Ev Arkadaşım

'Sen daha güzelsin.'

'Seni seviyorum'

Mal gibi kaldım. O an beynim durdu hiçbir şey hissetmemeye başlamıştım. Heyecan mı? Korku mu? Şaşkınlık mı?

'Be-ben teşekkür ederim.'

Teşekkür ederim mi?! Cidden mi Ömür?! Yine odunluğumu ortaya koydum arkadaşlar.

Bana şaşkın ördek yavrusu gibi bakmaya başladı.

'Yani ben de seni seviyorum.' dedim. Gülümsedim. Nefesini dışarı verdi. Rahatlamıştı.

'Bak önümüzde iki gün var. Sen ve ben? Sadece ikimiz? ? Birlikte olalım.'

'Sevinirim.'

Şu anda kalbim durucakmış gibi hissediyordum. Ama neden iki gün bunu anlamış değildim. Yine okulu asıcaktım ama umrumda değildi. Yanımda o olucaktı ve bu her şeye değerdi.

'Ee hadi kalk o zaman.'

'Hemen şimdi mi?'

'Evet. Zaman kaybetmek istemeyiz.'

Diyerek elini uzattı. Elinden tuttum ve birlikte yürümeye başladık. Başımda hala bi sargı vardı ama canım acımıyordu. Sanırım hastane işlemlerini halletmişti ki hemen çıktık. Arabaya bindik ve kullanmaya başladı. Radyoyu açtı. 'Acayip hayvanlara bendiyorsen.' Çalmaya başlayınca ikimizde gülmeye başladık.

'Bence bu şarkı senin için yazılmış Poyraz.'

'Diyosun.'

'Diyorum.'

Yaklaşık 10 dakika sonra vardık. Burası güzel bi evdi. Havuzu vardı. Aman Allahım yoksa o bir ağaç ev mi?

'İçeri girmek ister misin?'

Kafamı olumlu anlamda salladım ve tırmanmaya başladık. Eve girdiğimizee etraf yine topluydu. Duvarda Poyraz ve Rüzgarın resimleri vardı. Bir sürüü. İki tane yatak dolap falan vardı. Bir ağaç eve göre gerçekten büyüktü.

'Burada mı kalıcaz?'

'Sorun mu olur?'

'Hayır burası mükemmel.'

'Karnın aç mı?'

'Hmm evet.'

Masanın üstüne duran sepeti aldı.

'Hadi.' Dedl elini uzatarak.

Elini tuttum ve ağaç evden çıktık. Biraz yürüdükten sonra bir akarsu kenarına geldik. Sepetten bi örtü çıkardı ve yere serdi. Bense sadece onu izliyorum. Serdikten sonra yere oturduk.

'Bakalım sepetimizde ne varmış. Hmm elma, çikolata, cips, ıce tea, hamburger ve kuruyemiş.'

Gülümsedim.

'Enfes gözüküyorlar.'

'O zaman başlayalım.'

Yemeklerimizi yemeye başladık. Hamburgerimizi falan yedik. Daha sonra kuruyemiş atıp yakalama yarışı yaptık o kazanmıştı. Ayağı kalktım.

'Nereye?'

'Suya bakıcam.'

Yavaşca yürüdüm ve ayaklarımı soğuk suya daldırdım. Buz gibiydi. Paçalarımı kıvırıp ilerlerdim. Burası muhteşem bir yerdi. Öylece durup etrafı izledim. Sonra arkamda bir şeyler hissettim. Poyraz arkadan belimi sıkıca kavramış ve kafasını omzuma koydu.

'Burası çok güzel.'

'Sen daha güzelsin.'

Bu lafı üzerine kollarından kurtuldum ve ona döndüm. Ellerimi tuttu.

'İyiki varsın. İyiki burdasın.' dedi. Gülümsemiştim. İşte gözlerimiz yine kenetlendi birbirine. Yaklaştık birbirimize. Belki de ilk defa bu kadar yakındık. Dudaklarımız arasında mesafe yok denecek kadar azdı hatta yoktu bile. Kalbimin çıkıcağını hissediyordum. İşte o an beni öptü. Bu masum bir öpücüktü. Geri çekilip bana baktı. Sonra birbirimize sarıldık.

'Hadi ağaçeve gidelim.'

Eve yine tırmandık. İçeri gerçekten çok büyüktü ya.

'Yorgun musun?'

'Sanırım.'

'Gel o zaman uyuyalım.'

Uzattığı eli tekrar tuttum ve onu takip ettim. Yatağa yattı ve bende hemen onun kenarına yattım. Başımı göğsüne koydum. Kalp atışlarını duyabiliyordum. Bu ses bana ninni gibi geliyordu. Ardından gözlerimi kapadım ve öküzcük ile uykuya daldık.

*****

Gözlerimi araladığımda hala aynı pozisyondaydık. Poyraz hala uyuyordu. Onu uyandırmadan kalktım ama başarılı olduğum söylenemez. Dolaşmaya başladım. Masada duran maymuncuğa baktım. Çok tatlıydı.

'Istersen senin olsun.'

'Adı ne?'

'Menky.'

'Ne zamandır var?'

'Küçüklüğümden beri.'

'Senin için önemli ama.'

'Sen daha önemlisin.'

Gülümsedim.

'Bu sözlere alışkın değilim.'

'Biliyorum inan ben de.' dedi gülerek. Sessizliğimizi o bozdu.

'O zaman ikinci güne devam!'

*****

UMARIM BEĞENİRSİNİİİİİİZZ ^^
Canimlar bayram nedeniyle yazliga gidicegiz ve internet olmayacak :( Yeni bolum sali aksami gelicek gibi bakalimm.

Bayraminiz simdiden mubarek olsun ^^ :*