Ev Arkadaşım

'Caman park.'

MEDYA ÖMÜR VE ARKADAŞLARI. SARI OLAN İLAYDA,PEMBELİ NİSA, SAÇI TOPUZ OLAN ECEM VE KALAN KIZDA SİNEM. :Dd

Gözlerimi araladım. Başım çok ağrıyordu. Neler olmuştu böyle? En ufak bi şey hatırlamıyorum. En son partideydim. Tek hatırladığım bu. Sıcak bi duş almak en iyisi olucaktı. Duşa girdim ve rahatlamaya çalıştım. Üstümü giyindim ve aşağı indim. Karnım bayağı acıkmıştı.

'Günaydın.' Dedim.

Herkes bi ağızdan Günaydın dedi. Poyraz bile dedi.

'Ee sarhoş hanım. Hatırlıyor musunuz?' Dedi Poyraz gülerek.

'Neyi?' Dedim.

'Hani arabada konuşmuştuk ya.' Dedi göz kırparak. Soğuk değildi? Bir gecede ne değişmişti ki?

'Yok ya. Hatırlayamadım.'

'Ben asla unutmam dedin. Bana bi sürü şey anlattın?'

'Ne gibi şeyler?'

'Bilemicem orasını.' (Piç smile)

Allah'ım ben Poyraza ne anlattım ki? Gamzelerine gömülmek istediğimi mi? Mavi gözlerinde boğulmak istediğimi mi? Saçlarında kaybolmak istediğimi mi? Gülüşünde ölmek istediğimi mi?

REZİLLİK.

'Ya ben onları şarhoş kafayla söylemişimdir sen onları takma bence.'

'Valla çok ciddiydin.'

Allahım bir şey demeden yemeye başladım. Ömür sen kimsin sarhoş oluyosun? Deli olcam ya. Tamam sakinim.

Bugün okul yoktu. Ben de okuldan kızlarla buluşmaya karar verdim Bizim bi parkımız var. Orda buluşuruz, sallanırız banklarda otururuz kısacası çok eğleniriz ve kafa dağıtırız diye düşündüm. Ve bayadır görüşemedik. Bu bize iyi gelirdi. İlaydayı aradım.

'Oo kuzi.'

İlayda kuzenim değildi ama birbirmize öyle seslenirdik.

'Kuzi bugün bizim grup bizim parkta buluşalım mı?'

'Olur. Ben kızlara haber veririm. 2 gibi orda ol.'

'Tamam bebek.'

Saat 12.30 daha. Üstüme gri kapşonlu kısa bir tişört geçirdim. Altıma da siyah bir pantolon ve spor ayakkabı giydim. Saçımı salık bıraktım ve göz kalemi çektim. Aşağı indim.

'Oo nereye böyle?' Dedi Rüzger.

'Arkadaşlarımla buluşucamda.'

'Ben bırakayım mı?' Dedi Poyraz. Eski haline mi dönüyordu ne? Bu fırsatı kaçıramazdım.

'İyi olur. ' dedim ve evden çıktık. Arabaya bindim.

'Ee?' dedi.

'Ee?' dedim.

'Dün şak şak konuşuyordun Ömür.' dedi gülerek.

'Ne dedim ki?'

'Poyraz tatlısın falan genel şeyler.'

'Egoist orangutan.'

'Ben de seni Ömür :).'

'Nereye gidiyoruz?'

'Caman parka.'

'O ne be.'

'Park ,cahil. Dümdüz git işte.'

Yol boyunca sohbet falan ettik. 30 dakika sonra parka geldim.

'Akşam seni alırım.'

'Tamam haberleşiriz.'

Döndüm arkamı ve yürümeye başladım. Her zamanki yeşil bankımıza oturdum. Burasını seviyordum bana huzur veriyordu. Biri gözlerimi kapattı.

'İlayda.'

'Nerden bildin ya.' dedi ve sarıldı. Çok özlemişim.

İşte caman tayfa burdaydı. Biz kendimize böyle derdik. İlayda ben Ecem Sinem ve Nisa. Hemen muhabbete falan başladık. Onlara ev işimizi Poyrazı Rüzgarı her şeyi anlattım. O konu bitiyordu ona başlıyorduk. O kadar eğleniyordum ki.

'Ee salıncaklarımız?!'

Koşup salıncaklara bindik. Sallanmak insana kendini özgür hissettiyordu. Sallanmayı severdim. Hepimiz sallanıp kahkaha atıyorduk. Ecem;

'Ee hadi bir şeyler yapalım.'

'Adam işletelim!' dedi Sinem. Yeşil bankımıza gittik ve oturduk.

'Ee kimi arayalım?'

'Amoşu ya!'

Amoş Sinemin eski sevgilisiydi. Biz ona Amoş derdik. Neyse aradık falan o sıra böğürme sesleri falanda çıkardık. Birkaç kişiyi daha aradık. Doğukan, Mustafa, Enes. Çok zevkliydi.

'Ya Poyraz'ı arayalım.' dedim.

'Aa seninki değil mi?' dedi Nisa.

'Hayır be!'

'Evet onun ki. Ben tanıyorum seni kuziii.'

Evet. Tamam. Belki birazcık benim ki. Numarayı gizliye alıp çevirdik. Hopörlere aldık. İlayda konuşacaktı.

Çalıyor... Çalıyor...Çalıyor.

'Alo?'

*****

UMARIM BEĞENDİNİZ WİHU :)

*Telefon görmüşmesinde ne olucak sizce?*