I Hate You _ I Love You (COMPLETED)

51: Forgiveness

Ella's Pov:

Inupdate lang kami ng Viva kahapon para sa next perform namin sa Batangas. At ngayon andito ako sa isang coffee shop para makipagkita kay Bret, handa kona syang harapin. Habang nagmumuni muni biglang may umupo sa harap ng table ko, hinarap ko sya at si Bret.

"G-good morning Ella" kinakabahan nyang bati sakin. Tinignan ko naman sya bago nagsalita.

"Naalala kona Bret, naalala kona yung sinabi ko sayo nung bata palang tayo, na ikaw lang yung love ko hanggang huli, pero alam naman natin na wala pa tayo sa tamang pag iisip para sabihin yun diba?" mahaba ko agad paliwanag sa kanya.

"Alam ko naman yun Ella, gusto kolang namang maalala mo, hindi naman ako umaasa pa, lalo na ngayon" mahina nyang sagot. Hinawakan ko naman ang kamay nyang nakapatong sa table.

"Bret, sorry, sorry kasi sinabihan kita ng kung ano ano last time, hindi komanlang naisip yung mga nagawa mong mabuti sakin bago kita nasumbatan, pero lahat naman yun naapreciate ko, at maraming salamat para dun Bret" nakangiti kong sagot.

"Ibig sabihin ba nun. Pwede na ulit akong manligaw?" masayang tanong nya sakin, hinampas ko naman sya sa balikat nya bago nagsalita.

"Friends?" sagot ko ng nakangiti at nakikipagshake hands, inabot naman nya ang kamay ko at ngumiti.

"Sige Friends, salamat Ella" sagot nya at biglang niyakap ako, kasabay ng yakap nayun ay ang pagpasok ni Julian dito sa coffee shop na nakatingin samin, anong ginagawa nya dito?

Nakita nya kami pero dire diretso lang sya at naupo sa isang vacant seat duon at nagfocus na sa cellphone, pinabitaw ko naman na sa pagkakayakap si Bret. Si Bret yung nakayakap sakin pero si Julian yung naiisip ko, ansakit lang ng advice ni Dad, hindi daw talaga pwedeng maging kami ni Julian, alam ko naman yun, kaya nga hindi ko hinahayaang lalo akong mahulog sa kanya, kaya pilit kong nilalabanan yung sakit, yung sakit sa twing nakikita ko sila ni Donna na magkasama, yun naman ginagawa ko umiiwas ako para wala akong masaktan at para walang masaktan.

"Huyy ok kapaba!" gulat sakin ni Bret kaya nabalik ako sa katinuan. Ngumiti nalang ako sa kanya.

"Oo naman" nakangiti kong sagot.

"Salamat talaga Ella, promise di kona kakausapin ang baliw na Donna nayun, naimpluwensiyahan nyalang talaga ako" paliwanag nya.

"Magkakabati pa kaya kami?" malungkot kong tanong sa kanya.

"Hanggang ngayon ba naman umaasa kapa? Dami na nyang nagawang masama sayo" sagot nya.

"Hindi mo naiintindihan, sya yung umiintindi sakin noon palang, dalawang beses akong nasaktan at sya yung nandyan bilang sandalan ko. Sya yung nagturo saking lumaban, at tulad mo kahit may nagawa sya saking kasalanan wala payun sa naiambag nya sa buhay ko especially nung wala parents ko para suportahan ako" paliwanag ko sa kanya. Napagawi naman ang tingin ko kay Julian na kausap na si Donna?

"Akala ko talaga nagbago kana, From pagiging mabait, to pagiging mataray, at ngayon eto nagbalik kana nga talaga" natatawa nyang sagot at ginulo ang buhok ko. Bigla namang lumungkot ang mukha ko ng makitang umiiyak si Donna habang hawak hawak ni Julian ang kamay nya, siguro napatawad nadin ni Julian si Donna, kaya babalik na kami sa dating buhay, yung merong sila, yung wala akong karapatang lapitan sila .

"Kaya naman pala, nasasaktan ka kasi mukang magkaayos na sila" bungad sakin ni Bret habang iiling iling.

"Ano bang sinasabi mo dyan, masaya nga ako kasi nagkakaayos na tayong lahat" sagot ko ng biglang may pumatak na luha sa mata ko.

"Oh umiiyak kanadin?" tanong pa nya.

"Hindi ah" pagtanggi ko.

Julian's Pov: