ve tabii Çınar'ın notu. Yirmi yaşında ne olmuştu ki?

Arabanın kapalı camı kısa süre içinde tıklatıldı. Yanaklarımın birden kızardığını hissettim. Çınar'ı hızlı bir şekilde itip kendimi koltuğun en köşesine doğru çekerken Çınar bu durumdan hoşnut olmadığını homurdanarak belli etti.

Ön cama tıklayan kız bu sefer benim hemen yanında olduğum camın önünde yerini aldı. Çınar bana doğru uzanıp camı açarken ben domates kırmızılığında öylece koltuğa sinmiştim. Elimdeki yüzük kutusunu sımsıkı tutuyordum.

Camın önündeki kızıl saçlı kızın kahverengi gözleri üzerimdeydi. Çok mutlu görünüyordu. Bu sırada meydandaki seslerin öncekine göre çoğaldığını fark etmiştim. Yeni yıla girmiş olmalıydık.

Çilleri yüzüne sempatik bir hava katan kız gülümsedi ve elindeki yapay kar tanesini bana uzattı.

"Sana sağlık ve huzur getirmesini istiyorum. Umarım hep mutlu olursun Duru Deniz." dedi.

Bu yüzümün birden gülümsemesine yol açmıştı. Buradaki birimlerin hepsinin benden nefret ettiğini düşündüğüm zamanlar bile olmuşken karşımda benim için kar tanesini yakalayan bir kız vardı. Büyük ihtimal birinci birimlerdendi.

Yapay kar tanesini elime aldım ve "Teşekkür ederim." dedim.

"Rica ederim, kendine iyi bak." dedi, el salladı. Uzaklaşırken ben de içeriye giren soğuktan dolayı camı kapatmak için harekete geçtim. Bu sırada da etrafta gözlerimi gezdiriyordum.

AÇELYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin