Ev Arkadaşım

'Hiçbir yerde yok.'

GÜNEŞİN AĞZINDAN.

Planıma başladım. Aslında çoktan başlamıştım. Rüzgarı bile kandırmaya başardım. Tabi Ömüre olan aşkı o kadar saf ki teklifimi hemen kabul etti. Bu iş sonucunda Poyrazın benim Ömürün ise onun olacağını söyledim ve bizim saf aşığımız hemen kabul etti.

Tabi işin sonunda Poyraz benimdi o kesin. Ama Ömür ya Rüzgarında ya da karatoprağın. Ahuahaauha.

Ömürü gördüğümden beri ondan nefret ediyordum. Poyrazın ona olan bakışları beni bitiriyordu, hala bitiriyor.

Poyraz bana hiçbir defa öyle bakmamıştı.

Ömür saf, temiz. Güzel. Onu çok kıskanıyorum, farkındayım. Ama tüm bu özelliklere sahip olması Poyrazı elimden almasını sağlayamaz.

Kaç gündür bunları düşünüyorum ben. Planlıyorum. Çünkü Poyraza sırılsıklam aşığım. Onu aldatmadım. Sadece içkiliydim ve o gece oldu.

Konumuza dönelim.

Poyraz beni piste piç gibi bırakınca ben de dışarı çıkıp Ahmete haber verdim. Ahmet de hemen hazırlandı tabii. Sıra Rüzgarın Ömürü tuvalete göndermesindeydi. Mesaj geldiğinde hemen Ahmete haber verdim. Bu plan kusursuz olucaktı.

Rüzgar bu planı şöyle sanıyordu;
Ömürü bi eve kapatıcaz, hiç zarar vermicez ve tüm ihtiyaçlarını karşılıcaz. Onu bırakmamızın tek koşulu Poyrazdan ayrılması olucaktı. Ömürde kabul edicekti falan.

Ben öyle mi yapıcam? HAYIR. Poyrazı benden çalmasını tek tek ödeticem. Şu anlık sadece Ahmet onu hırpalacaktı.
Ama ileride neler olucak bilemem tabi.

Üzgünüm Rüzgar. Canım sevgilim. Ya da sahte sevgilim. Plan iptal.

Sana ondan uzak durmanı söylemiştim Ömür, söylemiştim...

POYRAZIN AĞZINDAN.

Sıkıtıdan patlamak üzereydim. Ömür gelse de biraz dalga geçsem ya. 5 dakika eksikliği bile geçmiyor.
Güneş yanımıza geldi.

'Selam.'

'Ömür nerede?'

'Ben nerden biliyim Poyraz?'

'Tuvalete sana bakmaya geldi?'

'Ben görmedim.'

Hızlı adımlarla tuvalete gittim. Sen ne bok görürsün ki Güneş. Tuvalet kapısının önünde seslendim.

'Ömür?'

Ses gelmeyince son çare içeri girdim ama yoktu. Ben içeri girince kızların çığlıklarını aldırmadan dışarı çıktım. Telefonu çıkarıp Ömür'ü aradım. Telefonu kapalıydı. Nerde bu kız?

Etrafa baktım ama ortalıkta yoktu. İçeri girdim ve bizimkilerin yanına gittim.

'Hiçbir yerde yok.'

'Sızıp kalmıştır bi yerde.' dedi Güneş.

'O senin gibi... Neyse. Ben çıkıyorum. Onu arıcam.'

'Bulursan haber ver.' dedi Hazal. Sonunda Ömürü önemseyen biri.

İlk olarak mekanı aradım ama yoktu. Daha sonra terasa çıktım. Her yere baktım ama yoktu. Daha sonra belki eve gitmiştir diyerek arabama atladım.

Eve girdiğimde ses yoktu.

'Ömür?'

Lanet olsun nerde bu kız? En son dans ettiler. Daha sonra tuvallete gitti. Nereye kaybolabilir ki?

1. saat.

2. saat.

3. saat.

Yok yok yok. Şu anda hepimiz salonda oturmuş onu bekliyorduk.

'Acaba polise mi gitsek?'

'Yok ya gelir şimdi.' dedi Güneş. Bu kızın rahatlığı bana batıyordu.

'Poyraz sakin ol abi.' dedi Rüzgar.

'Sakin falan olamam. Yer yarıldı içine girmedi ya? Nerde bu kız deliricem?'

Elime aldığım yastığı duvara fırlattım.

'Ya gelir işte abartma yani. Kaybolan Ömür sonuçta.' dedi Güneş.

'Keşke sen kaybolsaydında kurtulsaydık senden!' diye kükredim.

Herkes bana şaşkın bakarken devam ettim.

'Farkında mısınız? Kaybolan bi kumanda değil, oyuncak ayı değil, şapka değil. Kaybolan bir insan! Kaybolan Ömür! Kaybolan benim sevgilim! Kaybolan Hazalın en yakın arkadaşı! Kaybolan Rüzgarın yengesi! Ama biliyor musun Güneş. Ömür senin hiçbir şeyin. Sen o kızın arkadaşlığını bile hak etmiyorsun. O kız sen hastanedeyken sana kanını verdi. Ama şimdi o kız kayboldu ve sen burda göt büyütüyorsun!'

Hiçbir şey diyemediler. Sinirle terasa çıktım.

Tekrar aradım.

Çalıyor... Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor. Lütfen tekrar deneyiniz.

Lanet olsun. Cidden lanet olsun. Whatsappta son görülmesi de partiye gitmeden önceydi. Terastaki masayı sinirle devirdim. Kendime hakim olamıyordum. Şu anda beni durdurabilecek tek bir kişi vardı ve o da burda yoktu.

İçeri girdim ve merdivene oturdum. Dertleşme yerimiz hani. İlk fotoğraf çekildiğimiz yer.

Nerdesin be güzelim?

DİN DAN DON.

Kapı çaldığında koştum. Bu Ömür olmalıydı. Kapıyı açtığımda gördüğüm manzara karşısında şaşkınla ağzımı açtım. Gözlerimden akan yaşlara engel olamazken, bedenimini hissedemedim. Öylece bakakaldım. Bu gerçek miydi?

Ömür yerde kanlar içindeydi.

****
Gerçekten çok hızlıydınız. Şok oldum :)

Yorumlarınız için çok sağolun. :))

Bu hafta sınavlar var. Ve haftaya da bölümler geç gelebilir. :( Ygs çalışmam da var ayrıca umarım yetiştiririm.

+150 Vote ve + 200 yorum. Biraz zorlamanın zamanı geldi ama sizin bunu geçeceğinizde biliyorum :D

En çok yoruma ithaf yine.

Ömüre ne oldu?

Poyrazın konuşması hakkında ne düşünüyorsunuz?

Seviliyorsunuz ^^