Chapter 34: Nightmare Illusion

151 10 0
                                    

Chapter 34: Nightmare Illusion

AIRA

Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko nang masinag sa sikat ng araw. Nanlalabo ang mga mata ko kaya naman ay kinusot ko ang mata ko. Nang malinaw na ang paningin ko, inilibot ko ang paningin ko at nakita ko si Lee na hinawi ang kurtina.

"Lee," I called out to him, and he slowly turned to me. He smiled, but it didn't reach his eyes. What's wrong? Could he still be feeling unwell? I sat down.

"Lee, why are you here in my room? Shouldn't you be resting now? Are you feeling better?" I asked one after the other. I watched him sit beside me and hold my hand. He smiled sadly at me.

"I'm fine now. Magaling na ako at makakasama na ako sa training natin." Bakit ganito? Parang may kakaiba sa kaniya, hindi ko lang matukoy kung ano iyon. Ang weird.

"Lee, n-nawala ba ang kapangyarihan mo?" Tanong ko ulit. Umiling naman siya, kahit papaano ay nakahinga ako nang maluwag. Niyakap ko na lang siya, naramdaman kong hindi niya ako niyakap pabalik. May problema ba talaga siya?

"Lee, sabihin mo nga sakin. Umamin ka nga, may problema ka ba? Just tell me." Kumalas na ako sa yakap at tinitigan ko siya sa kaniyang mga mata pero umiwas lang siya ng tingin.

"Wala akong problema. Maligo ka na at mag-eensayo na tayong lahat."

***

Sabay kaming lumabas ni Lee mula sa kwarto ko. Naka-ayos na rin kaming dalawa. Ewan ko ba pero ang sakit ng ulo ko, ano ba kasi ang nangyari kagabi? Naglakad lang kami ni Lee sa hallway. Nasalubong naman namin si Josh na ang lawak ng ngiti sakin.

"Good morning," he greeted us, including Lee.

Lee just nodded and bowed. I glanced at Josh, who had a wide smile, and my heart raced when I saw his lips. Gosh! I remember now, he kissed me last night, and... I kissed him back. My cheeks suddenly grew warm.

"Sige na, aalis na kami." Sabi ko at hinila ko na si Lee. Binilisan namin ang paglalakad.

Kaya pala ang lawak ng ngiti ni Josh. Ano ba ang nangyayari sakin? Bakit ko iyon ginawa kagabi? Nakakahiya. Alam kong sinusundan kami ni Josh.

Pagkarating namin sa rooftop, nando'n na si Wendy, Missy, Kuya August at si Master Azhuro. Si Wendy ay tulala lang sa kung saan, si Kuya August naman ay tahimik lang habang kinukulit siya ni Missy. Lumapit naman kami nila Lee at Josh kay Master Azhuro at nagbow bilang paggalang.

"Your training sessions will begin now. For the time being, I won't be sparring with you during training. The six of you will spar against each other, understood?" We all nodded in agreement to Master's instruction.

"So, let's start with Match Training. First, choose your partner. And whoever you choose will be your opponent." Josh and I exchanged glances, but I quickly looked away. I nudged Lee instead.

Tiningnan niya ako at seryoso pa rin ang mukha niya. Feeling ko, ang cold sakin ni Lee. Hindi naman siguro! Baka masama pa ang pakiramdam niya. Hindi pa kasi siya totally recovered.

"What?" Tanong niya.

"Tayo na lang ang partner." Ngumiti naman siya nang mapait at tiningnan niya naman si Wendy.

"Sorry, but Wendy is already my partner. Why? Don't you want Josh as your partner?" He asked seriously.

"It's not like that... but... can you just be my partner instead?" I asked him, and he looked away as if pondering something. He remained silent for a moment.

"I'm really sorry, Wendy was the first one who asked me to be her partner." Pagkatapos ay naglakad na siya papalapit kay Wendy. Nakita ko namang magkatabi si Missy at si Kuya August, siguro sila ang partner. Tiningnan ko naman si Josh na nasa tabi ko na pala.

Winter Wonderland: The Powerful Locket (Completed | Revising)Onde histórias criam vida. Descubra agora